•하나•

190 17 0
                                    

《Καλησπέρα.》χαιρέτησε τον καλοντυμένο άντρα που άνοιξε την πόρτα του μεγάλου σπιτιού.

《Παρακαλώ.》του απάντησε με χαμόγελο ο μεγαλύτερος άντρας.

《Μήπως μένει εδώ κάποιος Park Jimin;》 ρώτησε διστακτικά καθώς κοιτούσε το πακέτο που είχε έρθει καταλάθος σε αυτόν, βεβαιώνοντας ότι δεν θα έλεγε λάθος το όνομα του άλλου αγοριού.

《Τι θα τον ήθελες;》τον ρώτησε καχύποπτα χάνοντας αμέσως το χαμόγελο του καθώς έτριβε κουρασμένα το μέτωπο του.《Έκανε τίποτα πάλι;》ρώτησε πριν προλάβει το αγόρι να απαντήσει.

《Είχε στείλει πριν κάποια χρόνια ένα πακέτο σε ένα αγόρι αλλά μένω εγώ πλέον στο σπίτι του και επειδή πέρασαν τόσα χρόνια σκέφτηκα μήπως θέλει να το ξανά σκεφτεί.》του είπε δείχνοντας το πακέτο στα χέρια του.

《Δεν έχω χρόνο για τέτοια πράγματα.》του είπε ο άντρας καθώς ήταν έτοιμος να κλείσει την πόρτα.

《Συγγνώμη και εγώ τι να κάνω με αυτά;》είπε ενοχλημένα καθώς σταμάτησε την πόρτα με το πόδι του.

《Ότι θες. Μένει στην πανεπιστημιούπολη.》του είπε σπρώχνοντας την πόρτα με περισσότερη δύναμη, όπου τελικά την έκλεισε.

《Τι μαλάκας.》 ψιθύρισε όσο κατέβαινε από την βεράντα του σπιτιού.

《Και τι; Θα τριγυρνάω με αυτές τις μαλακίες;》είπε στον εαυτό του καθώς περπατούσε προς την κοντινότερη στάση για το σπίτι του.

《Είστε μπελάς.》είπε κοιτάζοντας το κουτί με τα γράμματα μέσα.

《Συγγνώμη!》άκουσε μια αντρική μεν γέρικη φωνή από πίσω του. Γύρισε και αντίκρισε έναν άντρα να τον πλησιάζει ερχόμενος από το πίσω μέρος του μεγάλου σπιτιού.

《Παρακαλώ.》του υποκλίθηκε.《Τι θα θέλατε;》

《Άκουσα ότι ζητούσες τον Jimin.》του είπε καθώς τον πλησίασε με ένα ψάθινο καπέλο στο κεφάλι του και με ένα ζευγάρι κηπουρικά γάντια στα χέρια του.

《Ναι.》του είπε κοιτώντας το πακέτο.《Έχω να του δώσω αυτό.》

《Γιατί;》τον ρώτησε απογοητευμένα. 《Δεν τα θέλεις; Για εσένα είναι.》

《Συγγνώμη;》τον ρώτησε ξαφνιασμένα.

《Ο Taehyung δεν είσαι;》τον ρώτησε.

《Α όχι.》του είπε γελώντας με την παρεξήγηση.

《Μετακόμισα στο σπίτι του πριν λίγους μήνες και όπως φαίνεται το δέμα του Jimin έμεινε στο ταχυδρομείο όλο αυτό το καιρό και μου το έφεραν χτες. Σκέφτηκα να μην βάλω σε κόπο τον ταχυδρόμο να τον βρει, αλλά διάβασα μερικά από τα γράμματα και είναι πολύ προσωπικά, οπότε σκέφτηκα μήπως ο Jimin ήθελε να το ξανά σκεφτεί πριν τα δώσω στον Taehyung επειδή πέρασαν τόσα χρόνια.》του εξήγησε.

《Να σου πω την αλήθεια ποτέ δεν νόμιζα ότι ήταν καλή ιδέα.》του είπε προβληματισμένος. 《Δεν μένει πλέον στην πανεπιστημιούπολη, είναι κάπου στο Yongsan-dong 2, ποτέ δεν μου είπε που.》είπε ο μεγαλύτερος άντρας ξύνοντας το κεφάλι του πάνω από το ψάθινο καπέλο.

《Σας ευχαριστώ πολύ.》του υποκλίθηκε.《Αλλά ποιος είστε εσείς;》τον ρώτησε.

《Α.》είπε γελώντας.《Ο σοφέρ του πατέρα του. Και κάτι ακόμα, αν δεν τον βρεις στο Yongsan-dong 2 ίσως τον βρεις στο πανεπιστήμιο, είναι στο τμήμα φιλολογίας.》

《Ευχαριστώ και πάλι.》 υποκλίθηκε πάλι.

Δεν ξέρω καν πως μοιάζει. Θα τριγυρνάω και θα φωνάζω ποιος είναι ο Park Jimin; σκέφτηκε καθώς προχωρούσε προς την στάση του μετρό για το Itaewon.

Το νεαρό αγόρι περπάτησε με γοργό βήμα λόγω του εκνευρισμού του μέχρι την στάση, όμως πάλι καλά βρέθηκε αυτός ο καλός άντρας και του έδωσε μερικές περισσότερες πληροφορίες για αυτόν τον Jimin. Πως να μοιάζει άραγε;

Είναι κοντός ή ψηλός;

Έχει ακόμα καστανά μαλλιά ή τα έχει βάψει;

Γιατί άνοιξα το μεγάλο ηλίθιο στόμα μου; σκέφτηκε και κούνησε πέρα δώθε το κεφάλι του για να ξεχάσει αυτό το αγόρι που πρέπει να βρει.

Μόλις έφτασε στην στάση σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον ηλεκτρονικό πίνακα και έλεγε πως το δικό του μετρό ερχόταν σε τρία λεπτά.

Πάλι καλά δεν θα περιμένω πολύ, σκέφτηκε κοιτώντας το σκισμένο κουτί με τα γράμματα.

Αν του πάω τα γράμματα λες να βρει αυτόν τον Taehyung και τα φτιάξουν; σκέφτηκε ακόμα με το βλέμμα του στο κουτί.

《Jeongguk συγκεντρώσου.》ψιθύρισε στον εαυτό του πέρνοντας μακριά το βλέμμα του από το κουτί.

Μετά από τρία λεπτά, όταν ήρθε τελικά το μετρό, το αγόρι μπήκε μέσα και πήγε σπίτι του μετά από την ανεκπλήρωτη αποστολή του να βρει το αγόρι που το έλεγαν Jimin.

Μόλις έφτανε σπίτι του θα έκανε ένα ζεστό μπάνιο, θα έπινε ένα μπουκάλι γάλα μπανάνας και θα έπεφτε για ύπνο με την σκέψη του μεγάλου ταξιδιού που έχει να κάνει για να παραδώσει αυτά τα γράμματα.

©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦𝐜𝐬𝐞✦

___

Τελικά δεν άντεξα και την δημοσίευσα. Επειδή δεν την έχω τελειώσει θα ανεβαίνουν κάπως αερά τα κεφάλαια.

Επίσης θα συνιστούσα να διαβάσετε το πρώτο βιβλίο Dear Summer αν δεν το έχετε κάνει ήδη φυσικά.

𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍Donde viven las historias. Descúbrelo ahora