The Tragedy Of Her Past ( On Going )

Chapter 23

Thank you for everything

I actually don't get him. Parang nung huli, tanggap na naman nyang kami na ni Rinley ah? What just hapened?

"Stupid ass" inis na ani Rinley. " Lia... please don't you ever dare to talk to that guy or else..." hindi nya naituloy saka sya lumunok. 

"Or else what?" I raised a brow. Kinakabahan sa isasagot nya. He's so possesive. May boyfriend man o wala. I still should have my freedom....

"Or else i-iiwan kita" napaiwas sya ng tingin. I laughed sarcastically. 

" W-What? Iiwan mo?... ako?" hindi makapaniwalang aniko. Ang bilis ng kabog ng puso ko at nangingilid na agad ang luha ko. Napaka babaw kong tao. "Are you blackmailing me?" I laughed sarcastically again.

"No----"

"Yes! You are using my damn weakness over that guy!" sigaw ko at nag tiim ang bagang nya. " Oh ano ngayon kung kausapin ko si Lex?! Iiwan mo ako? Bakit? Kaya mo ba 'yan nasasabi kasi may nahanap ka nang mas better sa'kin?! Ha?!" namuo na ang mga luha ko saka tumulo ng tumulo. Fvck it! This is why I hate overthinking!

"What are you talking about---!?" naguguluhang aniya. 

"Ha! May nahanap kanang babaeng may buong pamilya?! Bababeng hindi ganito kagulo?! Babaeng hindi gaya ko?! Sorry ha? E-Eto lang ako...Magaling mangatwiran! May galit sa ina, kasi nagsinungaling na naman sya... May galit sa ama, kasi n-niloko nya si mama. Hindi perpektong anak! Hindi perpektong girlfriend sa'yo! Mahilig mag overthink! Sorry ha..." napaiwas ako ng tingin sa kahihiyan. Pinunasan ko ang luha ko pero parang sirang gripo na patuloy sa pagtulo. 

"I hate it... I hate myself for being like this..." garalgal kong ani.  " Ayaw kitang mawala tapos ikaw... p-parang wala lang sa'yo kung iiwan mo'ko..." tumulo ng tumulo ang luha ko. Masikip sa  dibdib... sobra. Huminga ako ng malalim saka pinunasan ang luha. He remain silent. Bigla na lang syang lumapit sa'kin at saka ako yinakap ng mahigpit, 

"Babe... I-I'm sorry---"

"Shut up..." nanghihina ko nang ani " Let go of me" inis na ani ko pero mas lalo nyang hinigpitan ang pagkakayakap sa'kin. " I said let go!... of me! and leave me alone! Yun naman yung gusto mo hindi ba?!" hinihingal kong tanong. Pinipilit kong makawala sa yakap nya pero hinang hina ako at hindi ko magawang tanggalin ang braso nyang nakayakap sa'kin. "You are the only person that I've expected to stay by my side tapos ikaw pa 'tong nagsasabing iiwan ako?" umiiyak kong ani. Napagod na akong hampasin sya matanggal lang ang pagkakayakap. Nakakatawang parang may humaplos sa puso ko ng marinig kong humihikbi sya. 

Parang mas dumoble yung sakit? Why is he crying?! I look away... trying to wiped my tears, he suddenly hold my shoulder at iniharap nya ako sa kanya at sinapo ang mukha ko saka ako hinalikan. 

Masyadong malalim. Ang hirap sabayan. Habang patuloy syang humahalik ay patuloy rin sa pagtulo ang aking mga luha. 

He kissed me passionately. Mabagal na malalim. Nawala ang mga luha at napalitan ng lust, desire... natempt ako... I kissed him back and I hate myself 'cause I did that. I wrap my hand over his neck and he put his left hand on my waist and his right hand on my face to deepen the kiss. Kumawala sya sa halik at saka kami sabay na huminga.

 Hindi pa ako nakakabawi bawi bigla nya akong hinalikan na naman at dumapo ang mga labi nya sa pisngi papuntang...tainga saka sa leeg. Kakaibang pakiramdam at kuryente at dala noon. I mouned. I bit my lower lip.

"R-Rinley... someone might see us.."naputol ang sasabihin ko nang halikan nya ako sa labi. Binuhat nya ako at nakakatawang nagawa nya akong buhatin gamit ang isang kamay at ang isa ay ipinang kuha nya ng dextrose. WTH?