L E K E - SEKİZ

5.4K 265 88
                                    

8. BÖLÜM

"Bu akşam anladım ki, bir insan
diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.."

...

"İyi misin..?!"

"İ-iyiyim.."

Tekrar beni kendine çekip sarıldığında kokusu beni sakinleştirmişti. Kafasını benim boynuma gömüp, kollarıyla beni daha sıkı sararken, bende aynı şeyi yapmadan edemedim. Kafamı onun boynuna gömdüğümde, kokusunu daha fazla alıp daha hızlı sakinleşmiştim..

Ama sonra aklıma dank eden fikirlerle onun vücudundan, kollarından kendimi kurtardım.

"Sende onlardansın! Sende beni öldürmek istiyorsun..!"

"Yanlış düşünüyorsun. Bunu da korkuna veriyorum küçük hanım.."

Dediklerine inanmamıştım..

"Yalan söylüyorsun! Sende onlardansın..Nefret ediyorum sizden! Hepinizden nefret ediyorum! Senden nefret ediyorum!"

...

"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin. Bunu sonuna kadar götüremediysen, kabahat senin değil..."

"Peki ya bu bir tesadüf mü?"

"Hayır, değil.."

Ellerimdeki kitabı kapattıktan sonra, oturduğum banktan sesin geldiği yöne kafamı sakince ve yavaşça çevirdim.
Kemal Abim elindeki sigarasını ağzına götürürken dolaştı ve yanıma oturdu.

Denizin dalgaları rüzgar ile birlikte, bu gece o kadar hırçın dans ediyordu ki saçlarım her yöne uçuşuyordu.

Sol elindeki sigarasını sağ eline aldıktan sonra sol elini, elimde duran kitaba götürdü. Onun elini takip eden gözlerim, kendi elimi gördüğünde yavaşca onun yüzüne kaydı. O elimdeki kitabı alırken bana kısa bir bakış attı, sonra da elindeki kitaba döndü. Sigarasını bitirdikten sonra söndürüp yere atarken boğazını temizledi ve elindeki kitabı karıştırmaya başladı. İstediği sayfayı bulduğunda sakince okudu.

"Aşk öyle bir histir ki, nereden geldiğini bilemediğimiz gibi, günün birinde nereye kaçıp gittiğini de bilemeyiz.."

Bana bakıp tebessüm ettiğinde bende ona aynı şekilde karşılık verdim. Sonra önüne döndü ve birkaç sayfa daha çevirip tekrar sakince okumaya başladı.

"Kimi tutkular rehberimiz olur yaşam boyunca. Kollarıyla bizi sarar. Sorgulamadan peşlerinden gideriz ve hiç pişman olmayacağımızı biliriz."

Kitabı kapatıp bana verdi. Alıp çantama koydum.

Sol kolunu kaldırdı ve bana baktı. Ne yapmak istediğini anlamıştım. Kolunun altına girdim. Oda elini belime sardı. Biraz öyle kaldıktan sonra kafama bir öpücük bıraktı ve alayla konuştu.

"Yanında kitapla mı geziyorsun..?"

O gülümsediğimi görmesede alayla gülümsedim. Onun kolunun altından kalkarken konuştum.

"Onun kitaplığından okumak için almıştım. Sinirle çantamı toparlarken içine koymuşum.."

"Bişey yaptı mı sana?"

L E K E  (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin