When A Man Loves A Woman

chapter 8

When A Man Loves A Woman

By: Tink

Tink: Im sorry guys if ever mawala ako, its just that Im sick hope its not that serious since weekend iiwan ko na naman ang note ko ha.

Sa mga hindi ko namention sorry po ha na overlooked lang po siguro.

Salamat sa pag abang.

~Chapter 8~

Wedding Day.

Papalubog na ang araw at nagsimula ng umihip ang malamig na simoy ng hangin. Leaves from trees are waving like they were calling the robins to rest. Flowers are starting to close as butterflies flew towards their home.

This is the moment where their going to bind as one.

Leonard choose twilight as the time of their wedding and she didnt know why.

Lian can see the perfect rays of the setting sun. Its peeping from the open windows of the black limousine car where she's sitting.

Minasdan niya ang paligid. Private cars are parked on both sides of the road at hindi basta basta ang mga taong naroroon.

The church is the biggest in that town at doon ang pinili niya.

Where she was baptized.

Mula sa kinaroroonan niya mayroong mahabang hagdan papunta sa mismong entrance ng simbahan, kitang kita niya mula doon ang mga kapatid na kapwa abay at nakasuot ng kanilang motif na tangerine at magulang. May mga kabataan ding nakatayo at hinihintay na lamang ang kanyang pagpasok.

Mahigpit niyang hinawakan ang simpleng pumpon ng mga white roses na may mga nakatagong perlas sa bawat sulok ng mga nasabing bulaklak.

Kinapa niya ang kanilang engagement ring.

Tinignan niya ito sabay ayos sa nakaexpose niyang clavicle. Mahaba at sobrang puti ang kanyang belo na siyang tumatabing sa kanyang makinis at simpleng ayos ng mukha.

Her wedding dress is as white as snow filled with swarovsky gems na hindi mapapanyan ng anumang fancy stones. Gawa iyon sa Spain.

Lumapit ang kanyang ama at pinagbuksan siya ng pintuan. He is smiling, gorgeous in his Barong Tagalog.

Gumaan ang kanyang pakiramdam ng makita na nakangiti ang kanyang ina at mga kapatid. Lumapit ang mga ito at isa isang yumakap sa kanya. Her sisters made themselves busy spreading her white long tail of her gown on the ground.

Napakaperfect.

Ang papalubog na araw ay tumatama sa kanyang kaibuturan.

This is it.

The moment she'd been waiting for.

A moment where she and Leonard will become one.

Kumapit siya sa braso ng nakangiting ama, mahigpit.

" Your beautiful Lian'' matamis ang mga ngiting inihilig niya ang ulo sa braso ng ama.

" I had no doubts your my father" tumawa siya. Tawang punong puno ng kaligayahan.

Parang hinahangin ang kanyang puso ng mabungaran ang loob ng simbahan. People are sitting waiting for her. The flowers which is mix of tangerine and white roses are like naturally bloomed in their respective place. Naroon na rin ang mga cute na batang hindi niya alam kung saan nanggaling. Nagsasaboy ang mga ito ng petals.

The music started to play at that moment she feels like being bump by a trailer.

Kumakabog ang kanyang dibdib.

Inangat niya ang kanyang mukha at nakita niya si Leonard na nakatayo sa altar kasama ang ina nito at ng pari.

Naroon din sa tabi nito ang kaibigang si Marlo bilang bes man.

Flashes of camera's and videos focus on her she smiled.

Any moment she'll be Jillian del Fuego.

Minasdan niya si Leonard na mukhang hindi mapakali sa kinatatayuan at ilang beses na ding lumingon sa ina.

She closed her eyes tama ba ang ginagawa niya? Tama bang magpakasal siya gayong may pag aalinlangan ang kanyang puso?

The pianist started to play the wedding march na siya namang nagpatayo ng kanyang mga buhok at nagpakabog pa sa kanyang dibdib.

Tumingala siya sa ama.

Tumango ito.

Just she thought he's proud of her.

Tumingin ulit siya kay Leonard, why he's not even smiling. Isn't he happy? Nanibago siya.

May mga luhang nais maglandas sa kanyang mga mata.

She doesn't know whats happening. Naguguluhan siya.

Leonard.

Tatlong beses niyang tinangkang humakbang ngunit mabibigat ang mga paa niya. Hindi niya kaya ang tension. Leonard isnt moving naka pokerface lang ito.

Somethings bothering him and she knew it.

Lakas loob niyang inihakbang ang kanang paa ngunit gitla siya sa mga sumunod na pangyayari.

Makapal na usok ang bumungad sa kanyang paningin at nagsimula ng maglabasan ang mga tao, she didnt know who made it.

Mga lalaking nakaitim at may hawak na mga baril ang mabilis na nagsipasukan. Dalawa ang tumayo satabi nilang mag ama at marahas siyang hinila, other stood right next to Leonard na noo'y nakatakip na ng ilong.

" Jillian!'' narinig niyang tawag nito.

Ngunit napakabilis ng pangyayari. Nasa bisig na siya ng isa sa mga lalaki. Sinuntok niya sa likod ang lalaking kumarga sa kanya, kinalmot at pinagkakagat ngunit tila kasing tibay ng poste ng Meralco ito.

" Mama! Papa '' umiiyak niyang saad pilit siyang kumakawala.

Nang makarating na sila pababa sa hagdan kinagat niya ulit ang likod ng lalaki that time the man let go off her.

Naout balance sila pareho at nauna siyang bumulusok pababa sa sampung baitang hagdan.

" Move!move! Carry her we have no time!'' tila sundalong nag utos ang lalaking nasa loob ng sasakyan.

" No!''

Isang napakataas na lalaki at nakatakip ang buong mukha tanging ang mata lamang nito ang kanyang nakikita ang lumapit sa kanya at walang pakundangan siyang binuhat. Na parang nagbitbit lamang ng isang karton na walang laman.

" Move!'' ulit ng lalaki na nasa harap ng manibela.

" Echo no ngo, binohot ko no''

'' Bitiwan mo ako ngo ngo ka!'' pinagsusuntok niya ulit ito ngunit para siyang papel na inihagis sa backseat.

" Mopongloit ka!''

Hindi naman siya ganoon ngunit dala ng takot at sakit mula sa pagbulusok sa hagdan.

" Please sino kayo? Let me go''

Ngunit walang sinumang nagsalita sa kanila. Nahihintakutan siya lalo na ng akbayan siya ng lalaking nasa tabi at tinakpan ng basang panyo ang kanyang ilong.

She started to feel dizzy at tuluyan na siyang nilamon ng antok.

Abangan...