Coffee Cloud • Taekook • Asexual

14. Sok porzeczkowy

Jimin nigdy nie potrafił wchodzić do żadnego pomieszczenia zwyczajnie. Zawsze musiał mieć jakieś wyjątkowe super wejście i nie przeszkadzało mu, że wykładowca oraz wszyscy studenci patrzą się na niego karcącym wzrokiem. Tym razem otworzył drzwi do domu Taehyunga z ogłuszającym hukiem, na tyle zamaszyście, że klamka pogłębiła istniejące już od poprzednich razów wgłębienie w ścianie.

Tae nie fatygował się nawet, by zbesztać go za to, krzyknął tylko "u góry" informując blondyna o swoim położeniu. Kiedy Jimin znalazł się w progu pokoju przyjaciela teatralnie złapał się za głowę.

- Jeśli ty zamierzasz siedzieć w tym - tu przesadnie gwałtownym gestem pokazał na ubiór Tae - to ja wychodzę.

Taehyung zastanowił się, co jest nie tak z jego ubiorem. Wyglądał raczej jak zawsze...

- Uh, nałóż jakąś wygodną piżamę, dresy, zmyj ten makijaż i zamawiamy śmieciowe żarełko!

Tak właśnie wyglądał wieczór przyjacielski według Parka Jimina. Na kompletnym luzie, bez przejmowania się wyglądem, czy jakością spożywanego jedzenia. I było w tym coś pięknego, dało się potem wyczuć tą atmosferę ufności, zrozumienia. Było przypieczętowaniem ogólnie znanej prawdy, że przy przyjaciołach można być sobą, bez wstydu. Dlatego Kim nie zwlekając, wyciągnął ze swojej szafy jedną z tych piżam, w której nie pokazałby się nikomu, poza właśnie Parkiem. Pudroworóżowo-szara, z hello kitty oraz ze spodniami, których nogawki były ewidentnie za krótkie. Szczerze powiedziawszy Tae nie miał bladego pojęcia skąd tak właściwie to ma, zwłaszcza, że wyglądało jak z działu dla dziewczynek lat dziesięć.

Jimin ściągnął bluzę oraz dresy, w których przyszedł, ukazując bardzo podobny zestaw, tyle że z działu dla chłopców lat osiem - miętowo-błękitny, z dinozaurem. Taehyung bez skrępowania zrzucił z siebie dotychczasowe ubrania. Przed Parkiem naprawdę nie wstydził się niczego, tym bardziej pokazania w samych bokserkach. Gdy ubrał się w przygotowaną piżamę, Jimin z wyraźnym zadowoleniem pokiwał głową.

- Idealnie.

Potem zadzwonili (na głośnomówiącym) do pizzeri, by zamówić sobie jedzenie. Nastręczyli tym niemałych problemów osobie po drugiej stronie słuchawki, ponieważ co chwilę zmieniali zdanie co do swojego zamówienia. Ostatecznie stanęło na dwóch margheritach i jednej z salami. Spenetrowali wszystkie szafki kuchenne w poszukiwaniu przekąsek, a w pokoju wylądowali z trzema paczkami chipsów, jedną chrupek, dwiema orzeszków i pięcioma tabliczkami czekolady. No i oczywiście nie mogło zabraknąć obowiązkowego na takich balangach soku porzeczkowego. Sok porzeczkowy nie mógł być pity inaczej, jak z kieliszków do wina, dlatego pośród tego wszystkiego je również zabrali.

Finalnie usadowili się na kołdrze Taehyungowego łóżka i zaczęli przeglądać internet, wybierając film odpowiedni na tę okazję. Stanęło na jakiejś dramie, którą każdy z nich widział tysiące razy i znał na pamięć. Ale takie są właśnie najlepsze.

W czasie drugiego odcinka przyjechała pizza, która sekundy później dołączyła do syfu opakowań i jedzenia wokół nich. W czasie siódmego odcinka byli już tak upici sokiem porzeczkowym, że zdzierali swoje gardła, krzycząc na główną bohaterkę, by chwilę później śmiać się wniebogłosy.

Kiedy znudziło im się oglądanie, wpadli na pomysł zagrania w planszówkę. I to nie byle jaką - monopoly. Każdy chyba wie, że jest to gra, która kłóci nawet najbliższe sobie duszyczki. Prawdopodobnie dlatego ją wybrali. Wkrótce oskarżali się o oszustwa i tajemne układy (co było zabawne, biorąc pod uwagę to, że grali tylko we dwójkę).

- Skąd ty wytrzasnąłeś te pieniądze?!

- Ej, ale tu było pięć oczek, a nie trzy!

- Kradzieju jeden, już ja znam twoje sztuczki! Podmieniasz karty!

Na kolejnym etapie wstawienia (wszystko od soku porzeczkowego, gdyby ktoś miał wątpliwości) postanowili poczytać horoskopy. Wszystko byłoby fajnie, tylko nie wiedzieli jaki znak zodiaku ma Jungkook, więc mogli jedynie zgadywać.

W końcu, zmęczeni, zasnęli powyginani w dziwne pozycje, nie przejmując się niczym, jakby dalej byli w pierwszej liceum.