Umbrella | hyunmin

under my umbrella

Partinin yapılacağı gün sonunda gelip çatmıştı. Yani Seungmin'in Hyunjin'e açılacağı gün.

Seungmin, Hyunjin'in göğsü üzerinde uzanırken tüm geceyi düşünerek geçirmişti. Huzur bulduğu, nefes aldığı adamın yanındaydı.

Umutsuz düşünmek istemiyordu Seungmin. Düşünürken bir yandan da hayaller kurmuştu. Belki de bu günden sonra artık bulunduğu bu bedenin üstünde arkadaşı olarak değil, sevgilisi olarak bulunacaktı.

İşler ters de tepebilirdi. Ama bunun olacağını düşünmüyordu Seungmin. En fazla Hyunjin onu reddederdi ama en azından içinde kalmamış olurdu.

Seungmin altındaki bedenin hareket etmesiyle başını kaldırıp Hyunjin'e çıkardı gözlerini.

Hyunjin önce uyku sersemi haliyle gözlerini ovuşturmuş ardından gülümseyerek elini Seungmin'in saçlarına çıkarmıştı. Saçlarını karıştırırken sordu. "Daha iyi misin?"

Seungmin yüzündeki sevimli büyük gülümsemesi ile başını hızlıca salladı. Seungmin'in bu hali Hyunjin'in de gülümsemesine yol açarken yavaşça doğruldu. "Partiye hazırlanamayacak kadar üşengecim."

Hyunjin dudaklarını büzdüğünde Seungmin hafifçe büzülü dudaklara vurdu. "Bence eğlenceli bir parti olacak öyle söyleme." Hyunjin şaşırırken tek kaşını kaldırdı.

"Ne zamandır partileri seviyorsun? Bugün ayrı bir hevesli görünüyorsun." Seungmin göz devirerek yataktan kalktı. "Bu üniversite için çok çalıştık öyle değil mi? Tabii ki hevesli olacağım. Şimdi kalk ve duşa gir. Az sonra bizimkiler de gelecek kahvaltı falan hazırlayalım."

Hyunjin ağlamaklı birkaç ses çıkarıp bedenini yatağa bıraktı. "O doymak nedir bilmeyen ayılar neden her seferinde bizim evde yemek yiyor?"

Seungmin onu takmadan dolaba ilerledi ve Hyunjin'in duştan sonra giyebilmesi için gri renkte bir eşofman altı, siyah bir tişört ve iç çamaşırı çıkarıp Hyunjin'in üstüne fırlattı. "Ben hazırlıklara başlıyorum sen de çabuk çıksan iyi edersin bayım."

Seungmin mutfağa ilerlediğinde Hyunjin yüzündeki gülümseme ile kalkıp duşa ilerledi.

Seungmin'in onca işi tek başına yapmaması için fazla oyalanmamış, hızlıca duşunu alıp saçını kurutma fırsatı bulmadan Seungmin'in yanına ilerlemişti.

Mutfakta krep hazırlayan Seungmin'i gördüğünde kendi de masayı hazırlamaya karar vererek dolaba ilerledi ve tabakları çıkardı.

Altı kişilik takımları çıkarmanın ardından buzdolabına ilerlemiş, kahvaltılıkları masaya dizmeye başlamıştı Seungmin'in kendini izlediğinden habersiz.

Seungmin Hyunjin'le birlikte sürekli kahvaltı hazırlıyordu, sıradan bir şey gibi görünebilirdi ama Seungmin yine de iki sevgili görünümünü taşıdıklarını düşünmekten kendini alıkoyamıyordu.

Bakışları Hyunjin'in ıslak ve uzamaya yüz tutmuş siyah saçlarında gezmiş, sonrasında üstüne giymesi için verdiği tişörtten görünen hafifçe oluşmaya başlayan kol kaslarına bakmıştı.

Artık üniversiteye gideceklerdi, yetişkin olmuşlardı. Hyunjin'in çocukluğundan beri büyümesine şahit olan Seungmin için Hyunjin'in bu değişimi fazlaca olağanüstüydü.

Yetişkin bir Hyunjin'i düşünmek bile Seungmin'in kalbini çarptıyorken Hyunjin'in hızla yanına gelmesi ile düşüncelerini bir kenara bırakmak zorunda kaldı.

Hyunjin tavadaki yanmış krebi çöp kutusuna sıyırırken Seungmin şaşkınca Hyunjin'e baktı. "Yanmadın değil mi?" Hyunjin telaşla sorarken Seungmin cevap olarak sadece baş sallaması ile yetindi.