• 22

2.6K 161 146
                                    

Bölüm Şarkısı; | Nilüfer, Ta uzak yollardan |

Merhaba sonunda gelebildim. Çok özledim bu evreni. Umarım keyifle okuyabilirsiniz.

Ve ve ve yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Ben elimden geldiğince kendimi geliştirerek bir şeyler yazmaya çalışıyorum ve emeğimin karşılığı olsun istemem çok yerinde diye düşünüyorum.

Yıldızı patlatmayı unutmayalım:)

Keyifli okumalar.

"Berin yaptığın doğru muydu? Bu yaptığına bencillik denir."

Feris'e şoke olmuş bir halde bakıyordum. Tam olarak bencillik ne yapmıştım acaba? "Ne?"

Feris siyah pantolonunu katlayıp yatağa koyduktan sonra bana döndü. "Evet, bencildin. En özel gününde beni değilde seni konuştular. Ben Enfal abiyle sevgili olmana takılmadım, bunu benim özel günümde herkesin içinde açıklamanıza kızdım. Senden hiç böyle bir şey beklemezdim. Beni biraz olsun düşünseydim, kendi nişanımda manipüle olmama izin vermezdin. Mahalleli benim nişan kıyafetimi takılan altınları değil de senin ilişkini konuştu nişan boyunca. Bu haksızlık! Biraz olsun beni düşünmeni isterdim Berin. Arkadaşlık, dostluk bunu gerektirir."

"Şaka yapıyor olmalısın herhalde?" dedim, alaycı bir tavırla. "Elimde olan bir durum değildi. Ne oldu yani?"

Dudağını büzdü. "Bir garip tavırlar falan da başlamış Berin, vay be! Senden böyle tavır    beklemezdim."

"Feris, canımın içi neden böyle konuşuyorsun benle? Özürümü diledim, yirmi defa mı dilemem gerek."

Feris dudaklarını birbirine sürttü. "Gerek yok," yatağın üzerine oturdu. "Yalnız kalmak istiyorum." Beni kovarcasına konuşmuştu.

"Feris?"

"Berin, şu an yalnız kalmak istiyorum, odamdan çıkar mısın? Başka bir gün yine konuşuruz." dedi.

"Öyle olsun." diyerek odasından çıktım.

Şeniz teyze evde olmadığı için rahatlıkla evden çıkabilmiştim.

Bizim eve doğru ilerlerken, "Kız Berin!" diye bi ses duydum. Kafamı kaldırıp baktığımda Melahat teyze balkondan aşağı kafasını indirmiş bana bakıyordu. "Yavuklu sahibi oldun, yüzümüze de bakmazdın. Enfal çocuğum olmasa evde kaldın."

"Kız Meloş," Gülerek ona baktım. "Senin o Enfal çocuğuna kimse bakmazdı da ben baktım işte. Nasip kısmet işleri."

"Kız Berin, anam bu ne olmuş böyle. Şimdiden böyle olduysan nikâhlanınca.."

Melahat teyzenin tatlı tatsız konuşmaları biraz daha devam etti sonra konuyu kapatıp eve gittim.

Ayakkabılarımı çıkartıp içeriye girince gözlerim Gülsüm teyzeyi aradı. Ama ortalıkta görünmüyordu. Bunu irdelemedim. Bugün yeterince sorun, dert ile dolmuştum. Daha da olmasındı. Odama geçip üzerimi değiştirdim. Eşofman ve tişörtle rahatlığımı sağlamıştım. Yatağa sırt üstü uzanıp ellerimi başımın altında bağladım.

Ruh-u Revan | GÜL GÜZELİ |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin