Mavi gözlü adamın güzel kadını...
Ciğerpâre: Ciğerimin köşesi demektir.
"Peki ya sizin hiç fotoğrafını açıp, yüzünün en ince ayrıntısına kadar incelediğiniz biri oldu mu?"
~Cemal Süreyya~
______________
"Senin s...
Medya: Ayçin Asan & Kubilay Karça ~ Sen miydin sevgilimi çalan? 🎵
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ve insan tercihleriyle kaderini imzalar."
____________________
Çalan telefonumla beraber şirketten çıktığımda, arayana baktım. Ekranda yazan 'Eslem cadısı'yazısını görmek yüzümde kocaman bir gülümseme yer edindirtmişti. Telefonu açarak, "ne yapıyorsun cadı?" dedim gülerek yürümeye başladığımda.
Yavaş ve tempolu yürüyordum.
"Aşk olsun ablaların gülü hiç mi özlemedin bizi be?"
"Bilmem ki," dedim düşünür gibi. "Bizi arayıp soran bir kardeşimiz vardı en son ama işte o da gitti sonra."
"Abla ya..." Diyen Eslem'in nazlı edâsıyla güldüm.
"Ne yapıyorsun bakalım dersler nasıl gidiyor?" İnsanların arasından geçerek sakince yürüyordum yavaşça.
"Bıktım derslerden be abla." Sesindeki bıkkınlık göz devirmeme neden olmuştu.
"Daha yeni başladın okula Eslem ne sıkılması."
Hep şu üşengeçliğinden vazgeç bak üniversiteye başladığın zaman çok yoğun günlerin olacak altından kalkamazsın derdim ama dinleyen yoktu. Dediklerimi şimdi anlamıştır umarım.
"Bu arada ara dönemde yanına geleceğim abla haberin olsun."
Derin bir nefes aldım. Düşüncelerimi dile getirmeye çekiniyodum. Halam çok umrumda değildi ama Babam'ı merak ediyordum. Zaten kalp hastasıydı, üzülüp canının sıkılmasını istemiyordum.
"Babam izin verdi mi?" Diye sessizce konuştuğumda, dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Evet, verdi. Halam çok gelmem taraftarı değil, gitme özleriz seni diyor ama seni çok özledim abla. Kaç aydır görmüyorum seni." Sesindeki özlemle burukça gülümsedim.
"Küçük prensesim büyümüşte ablasını ziyaret ediyor öyle mi?" Onun da kıkırdadığını işittim. Ardından gülüşlerini durduğunda, "abla.." Dedi çekingence birşey sorar gibi.
Ne diyeceğini merakla beklerken, "Efendim?" Dedim, sakinlikle.
"Sende buraya gelemez misin birkaç günlüğüne? Babam ile de hem konuşursunuz hasret giderirsiniz olmaz mı?"
Seslice oflayarak saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdım. "Babamla bu aralar biraz sıkıntılarım var biliyorsun Eslem. Hem işlerim de var. Şu anlık gelemem."
"Anladım, peki." Ama böyle demesi bile alındığını gösteriyordu.
"Üzülme Eslem. Ama bak sana söz veriyorum. Ara tatilden sonra kesin geleceğim yanına tamam mı?"
