Öncelikle merhaba.
Nasıl başlasam? Ne anlatsam?
Korkarım, kendimi ifade edemiyorum. Ya da korktuğum tam olarak bu, bilmiyorum."Çığlığın Ecesi" Yani en değerlim.
Yani.. Bir dolu cümle.Aklım çok karışık. Gerçekten de karışık. Hatta bunu size ifade edemeyecek kadar karışık.
Çok istiyorum. O kadar çok istiyorum ki. Başka kelime yok.Hikayeme ara verme süreci olabilir. Tamamen kaldırma fikrini de uygulayabilirim. İnanın ben de bilmiyorum. Ama savaşmadığımı düşünmeyin lütfen. Bunu yazabilmek bile-ki- her gün silip silip yazıyorum, kolay olmadı yani. Bunları sadece bilmenizi istedim. Söylemesem patlatacağım çünkü. Belki üç gün sonra gelebilir, belki bir hafta. Belki de tamamen kaldırırım. Ama burayı gerçekten de seviyorum. Burayı değil aslında, aynı satırları seviyorum ben. Burada o kadar sahte ve çakma hikayeler var ki fikirler hep klon. Üzerine alınan alınsın. Umrumda mı ki azizim?
Ben buradayım.Yada unutun kaldırmayı. Bırakmak için fazla gencim. Sadece zor bir dönemden geçiyorum. O satırları karalayın lütfen.
Özgür kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çığlığın Ecesi
General FictionEge'nin derinliğinden dolayı İnci'ye ulaşılamadı. Çünkü.,. Suskunluğa erişmiş kelimelerin nefesi, burada değil. Uçup gitmiş, soluk bir şeyler, kalmış geriye.