stone heart

10; ben senin zamanında yaşıyorum hâlâ.

namjoon:
bir eve taşınmıştık.

namjoon:
geçmişe dönüp baktığımda, neden böyle olduğunu düşünmek bile istemiyorum ama içimde daha fazla tutamayacağım.

namjoon:
onu gerçekten çok fazla seviyordum.

namjoon:
yemin ederim ki, onu çok seviyordum.
sanırım bunu ona hissettiremedim.

namjoon:
çok fazla üzgünüm, ve daha fazla kırılıyorum onu düşününce.

sooya:
düşünme öyleyse.

namjoon:
demesi kolay,
ama olmuyor. olsaydı, bundan daha önce olurdu.

sooya:
sana acı veren şe'yi unutmaya çalışmalısın namjoon, dahası seni öldürür.

namjoon:
kalıcı bir iz bıraksa da unutmak, mümkün mü?

sooya:
değil ama sen dene.

namjoon:
denemeyi uzun zaman önce bıraktım.

sooya:
öyleyse, diyecek pek bir şeyim yok.

namjoon:
onunda yoktu.
sadece gözlerime baktı, o sustu.
gözleri konuştu. ne hoş, gözlerin dilini bir bilmezdim sanarım ki.

namjoon:
asla anlamadım onu.
ta ki, o sabaha uyanana kadar.

sooya:
bu kadar yeterli.
daha fazla anlatma.

namjoon:
ne o?
üzüldün mü bana?

sooya:
hayır, üzülmedim.

namjoon:
güzel öyleyse, anlatmaya devam edebilirim.

sooya:
edemezsin.

namjoon:
neden?

sooya:
çünkü daisy uyandı ve onunla ilgilenmem gerek.

namjoon:
pekâlâ.

sooya:
başka anlatacak konun varsa, anlatabilirsin.

namjoon:
kızınla ilgilenmen gerekmiyor muydu?

sooya:
eşim benim için ilgileniyor.

namjoon:
iyi bir eş.

sooya:
öyle.
e, anlatacak başka bir şeyin yok mu?

namjoon:
var mı ki?
vardır.

sooya:
anlat öyleyse.

namjoon:
anlatmak istemiyorum zira ne anlatcağımı bilmiyorum.

sooya:
değişik ama hoş bir adamsın.

namjoon:
bana onu hatırlatıyorsun.

sooya:
kimi?

namjoon:
jisoo'yu.