Umbrella | hyunmin

you have my heart

Karanlık odanın içerisinde oturuyordu Seungmin.

Saat geceyarısını çoktan geçmişti, Hyunjin her an gelebilirdi.

Hala sevinçle küçük bir çocuk gibi elindeki pastasıyla bekliyordu. Birkaç dakikaya kadar gelirdi.

Gelmemişti.

Yine de umutsuzluğa kapılmamış, kanepeye uzanarak biraz telefonuyla ilgilenip vakit öldürmeye başlamıştı.

Ne de olsa gelecekti Seungmin emindi. En fazla birkaç saat daha..

-

Hyunjin eve vardığında Seungmin'i uyandırmamak için anahtarı yavaşça çevirmiş ve içeri girmişti.

Yine aynı yavaşlık ve sessizlikle kapıyı kapatıp ilerlerken Seungmin'i kontrol etmek için odasının kapısına gelmiş, hafifçe aralayıp gülümseyerek içeri göz atmıştı.

Seungmin'i görememesi ile kaşlarını çattı. Hızlıca ışığı emin olmak için açtığında doğru gördüğünü anladı.

Seungmin uyku düzenini aksatmaz, bu konuda da her zaman Hyunjin'e kızardı.

Seungmin Hyunjin'e bir yere gideceğini de haber vermemişti ki..

Hyunjin korkuyla diğer odalara hızlıca bakmıştı.

En son bakmadığı yer olan salona hızlıca gitmiş ve ışıkları açtığında gördüğü manzara ile öylece kalakalmıştı.

Seungmin kanepede uyuyakalmıştı.

Salonda gözlerini gezdirdiğinde gördüğü süslemeler, hediye paketi ve pastayla yutkunmuş ardından telefonundan bugünün tarihine bakmıştı.

20 Mart.

Hyunjin doğum günlerine önem veren biri değildi ama Seungmin her yıl özenle bunun için hazırlık yapar ve arkadaşının doğum gününü kutlardı.

Hyunjin yavaşça kanepede uyuyan Seungmin'in yanına adımlamış ve kanepenin bir ucuna oturarak burukça gülümsemişti.

Bu gününü Seungmin'in yaptığı sürprizi bilmeden kızlarla geçirdiği için kendine kızmıştı.

Arkadaşı onun değer verdiği tek şeydi ve önemliydi.

Minnie'sinin yanağına bir öpücük kondurmuş, ardından odadan iki battaniye getirerek birini Seungmin'in üstüne örtmüştü.

Kendi de Seungmin'in yanındaki kanepeye geçerken orada uyumaya karar vermişti.

-

Seungmin kalkmaya alışık olduğu saatte yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı.

Hala uyku sersemiyken pek bir şey fark edemese de önündeki masada bulunan pastayı gördüğünde hızlıca sürprizi tekrar düzenlemek için kalkmıştı.

Tekrar işe koyulacakken gördüğü Hyunjin ile şaşırarak duraksadı.

Gece gelmiş olmalıydı.

Seungmin kendi kendine kızarak söylendi. "Aptal. Sen tam bir aptalsın Kim Seungmin. Gece uyumamalıydım."

Hafifçe kafasına vurmuş ve Hyunjin'e doğru yaklaşmaya başlamıştı.

Okula gitmeleri gerekiyordu. Bu yıl lise son sınıftalardı ve Seungmin hayal ettiği üniversite için çok çalışıyordu.

Hyunjin okulu pek takmasa da Seungmin onunla aynı üniversite de okumak istediği için onu da çalıştırıyordu.

Yavaşça yanına çöktü Hyunjin'in.

Yıllardır aşık olduğu çocukta gözlerini gezdirdi özlem gideriyor gibi.