His Innocent Secretary (Completed)

HIS: 15

Warning: This part is not suitable for young readers and sensitive minds. It contains strong and potentially offensive languages, highly explicit and excessive sexual activity that maybe offensive or disturbing to some readers. You have been warned.

•••

This is what Gian's wearing in the scene that will happen in this chapter, so you have an idea while reading this.

•••

“W-What? What kind of answer is that?” nagtataka naman n’yang tugon. Mali ba? Tama naman, ah? Alangan namang hubaran ko pa siya, eh wala na s’yang suot, alin pang aalisin ko?

“M-Mali b-ba? A-Ano bang t-tama?” nang tanungin ko ‘yon ay saka ko pa lang naalis ang kamay kong nahawak pa rin kay pencil, patagal kasi nang patagal ay parang mas palaki ‘yon nang palaki.

“What do you mean?” muli n’yang tanong na lalong nagpanganga sa kaniya. Ba’t parang gulat na gulat siya?

“B-Bihisan na ba kita ulit? B-Baka kasi lamigin ka,” pagdadahilan ko pa. Hindi ko talaga siya maintindihan, mukhang hindi pa niya nagustuhan ang sinabi ko.

“Kiss me hard and fuck me harder.” Sinabi niya ‘yon pagkatapos ay muli niya ako padamping hinalikan. “That’s what you should do.” Dugtong pa niya na bumaba ang paghalik sa panga ko. Napatingala ako ng bigla niya ‘yong gawin? Ano ba ‘tong pinaparamdam niya sa akin?

“H-Hindi ako marunong h-humalik, Zayne,” nahihiya kong pag-amin sa kaniya. Napatingala siya matapos ko ‘yong sabihin, wala akong alam sa gano’ng bagay. “Ba’t ka tumatawa?” dagdag ko pa ng sandaling mapang-asar s’yang tumawa na lalong lumabas ang pilyo niyang ngiti.

“Is this the first time you’ll do this?” pang-aasar pa niyang tanong.

“H-Ha? G-Gawin ang alin?” nagtataka kong tanong, nalilito kasi ako kung alin ang tinutukoy niya. Napansin ko pa na hindi naman gano’n ka-init pero pakiramdam ko’y pawis na pawis ako,

“Never had an experience like this?” muli niya pang tanong, umiling na lang ako bunga ng kahihiyan, “Okay.”

“. . . My name is Zayne, remember that,” pagpapakilala niya. “You’ll be screaming it later.”

“I-Isisigaw?” pag-uulit kong patanong sa sinabi niya. “Saan ba laban mo? May sinalihan ka bang contest?” nagtatakang tanong ko pa rito.

“. . . Waaah! Basketball? Boxing? Modelling? Waaaait-waaah! Ano-ano kailangan ko? Magaling pa naman ako mag-cheer! Banner? Balloons? Tarpaulin? Bandana? Kailangan ko ata ng megaphone? May shirt b—”

Natigil ako sa mga pinagsasabi ko ng bigla niya akong sinunggaban ng halik, “Your brain and mouth are too innocent for this baby,” napakurap-kurap ako matapos niya ‘yong sabihin habang naglalakbay ang labi niya patungo sa may ibabang parte ng tainga ko at padampi niya itong hinahalik-halikan. “I am ready to be your mentor,” napapikit ako ng sandaling mahina s’yang magsalita sa may tainga ko.

“. . . To affect your body with lust and craved for it,” nang-aakit n’yang dagdag bago muling pinadausdos ang labi patungo sa aking leeg na naging dahilan para mapatingala ako.

“Z-Zayne,” hindi ko napigilan ang sarili kong banggitin ang pangalan niya na naging dahilan para humagikhik siya kaya awtomatiko akong napalingon sa kaniya. “Ano ba ‘tong ginagawa mo sa akin?” tanong ko sa kaniya, naramdaman ko pang biglang pamamasa sa pagkababae ko.

“. . . A-Alis.” Pangtataboy ko sa kaniya nakapatong kasi siya sa ibabaw ko, kumunot naman ang noo niya dahil do’n, ginamit ko pa ang dalawa kong kamay na nakahawak sa dibdib niya para maiurong siya. “N-Naiihi ata ako,” nahihiyang pag-amin ko sa kaniya. Napamaang siya dahil do’n, muli kong nasilayan na bigla s’yang ngumuso at mababadya ro’n ang pagpipigil niya ng tawa.

“Don’t worry about it, that’s part of what we're doing,” pagtatama niya sa akin.

“Pinagsasabi mo, Zayne? Naiihi na ako kaya tumayo ka na d’yan. Nakakahiya naman kung maihi ako dito sa sofa mo ‘di ba?” pagdadahilan ko, sana natauhan siya ro’n kung ayaw n’yang mangamoy panghi ang sala niya.

