Umbrella | hyunmin

we shine together

"Aklım çok karışık Soobin-ah."

Yeonjun, dönemin ilk dersinden sonra kafa dinlemek amacıyla kendi evine gitmek yerine Soobin'in evine gelmişti.

"Sence Seungmin kötü biri olduğumu düşünüyor mudur?" Uzandığı koltuktan başını yana çevirip karşısındaki koltukta oturan Soobin'e üzgün ifadesiyle baktı. Dün Seungmin'e olan ani çıkışından sonra fazlaca pişman olmuş, tüm gece yanlış yaptığı ve Seungmin'in kendisinden soğuyacağı düşüncesiyle uyuyamamıştı.

Pişmanlığın hissini iliklerine kadar hissederken boşluğa düştüğünü hissediyordu ve şimdi en yakın arkadaşı olan Soobin'in dudaklarından çıkacak her motive edici sözcüğe muhtaçtı.

Soobin dün olanları Yeonjun'dan dinlediği kadarıyla kendince analiz etti ve konuştu. "Açık olmam gerekirse yaptığın doğru değil ki bunun farkında gibi görünüyorsun. Önemli olan da bu değil mi? Dün yaşananlardan bir ders çıkar, bundan sonra kendini buna göre ayarla ve kendini kontrol etmeyi öğren Yeon."

Yeonjun dolu gözlerini tavana çıkarırken kısıkça konuştu. "Benim korktuğum da bu. Ya bundan sonrası olmazsa? Seungmin beni bırakıp giderse? O zaman ne olacak? Ben Seungmin olmadan yapamam Soobin. Onun evdeki varlığına o kadar alıştım ki. Biliyor musun, eve gittiğimde her yer Seungmin kokuyor. Kendimi o kadar güvende ve mutlu hissediyorum ki bunu asla kelimelerle ifade edemem. Üzgün bir anımın dünyanın en güzel anına dönüşmesi tek bir gülümsemesine bakıyor. Dünyanın en mutlu adamı ben oluveriyorum o zaman. İnsan mutluluğu bulduğu birini nasıl bırakabilir söyle bana."

Soobin sonlara doğru sesi ağlamaklı çıkan bedenden gözlerini ayırmazken Yeonjun konuşmasını bitirip arkadaşına çevirdi bakışlarını. Kızıl saçlı bedenin uğraşlarlarına rağmen sol gözünden firar etmeyi başaran gözyaşını gördüğünde Soobin daha fazla dayanamadı ve yerinden kalkıp Yeonjun'un yanına ilerledi.

Yeonjun arkadaşının yanına gelmesiyle hafifçe yerinden doğrulmuş, Soobin yanına oturduğunda ona sormadan direkt başını arkadaşının dizlerine yerleştirerek tekrar uzanır pozisyona geçmişti. Bu hareketiyle Soobin ellerini kızıl saçlara yerleştirirken yavaşça okşamaya başlamıştı parmakları arasındaki ince telleri. "Kendini boşuna üzüyorsun, Seungmin insanları herhangi bir yanlışını gördüğü an kapı dışarı edecek biri değil. Üstelik söz konusu olan sensin. Sen de biliyorsun, Seungmin'i orada zorla tutmuyorsun. Seungmin kendi isteğiyle senin yanına geldi ve bu süreç birkaç haftadan ibaret değil. Neredeyse aylardır birlikte kalıyorsunuz ve aranızda bu zamana kadar en ufak tartışma çıkmaması olağan bir şeydi. İkiniz de zor süreçlerden geçiyorsunuz ve elbet bazı durumlarda içinizdekileri dışavurup birbirinize yansıtacağınız zamanlar olacak. Dün de onlardan biriydi ve Seungmin de bunu anlamıştır ve fazla takılmamıştır. Hem sabah sana her zamanki gibi davrandığını, birlikte kahvaltı yapıp evden çıktığınızı da sen söyledin. Ortada yanlış giden bir durum göremiyorum."

Yeonjun'un yüzünde küçük bir tebessüm belirdi. "Belki de haklısındır, ben de fazla tepki verip büyütüyor olabilirim." Soobin de Yeonjun'un gülümsemesiyle birlikte gülümsedi ama Yeonjun'un yüzündeki gülümsemeye karşın akmaya başlayan gözyaşlarıyla ne tepki vereceğini bilemedi.

"Beni anlayabiliyorsun öyle değil mi Soobin? Çünkü ben bile kendimi anlayamıyorum. Ben.. ben kendimi nasıl ifade edeceğimi bilemiyorum, son zamanlarda ben bile kendime anlam verebilmiş değilim. Neler olduğunu bilmiyorum ama bunun sebebinin Seungmin olduğunu biliyorum. Zihnimde dolaşan o kadar çok düşünce var ki hangi birinden bahsetmem gerektiğini de bilmiyorum. Düşüncelerim tamamen yanlış, farkındayım ama zihnimdekiler istemsiz şekilde gelişiyor, hissettiğim duygulara engel olamıyorum. Zihnime ve kalbime karşı yaptığım her savaşı kaybediyorum ve ben kendimi yine Seungmin'in yanında buluyorum. Seungmin hep benim yanımda olsun istiyorum, arkadaşlarından bile kıskanıyorum onu. Dışarıya çıkacağını söylediği her an içimi bir korku kaplıyor ve onu evimden asla çıkartmamak istiyorum. Sadece benim yanımda olsun, benimle gülsün, benimle mutlu olsun istiyorum. Yaşadığı her duyguyu benimle paylaşmasını istiyorum. Aynı zamanda kimseye de ihtiyacı olmasın istiyorum, sadece benim yanıma gelsin ve ricalarını benden istesin istiyorum."