Mavi gözlü adamın güzel kadını...
Ciğerpâre: Ciğerimin köşesi demektir.
"Peki ya sizin hiç fotoğrafını açıp, yüzünün en ince ayrıntısına kadar incelediğiniz biri oldu mu?"
~Cemal Süreyya~
______________
"Senin s...
Medya:Çağan Şengül ~ Canım yanıyor🎶 (Nehir ve Orkun için yazılmış sanki bu şarkı😓)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar dilerimm<♡>
"O gece çok ağlamıştım, sen uyurken. Kimseden bu kadar nefret etmemiştim. Asıl sorun ise sabah kalktığımda hâla seni seviyor oluşumdu..."
____________
Nehir Akay
Ellerim kabanımın ceplerinde önüme bakarak yavaş adımlarla yürürken, aklımda tek bir kişi vardı. Hiç aklımdan çıkmayan bir adam...ve aynı zamanda da kalbime de acı çektiren bir adam.
"Orkun..." dedim kendi kendime mırıldanarak. Ağlamamak için dudaklarımı birbirine bastırdım. Ardından hemen yaşaran gözlerimin gözyaşlarıyla dolmaması için kafamı kaldırarak önüme baktım.
"Ağlama Nehir," dedim kendime kızarak. "Sen tüm bunları hakettin." Bir yumru boğazıma oturduğunda, bir damla gözyaşı yanağımdan süzülerek gitti. Tıpkı Orkun'un benden kayıp gidişi gibi...
"Hakettin!" Dedim tekrardan, kalbime söz geçirmeye çalışıyordum ama bir yandan kalbim her bir sözümle daha da fazla parçalanıyordu.
Kendimi daha fazla tutamayarak olduğum yerde durduğumda, gözyaşlarımın yanaklarımdan süzülmesine izin verdim. Her bir damla gözyaşı ilk önce yanaklarıma değip, ardından da canıma batıyordu.
"Özledim." Sesim öyle acı dolu çıkmıştı ki..."seni çok özledim sevgilim." Dedim hıçrıklarımı serbest bırakarak. Yanımdan geçen tek tük insanlar bana garip bakışlar atarlarken, ben ise sadece ağlıyordum.
Ağladım, ağladım.
Ciğerimdeki bu ateşi söndürmeye çalıştım ama yapamıyordum. Ona çektirdiğim acının iki katını yaşıyordum. Sevdiğim adamın ağlayışları, 'gitme' deyişleri, karşımda o çaresiz bakışları hâlâ dün gibi aklımdaydı. Ve bu her aklıma gelişinde bana vicdan azabı çektiriyordu. Dayanamıyordum artık. Onsuz geçirdiğim her bir saniye darmaduman oldum, yıkıldım. Sığındığım limanımı kendi ellerimle yıkmıştım ben. Sevdiğim adamın canını bile bile yakmıştım. Ben, canım dediğim adamı perişan etmiştim...