“I can’t believe you,” umiling-iling pa siya habang sinasabi ‘yon kasabay ang mas lalo n’yang pinagdiinan ang katawan sa akin, mas lalo ko tuloy naramdaman si pencil malapit sa may masilang parte ng katawan ko. “Because what you act and say makes me even more interested in you. In fact, I’m looking forward to see you someday, begging me for this,” nagtataka man ay wala na akong nagawa dahil mukhang hindi naman ako makakawala sa kaniya mula sa ganitong posisyon namin.

“. . . You should just think that we are playing,” malambing n’yang ani sa akin ng muli niyang ilapit sa mukha ko ang mukha niya. Magkatapat ang aming mga labi maging ang titig niya sa akin ay puno ng pang-aakit.

“A-anong klaseng laro naman?” hindi ko gaanong maibuka ang bibig ko dahil sa sobrang lapit ng kaniya na maski ang paghinga niya’y langhap na langhap ko.

“Let’s play pacific ocean,” tugon niya sa akin kasabay ang paglakbay ng kamay niya na tumungo sa belt ng suot kong ‘solid v neck belted dress’ kahit hindi niya inaalis ang tingin sa akin ay nagawa pa rin niya ‘yong mahubad.

Bigla akong nakaramdam ng panginginig ng sandaling iyon.
“You’ll be the ocean . . .” dagdag niya ng tuluyan n’yang maalis sa pagkakapulupot sa katawan ko ng suot kong blazer dress, kaya naman tumambad sa kaniya ang katawan kong tanging bralette na lang ang nakatakip sa dibdib ko. Nataranta na rin ako matapos ‘yon ngunit subukan ko mang kumawala ay parang wala lang sa kaniya ‘yon. Mukhang tuluyan na siyang nahibang sa gusto n’yang gawin, napapikit ako ng sandaling ‘yon habang dahan-dahan na n’yang binababa ang magkabilang strap ng suot kong bralette. “And I’ll go down on you.” Kasabay ng sinabi n’yang ‘yon ang pagdilat ko na nasabayan ng biglang pagpatak ng mga luha mula sa mata ko.

Dahil sa luhang nakaharang sa mata ko ay malabo kung nasusulyapan si Zayne na namamanghang nakatitig sa dibdib ko

“H’wag, please . . .” mahinang pagmamaka-awa ko sa kaniya sa pagkakataong ito, ngayon ko pa lang nagawang ilabas ang nararamdaman kong takot. Ilalapit na sana niya sa dibdib ko ang mukha niya ngunit natigil siya at napatingala sa akin matapos ko ‘yong sabihin.

Gulat ang reaksiyon niya habang nakatingala sa akin. “Please, nagmamaka-awa ako,” dagdag ko pang pamimilit sa kaniya. “P-Pakawalan niyo na ako,” patuloy kong pagmamakaawa na tanging ang nasa isip ko lang ay ang oras na muntikan akong gahasain ng tatlong lalaking iyon sa bahay ni Aiden.

“. . . Palabasin niyo ako rito!” ‘di ko alam kung bakit gano’n bigla ang naging reaksiyon ko, simula ng alisin ni Zayne ang suot kong blazer dress bigla akong nakaramdam ng takot, kaba at bumalik lahat sa isipan ko ang pangyayaring ‘yon.

Gano’n pa rin pala ang epekto nito sa akin. Alam kung si Zayne ang nasa harapan ko pero hindi mawala sa isip ko ang mga lalaking ‘yon at ang tanging alam ko ay sila ang gumagawa nito sa akin na pakiramdam ko’y muling nauulit ang nangyari.

“Hey! S-Sorry. You’re safe. Sorry,” napatayo si Zayne mula sa pagkakadagan sa akin dahil do’n. Umiiyak pa rin ako matapos kong iharang gamit ang mga kamay ko sa katawan ko para matakpan ang masilang parte nito.

Parang batang takot na takot akong itinaas ang tuhod ko, ipinulupot ko ro’n ang magkabila kong kamay, pinagsiksikan ko pa ang sarili ko sa gilid ng sofa kahit dikit na dikit na ako sa gilid.

Tarantang lumapit sa akin si Zayne matapos makita ang sitwasyon ko. “S-Sorry. Don’t be afraid, I-i’m not going to hurt y-you.” Paghingi niya ng tawad, bahagya niya pa akong niyakap pero mabilis ko ‘yong iniwasan.

“Bitawan mo ‘ko, parang awa mo na. N-Nagmamakaawa ako.” Nanghihina kong tugon sa kanjya. Hindi ko rin magawang makagalaw, pati ang bilis ng tibok nang puso ko na parang lalabas na sa dibdib ko ito. Nararamdaman ko rin ang panghihina ng tuhod ko maging ang panginginig nito, nang sandaling iyon ay tuluyan ng dumilim ang paningin ko’t ang natatandaan ko na lang ay nag-blackout na ako.

•••
mindfreaklessly