L E K E (+18)

L E K E - ÜÇ

3. BÖLÜM

Gözlerimi açtığımda nerede olduğum konusunda en ufak bir fikrim yoktu. Yavaşça doğruldum. Elimi başıma götürdüm..

"Ah başım.."

Oda karanlıktı. Hatta baya karanlık..Karanlıktan korkuyordum hemde çok..Yattığım yatakta iki yastık ve bir pike var. Yanında da bir lambader. Yattığım yer biraz aydınlık bu yüzden..Ama yetmiyor bu beni çok korkutuyor. Bir pencere bile yok..!

Çok sinirlenmiştim, korkmuştum ve çok kötü ağlamaya başlamıştım.

Kendime hakim olamadım ve ağlarken yataktan hızla kalkıp lambaderi devirdim. Yatağın üstündeki her şeyi karanlığın içine fırlattım. Bağırıyordum. Sinir krizi geçiriyordum..En son kendime yere attım ve sırtımı yatağa dayadım. Dizlerimi iyice kendime çekip kafamı gömdüm, bu sefer sessiz bir şekilde ağlamaya başladım..Gözyaşlarım boynumdan yere damlarken kapı aralandı. Kafamı kaldırıp bakmadım. Çünkü onun geldiğini biliyordum..

Adam yanıma geldi. Diz çöktüğünü hissettim. Çünkü nefes alış verişlerini daha yakın duyuyordum..Ve kokusunu..Kokusu beni sakinleştiriyordu..Ben buna nasıl izin veriyordum bilmiyorum..

"Ağlarsan herşey daha da zorlaşacak, bunu biliyorsun dimi, güzelim.."

Başımı kaldırdım. Elini omzuma koymuştu, hızla çektim.

"Dokunma bana! Sen ne biçim bir psikopatsın! Nefret ediyorum senden! Nefret!"

Alayla güldü. Bana biraz daha yaklaştı. Boynuma geldi. Sanki kokusunu hissetmemi istiyordu.

"Bunu geçen sene ilk tanıştığımız zamanlarda da söylemiştin, güzelim..Ama bana aşık oldun.."

Hızla ayağa kalktım. Oda kalktı.

"Ya ben seni hatırlamıyorum! Ben kardeşlerimin bile nasılsın öldüğünü hatırlamazken seni mi hatırlayacağım bi de!"

"Ne olduysa kardeşlerin öldükten sonra oldu. Arabayla denize uçtun sen! İntihar etmeye kalkıştın! Şimdi bana dediğin şeye bak! Öldün sandım! CANIMDAN CAN GİTTİ BENİM!"

"Çok mu seviyorsun sen beni ha!? ÇOK MU SEVİYORSUN?!"

Benim de sesim yükselmişti.

"MADEM SEVİYORSUN O ZAMAN BENİM BURDA NE İŞİM VAR KEREM BÜRSİN!? EĞER BENİ SEVMİŞ VE TANIMIŞ OLSAYDIN KARANLIKTAN KORKTUĞUMUDA BİLİRDİN!"

"Biz bunu geçen yıl yenmiştik Hande! Birlikte yenmiştik! Ya biz evlenicektik! Nişanlıydık biz!"

"Eski eskide kalmış o zaman! Ben seni sevmiyorum, hatta senden nefret ediyorum! Bu konu anlaşıldıysa ben gidiyorum."

Kolumdan tuttu. Yüzünü görmeden kavga ediyordum. Lambederi kırmıştım Zaten karanlık olan oda daha da kararmıştı..

"Bırak!"

"Bırakmam! Madem beni sevmiyorsun, madem hatırlamıyorsun; o zaman şimdiden başla. Beni hatırlamadan ne işe gideceksin, ne de amcangilin yüzünü göreceksin! Hani dün evde dedi ya Melisa, hatırlamak için çaba göstermiyorsun diye, şimdi o çabayı göstermeye başlasan iyi olur. Canını yakmak istemiyorum!"

"Sen benim evime bir de kamera mı koydun! Sapık mısın sen!"

Cevap vermedi. Kolumu tutmayı bıraktı, elimi tuttu. Beni çekiştirmeye başladı.

