Crazy in Love 1✔(UNDER MAJOR EDITING)

CHAPTER 24

ROMELYN'S POINT OF VIEW
***

Im sitting in the bench. Looking at the wide sky. I sighed after that.

Mag dadalang linggo na ng hindi man lang unabis nag pakita si Eidren saakin. Nasa labas ako ng ospital. Nagpapahangin dahil toxic na sa loob. Pwede na daw ilabas si Mama and any time soon ilalabas na siya sa araw din na ito.

Lumalakas ang hangin sa labas at hindi ko alam kung dala lang ba ito ng pangungulila ko kay Eidren o dahil lang talaga malamig ang simoy ng hangin. Napabuntong hininga nanaman tuloy ako.

Hindi rin kasi siya tumatawag at nag tetext saakin. Nakakapanibago yun dahil lagi siyang tumatawag at nag tetext kung nasaan siya. I miss him so much. Haist bakit kasi nag pabuwag ako sa priority ko, ayan tuloy ako ang inuusig ng konsensya at kagustuhan kong makita siya.

"Looking for someone?" Napabaling bigla ang tingin ko sa taong nagsalita sa gilid ko. Napatulala na lang ako ng mapagtanto na si Eidren ay nasa harap ko.

Looking great, his hands on his poket, maayos na buhok, nasa tamang ayos ang damit at pwede na ulit ilabas sa pangmalakasan Mr. Pogi 2021. His handsome and i cant deny it.

"E-Eidren.." bulalas ko. I want to gug him or should i say embrace him pero natatakot ako na baka kung ano naman ang sabihin niya. Tumayo ako at humarap sa kaniya.

I gulp when he hug me tightly. His the one who choose the better. I hug him back.

"I miss you." I slowy whispered on his ear. I felt that he hug me tightly again.

"Im sorry.." he said at kumalas sa yakap. Napatingin naman ako sakaniya and smile. Makita lang siya ay parang nawala na kaagad ang inis at pangungulila ko sakaniya.

"Its fine." I said.

"Get lunch with me?" He ask. I nod and smile before saying.

"Do i need to say no?" Natatawang tanong ko kaya ay napatawa na rin siya. He pinch my nose.

"I miss your attittude Romelyn.. Tara ililibre kita ngayon." i smiled ear to ear. Hinawakan niya ang kamay ko sa isang holding hands ay hinila papunta sa parking lot.

Ipinagbukas niya ako ng pinto kaya ay sumakay na ako sa passenger seat. " Thank you." I said bago siya umikot at umupo sa front seat. Minaobra naman na niya ang makina at binabagtas na namin ang kahabaan ng kalsada.

"Where have you been?" Tanong ko para basagin ang nakakamatay na katahimikan. He look at me at ibinalik rin sa daan ang kaniyang paningin.

"Pumunta ako sa Palawan. May ipinaasikaso si Lolo saakin and something happened. But i can handle it. Ako pa ba." May kung ano akong nababanaag sa mga salita niya. Hindi siya ang Eidren na nakilala ko. Para na siyang ibang tao dahil na rin sa mga kakaibang salitang binibigkas niya.

"Eidren.." pag yatawag ko sa pangalan niya. Tumingin naman siya saakin saglit at nag tanong. "Hmm what?"

"Tell me the truth, what happen?" I seriously ask ang look at him seriously. Nakita ko naman na tumiim ang bagang niya at namumungay ang mga matang tumitig saakin.

"I Dont want to tell you. Its private." Para naman akong napahiya don. Napatahimik nalang ako at ibinaling ang mga mata sa labas ng bintana at nayakap ko nalang ang sarili ko.

Just for two weeks ang dami na kaagad nag bago sa kaniya. Dati naman hindi siya nag tatago ng sikreto saakin and i dont want to feel this shit. Para akong nababaliwala ng hindi ko maintindihan.

Huminto na ang kotse kaya napatingin ako sa labas ng bintana. Nasa Isang mamahaling restaurant kami. Lumabas na siya ng kotse at pinagbuksan ako.

"Tara." Sabi niya at inilahad ang kamay sa harap ko. Kinuha ko naman iyon para makalabas na ako ng maayos. Isinarado niya ang pinto at hinila na ako papasok sa restaurant.

"Good Afternoon ma'am and sir. How many tables?" The waiter said and smile.

"Where here to see Mr. Martinez. Where he is?" Eidren ask. Ngumiti naman ang babae at itinuro ang gitnang bahagi ng lugar. Napatingin ako don at nagulat ng makita kung sino ang nasa gitna.

"Thank you." Eidren said at lumakad na kami papunta sa kinaroroonan ni Leandro.

"W-why are you here." Agad na tanong ko pag kalapit palang sa kaniya.

"This is the thing that i dont want to tell you Romelyn. Gusto ko kasi na magkausap kayo, ayoko naman na ako mismo ang magsasabi sayo edi nawala na ang thrill hindi ba." Napatingin naman ako kay Eidren at napangiti ng bahagya.

"You said we need to see each other after a days ago. Here i am. Please take a seat first." sabi naman niya kaagad kaya ay umupo na kami sa kaharap niyang upuan.

"Paano kayo nag kakilala ni Eidren?" Titig na titig na tanong ko kay Leandro. Ngumiti naman ito bago nagsalita.

"Dela Virgo is a rich family in this Society. Kilala ang buong Dela Virgo sa bansang ito. Kaya hindi na kailangan pang itanong yan. Nakilala ko siya nung pinagaralan ko ang data base mo and nakita ko na magkaibigan kayong dalawa." He said. Napatango nalang ako.

"Eh ano naman ang kinalaman niya dito aber? I said i texted you when my mom's condition is fine." Naiinis na sabi ko at sinamaan siya ng tingin.

"I know. Pero we need to have a person to help us. Mayaman at makapangyarihan si Kelly Alona Rodrigo. Hindi natin makakayanan ang ganon kalakas at maimpluwensyang tao kung tayong dalawa lang. And besides kaibigan mo naman si Eidren, kinausap ko siya sa kalagayan ng tatay mo and pumayag siya na tumulong saatin." pag papaliwanag niya pa.

"Tumulong siya dahil ikaw ang nasa kalagitnaan ng bagay na ito Romelyn." Sagot niya pa ulit. Napabuga naman ako ng marahas na hangin dahil sa pressure na sinasabi niya.

"Grabe ka naman Leandro. Tigil ka rin sometimes, uso ang sink in sa utak." Iritableng pamimilosopo ko sakaniya na tinawanan lang niya ng bahagya.

"Hindi mo naman kailangang i-pressure ang sarili mo. We're here para ipaliwanag lahat ng bagay na kailangan mong matutunan sa bagay na ito. Ang dapat mo lang gawin ay ibagsak at ilabas ang baho ng Kelly na yon para mag kasama- sama na kayo ng tatay mo." Napatingin naman ako kay Eidren dahil sa sinabi niya.

"Eh ano pa nga ba. Wala naman akong choice duh." Napapairap na lang ako sa mga araw na pinag iisipan ko ang mga bagay na pwede kong magawa. And nakaisip na ako ng paraan para mapabagsak ang walang-hiyang yon.

Napabuga na lang ako ng hangin at tumingin sa kawalan at inisip isip ulit ang mga bagay bagay.

***

ALL RIGHT RESERVED