"Kurtuluşunun sadece bana ait olduğunu anladığın an, aynı zamanda kodeste bulunduğunu da kabul etmiş olacaksın. Çünkü, sana kaçmayı gösterip özgürlüğü vaat ederken aslında kendini çoktan, başka bir çıkmazımda hapsolmuş bulacaksın." Bana doğru bir adım daha attı.
"Eğer," Kafasını ihtiyatla salladı.
"Acıyı sadece bir kere sahiplenirsen Arizona, kimse, onu senin elinden alamaz." Bakışları koyulaştı.
"Kötü bir adam ne yapar biliyor musun? Sana bir gün sahip olur. Hayatını mahfedip siktir olup gider. Peki, kaybolmuş olan bir adam ne yapar biliyor musun? Sana her gece sahip olur. Şefkatine sahip olur, özgürlüğünün sahibi olur. Senin, kurduğun cümlenin bile sahibi olur. Ve geçen her dakikanın sonunda, kapana kısıldığını anladığın halde, her saniyenin başında, yine o adama inanırsın." Bir adım daha.
"Ben, kötü bir adam değilim.
Ben, tutuşmuş bir adamım." Yanıma ulaştı.
"Ben, senin gündünüzü de geceye çevirmek isteyen bir adamım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çığlığın Ecesi
General FictionEge'nin derinliğinden dolayı İnci'ye ulaşılamadı. Çünkü.,. Suskunluğa erişmiş kelimelerin nefesi, burada değil. Uçup gitmiş, soluk bir şeyler, kalmış geriye.
