Umbrella | hyunmin

when the sun shines

"Seungmin lütfen dediklerimize kulak ver. Ben Yeonjun'u tekin bulmuyorum ve bu sıradan bir histen çok daha fazlası! Ne zaman ortamda Hyunjin'den konu açılırsa çocuğun yüzü anında değişiyor ve seni bir şekilde o ortamdan uzaklaştırıyor. Ayrıca dün olanları da anlattın, artık bu olay Hyunjin'i kıskanmasından çıktı. Resmen seni kendi yanında tutmaya çalışıyor görmüyor musun?"

Kampüse giden yolda üç arkadaş birlikte yol alırken Felix konuşmuştu.

Seungmin cevap vermek için dudaklarını araladığında Jisung sinirli olduğu belli olan sesiyle konuştu. "Felix haklı, Yeonjun haddini aşmaya başladı. Ne demek sırf eve geç gittin diye hesap sormak? Hem de hiçbir şeyin değilken! Üstelik sen neden hala o çocuğun evinde kalıyorsun Tanrı aşkına? Burada en yakın arkadaşların dururken Yeonjun'una sığınman başından hataydı. Daha fazla mazeret istemiyorum, bugün derslerimiz bittikten sonra Yeonjun'a gidiyoruz ve eşyalarını topluyoruz."

"Ama Jisung.." Seungmin konuşmaya çalışırken Felix sözünü kesti. "Aması yok Seungmin. Dün eve gelme saatine karışan çocuk yarın bir gün nereye gittiğine kadar hesap sormaya başlar. Yeonjun tanıdığımız eski çocuk değil, onda ki değişimi göremiyor musun? Orada utana sıkıla yaşayacağına gel bizde konforlu bir şekilde yaşa. Üstelik bizim evin senin de olduğunu biliyorsun. Hatırlatırım, normalde üçümüz öğrenci evine çıkacaktık ama sen Hyunjin'le kalmak istediğin için son an da Jisung ve ben kaldık. Yine de o eve emeğin bizden daha çok. Bu yüzden saçma sapan rahatsızlık vereceğim triplerine girme deşerim seni."

"Çocuklar anlamıyorsunuz, sorun bu değil!" Seungmin bıkmış bir şekilde hafif yükselttiği sesiyle hızlıca konustuğunda Felix ve Jisung sessiz kalarak kumral saçlı bedenin sözlerinin devamını getirmesi için bekledi. "Öncelikle size rahatsızlık vereceğimi düşündüğüm düşüncesine nereden vardınız? Yanınıza gelmek için size soracağımı düşünmüyorsunuz herhalde, konu tamamen farklı. O gün partide Hyunjin'e açıldıktan sonra eve gelmesi için sabaha kadar bekledim ama gelmedi. O ruh halindeyken aklıma gelen ilk kişiyi aradım ve açık konuşacağım düne kadar Yeonjun'un bana karşı en ufak yanlışı olmadı. Moralimi yerine getirmek için elinden geleni yaptı ve beni evinde güzelce ağırladı. En ufak yanlışında ona siktiri çekip sizin yanınıza gelirsem kullanılmış hissetmez mi? Bana yardım elini uzatmış birine bunu yapamam ben. Eğer durduk yere oradan ayrılıp sizde kalmaya başlarsam sanki imkanım olduğu ilk anda hemen onun yanından kaçıp sizinle kalmaya başlamışım gibi olur ve ben bunu istemiyorum. Zaten ben de daha fazla Yeonjun'a iş çıkarma düşüncesinde değilim, bir süre daha kalıp ayrılacağım oradan. Bu süre uzun sürmeyecek, en fazla birkaç hafta daha. Benim için endişenizi anlıyorum ama inanın Yeonjun bilerek beni kıracak ve zarar verecek bir davranışta bulunmaz."

Sonlara doğru ses tonu yumuşayıp arkadaşlarına güven verecek bakışlarını yolladığında Jisung ve Felix önce birbirlerine bakmış; Felix, Jisung'un bu duruma itiraz edeceğini fark ettiğinde hızlıca söz hakkını kendine almıştı. "Pekala, dediğin gibi olsun. Ama sadece birkaç hafta daha!"

Jisung şaşkınca sarı saçlı bedene baktığında Felix gözlerini yavaşça yumdu ve 'Ne yaptığımı biliyorum.' bakışlarını Jisung'a gönderdi. Bu durum Jisung'un sessiz kalmasına yol açarken üçlü yaklaştıkları kampüse doğru ilerlemeye devam etti.

***

Seungmin son kez doğru dersliğe gelip gelmediğini kontrol etmek için kapının yanındaki küçük tabelaya bakındı. 'Derslik - 8' yazısını gördüğünde doğru yere geldiğini anlayarak daha fazla vakit kaybetmeden içeri girdi.

Oturacağı yeri seçmek için derslikte göz gezdirmeye başladığında işittiği kendi adıyla şaşırdı ve sesin geldiği yöne doğru bakışlarını çevirdi. Gözüne ilk ilişen bulunduğu yerde kendine kocaman gülümseyen ve dikkatini çekmek için elini sallayan Jeongin'di. Dersliğin ortada kalan en ön sırasında oturuyordu. Kendi de Jeongin'in gülümsesine küçük bir gülümsemeyle karşılık verirken yabancılık çektiği ve bir anlık yalnız hissettiği bu derslikte tanıdık birilerinin olmasına şükredip daha fazla dikilmeden ikilinin yanına gitti.