ZER0 (Tamamlandı)

Z0 • 02 | Meydan

◭

Bölüm Şarkıları:

Alan Walker- Alone

Alec Benjamin- Let Me Down Slowly

◭

Sadece üstten açılabilen pencere, karşı binadaki garip yemek kokularının Meydan'a yayılmasına da sebep olmuştu ve Laura, odanın ortasında mekik dokuyorken burnuna çalınan kokuyla yüzünü buruşturdu.

"Birinin bu kadına her yemekte sarımsak kullanmaması gerektiğini öğretmesi gerek." diye mırıldandı masasına otururken. Zahir, her ne kadar gergin olsa da Laura'nın söylediklerine gülümsemişti.

Zırhlı demir kapı iç gıcıklatan bir ses çıkartarak açıldığında Meydan'a ilk önce Yekta, ardından da Akasya girmişti. Sabah saatlerinde Sekizinci Birim'in teknik ekibinden olan Yekta, artık görevini Laura'nın yönettiği Birinci Birim'de yapmak için sevk edilmişti. Senelerdir göçebe insanlar gibi ülke veya şehir değiştiren Yekta, bu emre ses çıkartmamıştı.

Herhangi bir şehre, herhangi birine bağlanmamıştı şimdiye kadar ve herhangi bir bağ kurmadığı yerden de ayrılmak onun için zor değildi. Bir amaç uğruna kurulmuş olan Birim ise, Yekta'nın üstün başarılarını göz ardı etmemiş ve onu hak ettiği yere, Birinci Birim'e atamıştı.

Birim, yirmi sekiz alt kuruldan oluşuyordu. Yirmi Sekizinci Birim, yeni eğitilecek olan üyelerin eğitim gördüğü yerdi ve gelişme gösterdiklerinde diğer üst birimlere atandığı en alt birimdi. Seneler geçtikçe ve tecrübeler edindikçe sınıf atlanıyordu ve merdivenin en son basamağında da Birinci Birim vardı.

Sabahın erken saatlerinde Birinci Birim'e atandığının haberini alan Yekta, aynı zamanda bütün ekibin bir operasyonda olduğunu öğrenmiş ve patronunun emriyle de operasyona sonradan katılmıştı. Yekta'nın geleceğini dün gece Sekizin Birim'in başkanı ile yaptığı toplantıda öğrenmişti Laura.

"Turna nerede?" diye sordu Laura Akasya'ya.

"Minibüse binmedi." dedi Akasya ve sandalyesini çekip oturdu.

Meydan, İstanbul'un en işlek semtlerinden olan Kadıköy'ün Arnavut kaldırımlı caddelerinin birinde, dışarıdan bir atölye olarak görülen fakat içeri girince bir araştırma binasından farksız izlenim bırakan Birinci Birim'in merkeziydi.

Tavana monte edilmiş, odanın kuzeye bakan duvarını kırmızı, kalan kısımlarını da beyaz bir ışıkla aydınlatan aydınlatmalar kullanılmış; sağ köşede altı kişilik bir toplantı masası, sol köşede dosyaların saklandığı arşiv odası ve o odayı kendisi için kullanan Laura'nın çalışma eşyaları ile döşenmişti. Kırmızı led aydınlatmalarla ışıklandırılan rafların olduğu kısımda Akasya'nın çalışma ekipmanları, Zahir'in teçhizatları, Turna'nın kişisel eşyalarının saklandığı dolap ve aralarına yeni katılan Yekta için de malzeme bölmesi inşa edilmişti.

Ekibin masaları ise toplantı masasının hizasında fakat çaprazındaki duvara konulmuştu. Genelde masalarında araştırmalarını yapan ekip, aynı zamanda kırmızı bölümdeki pencerenin önüne kurulmuş hobi alanında da sohbet ederdi. Bir tane ikili, dört tane tekli kullanılan koltuk takımı, açık gri halıdan oluşan küçük bir alan olsa da samimi bir ortamdı da.

"Ne demek minibüse binmedi Akasya?" Laura'nın bıkkın tonuna sadece Yekta alışkın olmadığı için kaşlarını çatarak baktı kadına.

"Bileğinde üçüncü dereceden bir yanık var. Tedavisine başlanılmazsa akşamında kabaracak, yaklaşık dört gün de acısını çekecek." Yekta'nın soğuk fakat endişeli ses tonu, Laura'yı daha da endişelendirmişti.