( القاهره : قصر عاصم )
مريم بخبث : لا بس كان شكلكو حلو .
شمس بغضب : جدي سكت البت اللى حداك دى بدل مجتلها .
فاروق بسعاده : هههههه ربنا يهنيكم يا حبيبتى .
شمس : حتى انت يا جدى ، يا جماعه افهمو كل ده تمثييل مسلسل وهينتهى فى أجل من اربع شهور .
فاروق : محدش عارف بكرا مخبى اي يا بتى ، المهم انتى متضايقيش حالك من اللى حوصل .
شمس بحنان : ماشى يا جدي .
مريم : بقولك اي انا هنزل بكرا القاهره ، لازم نتجابل مشان نجيب الفستان ل سعديه .
شمس : كدا كدا يعنى هنتقابل ، المهم انتو حدتو الفرح ميتا .
فاروق : بإذن الله السبوع الجاي .
شمس : تم........
قطع حديثها صوت طرقات الباب ، وهناك من خلفه ينادى بإسمها وكان هذا صوته .
شمس : لازم اقفل دلوقت يا جدي .
فاروق : ماشى يا حبيبتى ديرى بالك على حالك.
مريم : سلام يا شموسه .
شمس : سلام .
تعالت صوت طرقات الباب ، تحمد ربها انها اغلقته بإحكام .
عاصم : انتى يا بنتى انتى موتى ولا ايه .
شمس بغضب : عايز ايه .
عاصم : افتحى الباب .
شمس : لاء .
عاصم : طيب مش هتاكلى ، انا طلبت اكل .
شمس : مش جعانه .
عاصم بخبث : طيب مش عايزه تغيريلى على الجرح .
شمس : غير لنفسك .
عاصم ببرود : على فكره انا ممكن اكسر الباب ده على دماغك حالك ، فا افتحى الباب بالذوق .
شمس بجمود : لو تقدر اعمل كدا .
عاصم : يبنتى بطلى عناد .
شمس : مش هفتح ، امشى بقى عشان عايزه اتخمد .
عاصم : انتى اللى جنيتى على نفسك .....
شمس لنفسها : لا مش هيعملها مستحيل .
كاد أن يدفع الباب بقوه لكن أتته مكالمه من الساحر فأغلق الخط ، لكنه عاود الاتصال من جديد فظن انه امر هام ، فقام بالرد .
عاصم : ايوا ياحمد ، انت ديما مواعيدك ........
احمد بفزع : إلحق يا عاصم فارس .
عاصم بفزع : فى اي ماله فارس .
سمعت نبره صوته التى توحى بالخوف فإرتقت السمع من خلف الباب لفهم ما الامر .
احمد بخوف : حياه ضربو عليها نار وتقريبا ماتت وخطفو ابنها ، وفارس فى صدمه كبيره .
عاصم : اى اللى بتقوله ده ، انت عرفت ازاى .
أنت تقرأ
حجر القلوب (صعيدى)
Aventura_ ابعد عنى . = نزلى السلاح الى فى ايده ده يا شاطره بدل متتعورى . كاد ان يخطو خطوه ناحيتها حتى قامت بإطلاق رصاصه فى الهواء . _ لو قربت بخطوه تانيه ، الرصاصه هتبقى فى قلبك وبدل متبقى دخلتك هتبقى خارجتك . = لو حد سمع صوت الرصاصه تحت هيطلعم وهتنفضحى . _...