"Bıraksana!"

"Bundan sonra ölsem bırakmam..Bir kere bıraktım, bundan sonra asla.."

"Hastasın sen! Normal değilsin..!"

"Sayende..!"

Merdivenlerden indik. Tanıdık bi yüz vardı. Anıl!

"Handecim.."

"Anıl sen bittin oğlum..Seni bi elime geçireyim varya öldürücem.."

"Ben naptım ya?"

"Ya ben sana güvendim sen nasıl beni bunun eline bırakırsın!"

"Aşk için her şeyi yaparız Handecim.."

"Ya aşk yok siz neden anlamak istemiyorsunuz ya!"

"Çok konuşma güzelim hadi odaya gir.."

"Ya bırak beni! Psikopat Bürsin! İmdaaaat.."

Kerem güldü. Ben bağırmaya başlayınca beni odası olduğunu tahmin ettiğim kapalı kapıyla kendi arasına aldı ve sağ eliyle ağzımı kapattı. Sol elini belime sardı. Hareket etmeye çalıştım ama beni çok sıkıyordu..

"Eğer bir daha bağırırsan, olacaklardan ben sorumlu değilim, güzelim.."

Elini ağzımdan yavaşça çekti.

"Ve bu Psikopat Bürsin lakabı sende de çok hoş duracak, benim soyadımı alınca.."

"Sen delirmişsin! Evlenmiycem seninle!"

FLASHBACK

"Tabiki seninle evlenirim Kerem.."

Güldü ve dudaklarıma gelip bir buse bıraktı. Sonra ellerini belime sardı ve beni döndürmeye başladı.

"Her şeyden, herkesten çok seviyorum seni.."

Bağırarak karşılık verdim.

"Ben daha çoook!"

FLASHBACK SON

Anımsadığım yarım yamalak şeylerle ona bakarken bana biraz daha yaklaştı ve fısıldayarak konuştu.

"Koskoca Kerem Bürsin, Hande Erçel için diz çöktü ve evlenme teklifi etti.."

FLASHBACK

"Duymayan kalmasın, Kerem Bürsin diz çöktü ve evlenme teklifi etti.."

Kerem de beni tekrarladı..

"Koskoca Kerem Bürsin, Hande Erçel için diz çöktü ve evlenme teklifi etti, çünkü hayatının kadını Hande olmuştu..

Güldüm, oda güldü. Sonra dudaklarıma geldi, buseler bırakmaya başladı.

FLASHBACK SON

Kerem biraz daha yaklaştı ve konuştu.

"..çünkü hayatının kadını Hande olmuştu.."

Anlamsızca gözlerim dolmuştu. Kafamı önüme eğdim ve ellerimle oynamaya başladım. Beni takmadan konuştu.

"Akıl unutur Hande, ama kalp unutmaz..Kalbin beni hatırlıyor, yakında aklın da ona katılacak.."

Yüzümü kaldırdım ve onun gözlerinin içine baktım.
Gözleri dolmuştu sanki..Bana bakarken içi gidiyordu, bunu farketmiştim.

"Şimdi bu odaya giriyorsun ve sakinleşinceye kadar, olayları kabulleninceye kadar çıkmayacaksın.."

Sesizce, bağırmadan ama canını yakacak biçimde konuştum.

"Sen benim aşık olduğum adam olamazsın..Eğer ben senin gibi zorba ve düşüncesiz birine aşık olduysam iyi ki ölüme atlamışım.."

Sinirlenmişti. Dediklerim onu hem sinirlendirmiş hem de üzmüştü.
Elini belimden çekti ve sağ elimden tutup, kapıyı açıp beni içeri soktu.
Sonra da odadan çıkıp kapıyı kilitledi..

Kapıya vurmaya başladım.

"AÇ KAPIYI AÇ! NOLUR YAPMA BANA BUNU!"

3. BÖLÜM SONU

Hellooooo Canlar❤
Bulutları dağıtan, #gizemliadam'ın kim olduğunu ortaya çıkaran 3. bölümümüzle karşınızdayım..😋
Yorumlardan anladığım kadarıyla siz zaten çözmüşsünüz ama neyseee😁😂
Nasıl buldunuz?