Crazy in Love 1✔(UNDER MAJOR EDITING)

CHAPTER 1

🥀 CHAPTER 1 🥀
ROMELYN's POINT OF VIEW
🍁🍁🍁

NAKANGITI ako ngayon dahil nakagraduate na kami ng collage at kasunod non ang panibagong pagsubok sa'kin at iyon ang panibagong Field na kailangan kong matutuhan. Ang pagtatrabaho.

I'm here in the Fernandez Restaurant . Kapapasok ko lang dahil ang sabi ni Eidren ay kailangan ko daw napumunta dito at ililibre daw niya ako ngayong araw.

Siyempre ay pupunta ako at kailangan kong mag handa dahil once in a life time lang manlibre si Igurot at kailangan ko talagang puntahan.

Uhmm wait My name is Romelyn Hillary Santivañez . Im 23 Years old and still single and beautiful.

Pumasok na nga ako sa loob at pumalibot bigla ang malamyos na tugtugin ng violin na
nasa stage at pumunta ako sa clerk at tinanong if nandoon na si Eidren Louiz Dela Virgo. She said na nasa gitnang bahagi kaya ay nag pasalamat na ako at ng pumunta ako sa di kalayuan ay nahalimuyak ko na agad ang pabango na ibinigay ko sa kaniya. Kaya ay pumihit ako paharap at nakita ko s'yang nakatingin sa'kin at my malawak na ngiti sa labi.

Lumakad ako duon at nakaplaster sa'kin ang masayang ngiti na kahit sinong lalaki ay hindi ha hangarin na maalis 'yon sa'king mukha.

Pagkalapit ko 'don ay tumayo naman agad si Eidren at lumapit sa gawi ko.

"Mom Dad, She's here." He said kaya ay napatingin saamin sina Tita Vienne at Tito Enrico with a sweet smile on their lips.

"Hi Tito Ric, Hi Tita V. You are so gorgeous with your lovely Dress." Bati ko at ikinalawak pa lalo ng kan'yang ngiti na pinarisan ng pamumula ng kaniyang mga pisngi. Kinikilig haha.

"Hello too Hija. Please take a seat para makakain na tayo." Sabi ni tita V pagkatapos ko na humalik sa pisngi niya ay umupo na ako sa katabing upo an ni Eidren.

"Romelyn hija congrats sa inyo. Maaari ka ng makapag hanap ng trabaho na pwede sa kursong pinili mo hindi ba." Nakangiting saad ni tito Ric na nginitian ko naman.

"Yes tito. Im thinking about it now. Dahil tapos na naman kami ng College, my chance na akong mag trabaho at makahanap ng babagay sa'kin." I said with a real smile in my lips.

Tumingin ako kay Eidren at nakangiti rin siya habang pinagmamasdan ako.

"Ikaw Eidren? Do you have a plan?" I ask at hinihiwa ang steak na nasa plato ko. Nagkibit- balikat lang siya at itinuloy ang pag kain.

"Uhmm i dont know. Siguro ay mag pa palipas oras muna ako sa Resort namin sa Batangas. To think more at ma unwind naman ang isip ko kahit pa pano." He said at tumingin ulit saakin at palihim na kumindat.

"I think your plan is interesting isn't it." I said at napatawa naman kami pareho ng magkasundo ang aming mga iniisip.

"Siguro. Haha. Lets make a toss for our perfect graduation." Eidren said kaya nag toss na kami at mabilis na tumakbo ang oras.

Ngayon ay nakasakay na ako sa kotse ni Eidren at binabagtas na namin ang mahabang kalsada patungo sa aming bahay.

He insist, na ihatid ako sa bahay ko. Duhh kesa naman sa umayaw ako eh gabi na at baka gahasain pa ako ng mga lalaki sa kanto eh konsensya niya pa yon pag napahamak ako.

"Why are you so quite?" Napatingin ako sa kan'ya at umiling .

"Iniisip ko lang kung paano kita ipapasalvage o kaya ako na lang mismo ang papatay sayo, What do you think?" Inosenteng tanong ko na ikinahagalpak niya ng tawa.

"Hahaha funny Romelyn. Pero sayang ang lahi ko kung papatayin mo 'ko. Bakit di mo muna ako subukan baka sakaling maging masaya ako." He said with a naughty smile. I raise my brow and roll my eyes.

"Anong masaya! Baka ito ipakain ko sayo." Itinaas ko ang kamao ko at iniakma sa kaniya.

"Ayoko n'yan." He said

"Edi dont, kaya tumahimik ka jan." Bossy kong sabi at tumingin ulit sa bintana.

"But seriously, gusto mo ba talagang sumama sa'kin sa Batangas?" Napabuntong hininga naman ako sa tanong niya at ilang mahabang minuto ang lumipas bago ako sumagot sa tanong niya.

"Yeah. I guess. Gusto ko na makalayo sa nanay ko. Wala naman siyang ginawa kundi ang magsugal at uminom ng alak, umaga hanggang gabi walang patid." Malungkot kong pahayag na hindi man lang siya nililingon o tinitignan.

"Im sorry to hear that." He said at lumungkot ang kaniyang tinig.

"You Don't need to say sorry. Hindi naman ikaw ang nasa kalagayan ko kaya wala kang kasalanan." I said at ngayon pa lang ako lumingon sa kan'ya at ngumiti.

"But i feel sad sa narinig ko. " he said with a low voice and look at me.

"Don't feel that way. Hindi naman ako kaawa awa. May mga tao jan na mas nakakaawa kaysa sa'kin." Matigas kong sabi.

"Okay okay fine. Tsk sabi ko nga hindi na ako magsasalita eh." He murmur. Napangiti naman ako dahil sa ginawa niya.

Lumiko na kami sa kanto at mga ilang minuto pa ay nasa harap na kami ng aming bahay, kaya ay huminto na rin ang kotse niya at lumabas s'ya naman ay lumabas atsaka ako pinag buksan ng pinto.

Napangiti ako ng bahagya pero the hell! Ano ba bat may mga bubuyog na nasa tiyan 'ko. Inignora ko na lang ang pakiramdam na iyon at lumabas na ng kotse.

"Salamat." Saad ko at kinuha ang gamit ko tsaka isinarado ang pinto ng kotse n'ya at lumakad papunta sa pintuan. Humarap ako sakan'ya at ngumiti.

"Thanks Ein. Thanks for the ride. " sabi ko at tinignan siya sa mata.

"Oum okay. Mauna na rin ako. I will text you na lang kung kailan tayo aalis ha. Yung yakap ko?" He said kaya ay napatawa nalang ako tsaka s'ya niyakap for a friendly hug at piningot ko ang pisngi niya pagkatapos.

"O' ayan na . Sige na umalis kana, bye Eidren." Sabi ko at kumaway na sa kan'ya. Ngumiti naman siya sa'kin at pumasok na sa loob ng kotse niya.

Pero bago pa s'ya makapasok ay nagsalita muna siya. " Bye Romelyn. Good night." He said at tuluyan ng pumasok at pinaandar ang kotse n'ya tsaka s'ya tuluyang umalis.

Tinanaw ko na lang ang kotse n'ya palayo tsaka ako pumasok sa loob ng bahay at napabuntong hininga na lang sa mga nakita ko.

...

ALL RIGHT RESERVED