Crazy in Love 1✔(UNDER MAJOR EDITING)

CHAPTER 28

ROMELYN'S POINT OF VIEW
***

MAGKAYAKAP lang kami ni Eidren. Nasa roof top kasi kami ng bahay nila. Tita V and Tito Ric naman ay wala kaya malaya kaming gawin ang gusto namin.

Si mama naman ay nakalabas na. Hindi pa niya ako kinakausap kaya iniintindi ko na muna. Si Dianne naman ang nagbabantay sa kaniya kaya maluwag sa loob na umalis at iwanan silang dalawa sa bahay.

"Hey.. ayos ka lang ba?" Untag ni Eidren saakin and he kissed my temple. Tumingin naman ako sa kaniya because he hug me from beyond.

"Hmm.. oo naman. Iniisip ko lang na ang sarap pala sa pakiramdam na may yumayakap sayo sa ganitong posisyon at sinasabihan ng matatamis na salita. Ang sarap lang sa feeling." Sabi ko nalang at humigpit naman ang yakap niya. Niyakap ko naman ang kamay ko sa mga kamay niya na nakayakap saakin.

"I want you to be part of my life Romelyn.." bigla niyang sabi kaya napatigil ako. Even my heart stop. Para akong binabayo ng sampong kabayo dahil sa salita na sinambit niya.

'He wants me to be part of his life..' Natitigagal na sigaw ng utak ko.

"Pero masiyado namang mabilis ang lahat. Ayoko namang masira ang relasyon natin dahil sa desisyon ko. Gusto ko rin na mag karoon ng pundasyon ang relasyon natin. Hindi ako susuko agad sa simpleng away at pagtatalo nating dalawa. I want you to be my last, my forever and my Everything." Malambing niyang sabi at marahang kumalas sa yakap. Pumunta siya sa harapan ko at hinawakan ang dalawang balikat ko.

"Please Romelyn.. promise me one thing." He said. Tinignan ko naman siya sa mata at pinaka titigan.

"I know nag padalos- dalos tayo. Kilala na natin ang isat-isa peeo hindi sa bagay na kaya nating sabihin lahat. Promise me na hindi mo 'ko iiwan at mananatili ka sa tabi ko. I dont know what im thinking pag umalis ka. Ipangako mo na ako lang ang mamahalin mo at wala ng iba please baby. " bakas sa mukha niya ang pag aalala at takot na baka hindi ako pumayag, kaya hinawakan ko ang mukha niya at marahang ngumiti bago nag salita.

"You dont need to ask me. I will always choose you. Hindi man kita pinahalagahan non, ipinapangako ko na magiging masaya ako sayo kahit anong mangyari saating dalawa. You are my boyfriend now, and you have all rights to do what ever you want. But you know your limitations. Mahal kita at ikaw lang ang mamahalin ko hanggang sa pagtanda ko." Sagot ko sa kaniya kaya napabalik na ang sigla ng mukha niya. His face softened and kiss me on the lips for the first time.

I kiss him back at tumagal yun ng ilang segundo. Humiwalay siya ng halik at niyakap ako ng mahigpit.

"My wish come true. Your here by my side, minahal mo na ako at sapat na yon para ibigay ko ang buong buhay ko sayo. We're matured enough to decide what's right for us. At hindi ko sasayangin yon para saktan ka. Mahal na mahal kita Romelyn." Sabi niya habang nakayakap saakin.

"Mahal na mahal rin kita Eidren." Sagot ko at humigpit rin ang yakap ko sa kaniya.

"Lets have dinner tonight?"  Napa kalas naman ako ng yakap sa kaniya at tumingin ako sa kaniya.

"Sige ikaw ang bahala." Sagot ko kaya napangiti siya.

"Sige. Ipagluluto kita." Saad niya at hinawakan ako sa kamay at sabay na kaming bumaba sa unang palapag ng bahay nila.

Wala rin ang mga katulong dahil naka off duty sila dahil Friday. Sa monday pa ang pasok ulit nila kaya free kaming gawin ang gusto namin.

Pumasok kami sa kusina at pinaupo niya muna ako sa upuan habang siya kinuha ang apron at inilagay sa harapan niya para hindi siya matapunan ng mga ingridients na gagamitin niya.

"Anong gusto mong lutuin ko?" Nakangiting tanong niya saakin kaya nag kunyari akong nag iisip tsaka nagsalita.

"Adobo. Ayt... bawal nga pala yun sayo. Sige, Ahm, fried rice na lang tsaka hotdog. Wala akong maisip na iluto mo eh." Nagtawanan naman kaming dalawa dahil sa sinabi ko.

"Silly. Okay sige yun na lang iluluto ko. Na miss ko na rin ang heavy meal, ilang araw na rin kasi akong hindi kumakain eh." Napatingin naman ako sa kaniya ng seryoso.

"Hindi ka kumakain? The hell Eidren, alam mo ba na masama yun. Haist, ikaw talaga. Baka mamaya mapano ka niyan pag hindi ka kumakain sa oras." Napailing iling nalang ako tsaka siya tinignan.

"Sorry. Busy kasi ako nitong nakaraan kakaayos ng papeles na kailangan ni Lolo. Wala siyang secretary this month kaya inutusan ako ni papa na lumunta ng palawan at tulungan si Lolo na ayusin yon. Wala naman akong choice kundi ang sumang-ayon. I didnt text or calls dahil mahina ang signal sa palawan. Tsaka hectic rin ang oras ko. Pag tulog lang yata ang pahinga ko sa isang araw na nag stay ako don ng two weeks eh." Lumamlam naman ang tingin ko sakaniya at tumayo. Niyakap ko siya sa likuran dahil sa guilt na pumain-lanlang sa buong pagkatao ko.

"Im sorry. concern lang naman ako sayo. Tsaka nakatulog ka ba ng maayos. Kailan kaba dumting ha?" I ask him habang nakayakap ako sa kaniya.

"Kaninang madaling araw." Napakalas naman ako bigla sa kaniya.

"So ibig mong sabihin may jet lag kapa at wala ka pa sigurong tulog. Haist bakit kasi hindi mo muna ipinahinga ang sarili mo. Ikaw talaga Eidren eh." inis na sambit ko sa kaniya.

"I dont want to sleep even it just a wink. I missed you and i want to see you badly. Mas gusto ko pa na makita ka at ilaan sayo ang bawat oras ko kesa tumunganga ako sa bahay at itulog ang pagod ko."

"Hindi naman na ako pagod dahil nawala na yon mula pa kanina nung naging mag on tayo. You are my strenght kaya im fine now." he said at humarap saakin tsaka ako hinalikan ng mabilis sa labi.

"Ewan ko sayo." Pilit kong iniignora ang ka sweetan niya at pinipilit na mainis dito.

"I love you." Bulong niya habang nakalapit saakin ang labi pero may pagitan.

"Ano ba I love you too hmp!" Na sabi ko na lang at hinalikan ulit ako sa labi tsaka sumunod at sa nuo naman at niyakap ako.

'Ang sweet talaga ng boyfriend ko ano ba yan.' kinikilig na sabi ko sa utak ko at niyakap si Eidren pabalik.

***
ALL RIGHT RESERVED