Η ώρα είχε πάει 8:55 και ο Jimin περίμενε την κλήση του Jeongguk από λεπτό σε λεπτό. Είχε τοποθετήσει το κινητό του πάνω στο λάπτοπ του, το οποίο καθόταν στα πόδια του. Είχε την πλάτη του στο κεφάλι του διπλού κρεβατιού του και προσπαθούσε να φτιάξει την μπλούζα του, που ουσιαστικά ήταν η μπλούζα του Jeongguk που είχε κλέψει.
9:00 ακριβώς χτύπησε το κινητό του.
《Jeonggukahh!》φώναξε χαρούμενα ο Jimin βλέποντας τον χαμογελαστό Jeongguk από την άλλη γραμμή.《Jagi.》είπε με χαμόγελο ο μικρότερος.《Γιατί είναι πρησμένα τα μάτια σου; Δεν κοιμήθηκες νωρίς;》του είπε αμέσως.《Είχα πολύ διάβασμα και κοιμήθηκα αργά.》είπε ο μεγαλύτερος και έτριψε το δεξί του μάτι.
《Τότε να κλείσουμε για να πας για ύπνο.》είπε ο Jeongguk.《Όχι!》αναφώνησε ο Jimin.《Θέλω να μιλήσουμε. Θα κοιμηθώ μετά.》συνέχισε.《Δεν θα μιλήσουμε πολύ.》είπε αυστηρά ο Jeongguk.
《Πες μου τι έκανες σήμερα, πως ήταν η μέρα σου;》ρώτησε ο μεγαλύτερος.《Όπως πάντα, πήγα στα μαθήματα και μετά για φαγητό και ο Hoba με πήγε για παγωτό το απόγευμα.》είπε ο μικρότερος.《Εγώ χθες βγήκα το βράδυ με κάποια παιδιά από την σχολή για ποτό.》είπε ο Jimin.
《Για ποτό; Δεν νομίζω να ήπιες πολύ, έτσι;》ρώτησε ύποπτα ο Jeongguk.《Λίγο.》είπε ο Jimin και έκρυψε το πρόσωπο του.《Minnie-ah, ποιος θα σε προσέχει;》αναστέναξε ο μικρότερος.《Με έφερε ένας φίλος στο σπίτι.》του είπε.
《Τι φίλος;》ρώτησε.《Φίλος, δεν χρειάζεται να ζηλεύεις.》του απάντησε.《Όπως ζηλεύεις εσύ με τις κοπέλες που μου την πέφτουν έτσι ζηλεύω και εγώ με τα αγόρια που σε γυρνάνε σπίτι τα βράδια.》είπε ο Jeongguk.
《Δεν θέλω να μαλώσουμε αλλά θέλω να σου πω κάτι που σκεφτόμουν αυτές τις μέρες.》είπε ο Jimin.《Κάθε φορά που μου το λες αυτό με νευριάζεις.》είπε ο μικρότερος και σταύρωσε τα χέρια του μπροστά από το στήθος του.《Σκεφτόμουν ότι σε κρατάω πίσω, ότι θα μπορούσες να γνωρίσεις και άλλα άτομα που θα σε κάνουν πιο χαρούμενο από ότι σε κάνω εγώ τώρα.》μουρμούρισε, καθώς σιχαινόταν αυτήν την ιδέα.
Μέρες σκεφτόταν πως αυτές οι κοπέλες που ρίχνονταν στον Jeongguk ίσως του πρόσφεραν πιο πολλά από αυτά που του προσφέρει ο Jimin αυτή τη στιγμή. Ίσως ήταν καλύτερα και για τους δύο να έκαναν ένα διάλειμμα.
《Λοιπόν Minnie-ah, θα στο πω για εκατοστή φορά και βάλ'το καλά μέσα στο όμορφο μυαλουδάκι σου.》είπε σοβαρά ο Jeongguk.《Δεν θέλω με τίποτα να χωρίσουμε, είπαμε ότι θα προσπαθήσουμε με την απόσταση και αυτό ακριβώς κάνουμε. Το ξέρω ότι είναι δύσκολα αλλά εμείς είμαστε ακόμα πιο δύσκολοι στο να μας χωρίσουν. Και πίστεψε με, με κάνεις τόσο μα τόσο πολύ χαρούμενο.》συνέχισε.
YOU ARE READING
𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍
Fanfiction✑ᴅᴇᴀʀ ᴡɪɴᴛᴇʀ✑ ‒亲爱的冬天‒ ❛𝘐 𝘸𝘢𝘴 𝘸𝘳𝘰𝘯𝘨 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘩𝘪𝘮 𝘧𝘳𝘰𝘮 𝘵𝘩𝘦 𝘣𝘦𝘨𝘪𝘯𝘯𝘪𝘯𝘨, 𝘣𝘶𝘵 𝘯𝘰𝘵 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶.❜ 【𝘉𝘰𝘰𝘬 𝘴𝘦𝘳𝘪𝘦𝘴/2nd】 ©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦...