Crazy in Love 1✔(UNDER MAJOR EDITING)

CHAPTER 33

EIDREN'S POINT OF VIEW
***

IM STANDING HERE. While looking at her grave. I dont know what i feel nor what i say.

Namatay siya ng dahil sa mga nangyari at hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko.

Siguro nga ay totoo ang mga kasabihan. Pag nawala ay ibig sabihin ay may dahilan ang bawat naganap.

Hindi ko sinasabi na masama ang nangyari pero wala akong maramdaman na galit at pagkasuklam at kahingian ng kapatawaran.

Masaya na kami at kahit ilang buwan na ang nakalipas ay sariwa parin ang mga nangyari nuon sa Hacienda Santivañez.

Bawat segundo at bawat plano na naganap pati ang pagkamatay niya ay nasa utak ko padin at laging nag rereplay pag naaalala ko 'yon.

"She's waiting for you Ren.." Napabalik ako sa wisho ng may nagsalita sa likuran ko. Napangiti ako ng mapagtantong si Chandra pala iyon.

"Sige. Susunod na ako." Nakangiting sabi ko at tinanguan naman niya ako. Tinignan ko ulit ang grave niya tsaka nagpaalam.

"Goodbye, Kelly Aloña Rodrigo. Your soul may in rest in peace. Ako na ang bahala sa mga anak mo. Ipinapangako ko 'yan."  Pagkasabi ko 'yon ay tumalikod na ako at pinuntahan ang babaeng pinakamamahal ko.

I smile when i see her beautiful face. Yes you got it right. Romelyn is alive. And we're finally happy to face the conflict that Kelly was made up for.

Hindi siya namatay dahil ang hiniling ko talaga sa lahat ng santo na ibalik siya saakin dahil ihaharap ko pa siya sa altar at mangangako na mamahalin ko siya habang buhay.

'The hell! Ang corny ko .' I said it on my mind and shook my head after a while.

Lumapit na ako sa kaniya at ginawaran siya ng magaang halik mula sa labi. Napangiti naman siya saakin at niyakap ako.

"Parang na miss kita agad." That made me laugh.

"I miss you too dont worry." I said and hug her tightly.

Kumalas naman ako sa yakap at pinakatitigan siya. "Do you want to eat first o may gusto kang puntahan?" I ask her habang magkalapit pa din ang mga katawan namin at nakahawak ako sa bewang niya.

"I want to walk while holding your hand and saying i love you. I want to walk and saying a little more sweet lines. That made you happy." She said. Napataas naman ang kilay ko dahil don.

"Diba dapat ako mag sasabi niyan?" Nakataas na kilay na tanong ko kaya napatawa siya at piningot ng bahagya ang ilong ko.

"Ang bagal mo kasi kaya ako na lang ang nagsabi. Na miss ko kayang maglakad lakad sa park or sa manila bay, dahil simula ng makalabas ako sa ospital nung isang linggo ay puro bahay lang ang ginawa ko." Nagtatampo naman ngayon ang boses na saad niya. Napangiti naman ako at malambing siyang hinalikan sa tungki ng ilong.

"Because i want you to be safe, and to recover. Ayoko naman kasing maging sellfish at ayain kita kaagad sa mga galaan while your totally not okay. And remember hindi pa lubusang nag hihilom ang wounds mo kaya hindi ko papayagan na mag gala ka kasama sila Ate." Umiiling na sabi ko.

"Owsss ang sweet talaga ng boyfriend ko." Malambing niyang saad na nagpabilis ng tibok ng puso ko. 'FUCK'

"Wag mo akong tinatawag ng boyfriend ng bigla bigla. Para akong inaatake eh." Napahalakhal naman siya saakin tsaka ako nginitian ng maluwang.

"I love you." Sa halip na pansinin ang sinabi ko ay sinabi niya na lang ang mga katagang iyon na mas nagpabilis ng tibok ng puso ko.