الفصل السادس : 6

6.2K 207 13
                                    

شمس : صوح الكلام الى بيجلوه ده يا جدى ، اوعى تكون وافجت على كده ؟!.

فاروق : انا موافجتش على حاجه انا جاى اسألك .

روايح : بالهداوه يا دكتوره ... انتو مش هتعملو خطوبه لانك انتى لا طايقه تشوفيه ولا هو فاضى يقعد إهنه مشان شغله ، وكدا كدا هتتجوز يبجى خير البر عاجلوا ونعمل الفرح بكرا ، ومتخافيش هيبقى فرح تحكى عنه الناس كلها .

فاروق : ايه رأيك يا شمس .

روايح : انا عارفه انك مصدومه ، امبارح كنتى رافضه الجواز وعايشه حياتك ، والنهارده بيتحدد فرحك وحسه انك هتتكتفى ، بس صدجينى ، حياتك هتعيشيها زى مكانت ويمكن احسن .

شمس : حضرتك ليه بتتكلمى على لسان غيرك .

روايح : مشان واثجه فى ولدى انه مش هيأذيكى .

شمس : بس انا مبثقش فى اى راجل غير جدى واخوي ورجالتى .

روايح بإبتسامه : وده هيكون جوزك .

شمس : ورق بس .

روايح : طيب اي الى يريحك .

شمس : هنعمل حنه بكرا هنا للراجاله بس يكتبو فيها الكتاب ويحطبو ( يرقصو بالنبابيت او العصا ) والدخله تكون على الضيق وجدى هو الى هيجبنى حداكم .

روايح بإبتسامه : انتى مصممه متشوفوش بعض بقى ، بس انا موافجه ، زرغدى يا زينب .

زينب : مبروك يا سلفتى لولولولولولوى .
__________________________
مجهول : كتب الكتاب هبجى بكرا .

مرعى بغضب : الجوازه دى مش هتم .

مجهول : وهتعمل ايه عاد .

مرعى : هخطفها والليله ، هنتويها فى مخزن السلاح لحد م عمليه بكره تتم .

مجهول : لو حامد عرف هيجطع رجبينا .

مرعى : لو مشت كيف منا عاوز ، حامد هيشكرنى .

مجهول : خلاص هستناك فى مخزن السلاح .
_____________________
( منزل الزناتى )
علي : ها اتفقتو على ايه .

عاصم : انا طالع اوضتى .

روايح : مش هتتعشى معانا .

عاصم : مليش نفس .

على : محدش رد عليا .

عثمان : الفرح بكرا .

علي بصدمه : بكرا بكرا !!

روايح : مالكو !! كده كده هيتجوز .

عثمان : مجولناش حاجه يا حجه ، بس منظرنا قدامهم كيف المدلوجين وكلنا ماشيين وراكى ومحدش عارف بتفكرى فى ايه .

روايح : بس انتو عارفين ان دماغى توزن بلد بحالها ، و انى عمرى مهعمل حاجه عفشه تضركو .

علي : لو علينا ياما احنا مش مضررين ، بس عاصم انتى شاده عليه هبابه ، بتعمليه معامله البنته وفارضه عليه كل حاجه وانتى عارفه انه ميرفضلكى طلب .

حجر القلوب (صعيدى)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن