L E K E (+18)

L E K E - İKİ

2. BÖLÜM

Aklıma bir anda Melisa düştü. Onu benim evime getireceklerdi. Hızla ayağa kalktım ve gözyaşlarımı silerken merdivenlerden yukarı çıktım.

"Melisa!"

"Hande, iyi misin?"

Ona yaklaştım ve sarıldım.

"Sana bişey yaptılar sandım.."

"Beni eve yolladılar senin de geleceğini söylediler.."

Ondan ayrıldım ve beni kanepeye oturttu, sonra kendi oturdu.

"O-o adam peki..? Sen tanıyor musun? Beni eve bırakan?"

"Pencereden baktım ama yüzünde gözlük var kim olduğunu çıkaramadım.."

"Off..!"

"Bişey mi dedi sana?"

"Tekrar görüşeceğiz, güzelim dedi..Korkuyorum Melisa..Ya amcamın bir oyunuysa..Biliyorsun huyunu.."

"Orhan amcanın bu kadar ileri gideceğini düşünmüyorum.."

"Off..Neyse ben bi duş alayım..Tufan gelirse.."

"Sana haber veririm.."

Başımla onayladım ve odama yöneldim.

Yazardan;

Melisa eline kahvesini aldı ve pencereden tekrar gecenin karanlığını izlemeye başladı. Derin bir iç çekti ve kendi kendine konuştu.

"Ahh Hande, keşke neler olduğunu sana anlatabilsem.."

Sonra Melisa'nın telefonu çaldı. Pencereden bakmayı bırakıp çantasına yöneldi. Çıkardı ve açtı.

"Efendim.."
.....
"Çok korkmuş, ama şu an iyi.."
.....
"Ne zaman karşısına çıkacaksın?"
.....
"Tamam, yanında olmam..Halledersin. Amcasının haberi var mı?"
.....
"Nasıl gerek yok!? Ortalık ayağa kalkacak biliyorsun dimi!?"
.....
"Evin içindeki güvenlik kameralarını ne zaman almayı düşünüyorsun peki..?"
.....
"Güvenlik için..öyle mi..?
.....
"Peki sen öyle diyorsan..Konuşuruz sonra.."

Karşılık aldıktan sonra telefonu kapattı. Bir Süre Sonra Hande duştan çıkmış ve elinde kahveyle geri gelmişti.

"Kim o? Yani konuştuğun?"

"Bir hastam var da onun hakkında bilgi aldım..Bu arada yarın başlıyorum hastaneye, tekrardan.."

Hande güldü. Sonra kanepeye geçti. Melisa da karşısındaki tekli koltuğa oturdu.

"Inşallah bu sefer gitmezsin.."

"Gitmemekte kararlıyım bu sefer.."

Güldüler. Uzun bir sessizlik oldu. Bunu Melisa bozdu.

"Hande, biliyorum zor..Ama sana bunları hatırlatmak zorundayım.."

Hande üzgün bir ifadeyle onu dinlemeye başladı.

Hande'den;

"Buraya niçin geldiğini hatırlıyorsun değil mi.."

"İkizimin, Burak'ın Bige'yle düğünü vardı. Onun için gelmiştim.."

"Hatırladıklarını anlatır mısın bana?"

"Bunu 3 ay önce de yaptık Melisa..Başka bir şey hatırlamıyorum.."

"Yavaş yavaş hatırlayacaksın Hande..Ben sana yardım edeceğim. Hem ilk zamanlar ile şu an arasında çok fark var. Baya yol katetdin. Yavaş yavaş olacak her şey.."