Barışın Işığı [Bakudeku+Shinkami]

"Yanında olduğum için mutluyum"

Sınav haftam şimdilik bitti ve sonunda bölüm yazabildim. Bu medyayı hikaye içine bin kere daha koyabilirim acayip seviyorum çünkü. Umarım beğenirsiniz, Nehir kaçarr

---

Denki kapıyı yavaşça açtı, görecekleri onu feci derecede korkutuyordu. 

İçeri girdiler, Shinso her zamanki gibi onlara bakmıyordu. Midoriya konuşmak için ağzını açmışken Bakugo agresifçe onu susturdu ve Denki'yi konuşması için sertçe dürttü. 

"E-eh merhaba."

Sesi titremişti, Shinso yabancı bir ses duymasıyla onlara döndü ve karşısında duran üçlüyü gördü.

"Sen kimsin? Bu kadar arkadaşın olduğunu bilmiyordum Katsuki."

Ve herkes sustu, Bakugo ona yalan söylediği için bağırıp Midoriya onu tutmaya çalışırken sözler Denki'nin kafasında yankılanıp duruyordu. Sesler bulanıklaşıyordu, bir anda dizlerinin bağı çözülmüştü sanki.

Sen, kimsin...?

Ben kim miyim? Senin sayende hatırlayabileceğimi sanıyordum... 

Ama onu unutmuş muydu? Gerçekten bunca yıl onun tüm hayatıyken Hitoshi için bir yabancı mıydı? Hem de yanında duran adama bile ilk ismiyle hitap ederken... Gözleri doldu, keşke Mina burada olsaydı, o her zaman kendisini en iyi şekilde sakinleştiren kişi olmuştu. Keşke buraya gelmeseydi...

Kendine geldiğinde Midoriya ve Hitoshi'nin konuştuğunu, Baakugo'nun ise sinirli bir şekilde kendisine baktığını fark etti. Geri dönmek istedi ama Bakugo onu tuttu, doğru ya, buraya başka bir şey için gelmişti... Ama onu tanımaması öyle büyük bir darbe olmuştu ki bir an tüm odağını kaybetmişti.

"Yani şimdi onu mu kullandıracaksınız bana?"

"Şey, kendisi istedi aslında. Onu hiç gördün mü?" Dedi Midoriya gergince, Shinso Denki'ye döndü. Hayır, hatırlamıyordu. Bu tip bir şeye kafa yormak istemedi ve diğer her şeye yaptığı gibi bu konuya da yokmuş gibi davrandı. 

"Otur."

Göz yaşları yüzünden görüşü buğulanan çocuk yavaşça koltuğa oturdu, Hitoshi aslında hiç değişmemişti. Kokusu, olaylara karşı tavrı, her zaman karışık olan saçları, uykusuzluğunu belli eden gözleri... O yıllar sonra bile bunca detayı hatırlarken, ne diyebilirdi ki.

Shinso karşısına otururken bir yandan iki elini yukarıdan aşağı çekti, avuç içlerinden mor ve kırmızı dumanlar çıkarken kırmızı tarafı başının soluna mor kısmı ise sağ tarafa bastırdı.

"Bir daha kim olduğu belli olmaya kişileri buraya getirmeyi-"

Fakat Shinso'nun bedeni titredi ve büyük bir şokla geri çekildi, Denki başının sol tarafını tutarak çektiği acıdan dolayı inledi. Bir şeyler yanlıştı, böyle olmaması gerekiyordu. Shinso'nun büyüsü anında kesildi ve kaşları anlamadığını belli eden bir şekilde çatıldı.

"Ne oluyor?!"

"Shinso iyi misiniz?"

"Aptal adam bir şeyi beceremiyorsun inanamıyorum!"

"..."

"Ne oldu?" Dedi Denki yavaşça ona bakarken,

Shinso'nun bakışları değişmişti sanki, zihni hiç olmadığı kadar yorgun düşmüştü. Gözleri kapanmadan hemen önce gerçekliği teyit etme amaçlı konuşmuştu,

"Denki?"

***

"Hitoshi, Hitoshi şuna bak! Bak ne yaptım!"