Si Ms. Ice

Chapter Twelve

Thank you Babe Denise Ange Swift for my new coveer 😘💘

Ice's POV:
Grabeeeeeeee. Antok na antok pa ako. Ikaw ba naman Hindi ako makatulog sa nangyari kahapon. Pano ba naman kasi, hindi ako makaget-over kahapon. At dahil late na talaga ako, nagmadali na akong mag-ayos ng uniform ko dahil iniwan na ako ng mga kuya ko -__-

"Manang, alis na ako." sabi ko at kinuha ang susi ng car ko.

"Hindi ka na kakain anak?" sabi ni Nanay.

"Hindi na po, late na po ako eh. Sige po." Pagkatapos, lumabas na ako ulit at nagdrive. Dahil sa pagmamadali ko, malapit akong mabangga sa sasakyan na kapareho ko. Aba! Aba! Baka may gasgas na itong mamahaling sasakyan ko! (medyo mahangin)

Tsk. Dahil sa inis ko, bumaba ako at sinipa ang gulong nya. Infairness ah, masakit. Haha.

Bigla naman lumabas ang isang martipuno, gwapo, masculado at pinakaperfect na lalaking nakita ko. Pero teka, bakit ang familiar niya? Parang... Parang... Ah wala! wala! Di na yun babalik! Asa!

"How dare you do this to my car." i said with an blank expression.

"Ikaw yung bumangga." sabi niya in a cool way. At tinangal yung shades niya na ikinagulat ko.
Why?! Bakit ngayon pa siya bumalik? Ngayon pa siya bumalik na ayaw ko siyang makita! Taenang Destiny yaan! ><

"Sean?!" i said then tears were starting to roll down my face. Just stay cold Ice.

"H-hey." sabi niya at tumingin sa baba. Bakit? Bakit ako pinaparusahan ng ganito? Bakit pa ngayon kami nagkita? Nakakabad vibes! Bakit ba kasi ako umiiyak? Parang may sarili atang katawan yung mga mata ko! Ayaw tumigil ng luha sa kakaagos! Tae! Bumalik ako sa pagiging cold ko at pinunasan ang mga luha ko then binuksan ko na ang pinto ng sasakyan ko.

"H-hey! Sandali lang Iana. Can we talk?" Hinawakan niya ang braso ko and then i looked at his eyes and saw sincerity on it.

"Dont call me Iana. I dont know you and i dont talk to strangers." nagpumiglas ako at nakawala na din. Nakita ko nalang siya na nag pout at umalis. Nakakatakyut! ><

Nagdrive nalang ako at nagmamadali dahil laaateeee na talaga ako! Kasi naman oh! Bakit ba kasi ngayon pa nagpakita si Sean! Urgh. Pagkadating ko sa building namin ay pumasok na ako at nagalit naman yung adviser namin na ubod ng sungit.

"You're too early for your 2nd subject Ms. Espinosa." sabi ni Maam Singzon at lumabas muna ako. Cutting kaya ako? Tutal, ngayon lang naman eh. Hihi. Good girl ako eh :p huehuee.
Boring naman kung ako lang mag-isa ang magcucutting. Idadawit ko nalang si Blake. Hihi. Matext nga yun.

To: Blake Gwapo 😜💘
Hoy. Cutting tayo! Kita tayo sa parking lot. Dali!
Seeeent!

Wag kayong maging malisyoso at malisyosa jan! Siya yung nag name sa phonebook ko yan. Tsk.

Fr: Blake Gwapo 😜💘
Bkt?

Hanu daw? Naintindihan niyo ba? Ako kasi, hindi! Bakit ba kasi wala siyang nilalagay na vowels!
Gagu!

To: Blake Gwapo 😜💘
Ayusin mo ang pagtetext sa akin! My gaahd Blake! Ano ba yang 'bkt?' wala akong mabasa! Cutting nga tayo dahil naiinis ako sa mga tao ngayon! Pupuntahan mo ako o pupuntahan mo ako?!

Seeeent!

Tsk. Ginagago talaga ako ni Blake eh. After 15 minutes and 04 seconds of waiting, nakarating na rin si Blake. Bakit ba ang tagal nakalabas ni Blake?

"BAKIT NGAYON KA LANG?!" sabi ko ng pagalit. Hindi ako naiinis, naga-acting lang. Chos!

"Dumating sa buhay ko?" nag smirk siya then nag wink. Ulol! -_-