•십삼•

66 13 2
                                    

《Γιατί τόσα μούτρα;》ρώτησε ο Hoseok τον μικρότερο της παρέας όσο έτρωγαν το μεσημεριανό τους στην λέσχη του πανεπιστημίου.《Hoba;》είπε ξαφνικά ο Jeongguk.《Τι είναι;》τον ρώτησε.

《Είμαι όμορφος σωστά;》ρώτησε ο μικρότερος.《Τι ερώτηση είναι αυτή;》γέλασε ο Yungi σχεδόν φτύνοντας τα Noodles του.《Γιατί δεν αρέσω στον Jimin;》ξανά ρώτησε ο μικρότερος.

《Κατάλαβα.》είπε ο Hoseok.《Τι έγινε;》τον ρώτησε.《Προχθές πήγε να δει τον Taehyung και ακόμα δεν μου έστειλε μήνυμα.》τους είπε αφήνοντας τα ξυλάκια του μέσα στο πιάτο.《Του αρέσει ακόμα ο Taehyung;》ρώτησε ο Yungi.《Δεν νομίζω, πέρασαν τόσα χρόνια.》είπε ο Hoseok.

《Εμένα έτσι μου φάνηκε.》είπε ο Jeongguk.《Κοκκινίζει κάθε φορά που μιλάει για τον Taehyung και χαζογελάει.》συνέχισε.《Εσένα σ'αρέσει;》ρώτησε ο Namjun δείχνοντας τον μικρότερο με τα ξυλάκια του.《Προφανώς.》του απάντησε.

《Τότε αδελφέ μου πρέπει να παλέψεις για αυτόν.》είπε ο Namjun και συνέχισε το φαγητό του.《Το ξέρω.》ψιθύρισε ο μικρότερος καθώς ανακάτευε άψυχα το φαγητό του.《Για να αλλάξω το κλίμα.》πήρε τον λόγο ο Yungi.《Θα βγούμε έξω το βράδυ;》ρώτησε.《Τι θες να κάνουμε;》τον ρώτησε ο Hoseok.

《Ότι θέλετε. Πάμε να παίξουμε κανένα παιχνίδι και πάμε για φαγητό μετά.》πρότεινε ο Yungi.《Είμαι μέσα.》είπε ο Namjun.《Και εμείς, υποθέτω.》είπε ο Hoseok κουνώντας τον διπλανό του.《Ναι ναι φυσικά.》είπε ο Jeongguk κοιτώντας το πιάτο του. 

《Ggukaah!》άκουσε μία φώνη τόσο γλυκιά στα αυτιά του που αμέσως κατάλαβε από ποιανού το στόμα ερχόταν. Σήκωσε το κεφάλι του και είδε πίσω από τους δύο μεγαλύτερους του να πλησίαζει ο Jimin με έναν δίσκο στα χέρια του και τον Jin από δίπλα του. 

《Minnie-aah.》είπε χαρούμενα ο Jeongguk.《Minnie;》ψιθύρισε ο Yungi με απορία. 

《Συγγνώμη που δεν σου έστειλα τίποτα χθες, απλά καταπιάστηκα με κάτι εργασίες και όταν τελείωσα ήταν ήδη πολύ αργά.》του είπε.《Μην αγχώνεσαι, δεν περίμενα μήνυμα σου έτσι και αλλιώς.》απάντησε ο μικρότερος και είδε το πρόσωπο του Jimin να σκυθρωπιάζει ελάχιστα.

《Α εντάξει τότε.》είπε άτονα.《Θα κάνεις τίποτα σήμερα; Θες να έρθω από το σπίτι σου να κάτσουμε; Αγόρασα ένα καινούργιο βιβλίο σήμερα, νομίζω θα σ'αρέσει.》συνέχισε ενθουσιάσμενα αυτή τη φορά.

《Η αλήθεια είναι πως-》ξεκίνησε να μιλάει αλλά ο Hoseok πέρασε το χέρι του μπροστά από το στόμα του Jeongguk και τον σταμάτησε.《Είναι ελεύθερος, δεν θα κάνουμε τίποτα σήμερα.》είπε με χαμόγελο ο μεγαλύτερος.《Σίγουρα; Δεν θέλω να επέμβω.》είπε ο Jimin κοιτώντας τον μικρότερο.

《Όχι όχι, μην ανησυχείς. Ο Gguk δεν κάνει και τίποτα εξάλλου, κάθεται σπίτι του όλη μέρα.》είπε ο Hoseok.《Ωραία τότε.》είπε χαρούμενα ο Jimin καθώς ολόκληρο το πρόσωπο του φωτίστηκε και τα μάτια του χαμογέλασαν.

《Θα σου στείλω μήνυμα μετά.》είπε ξανά και έφυγε από το τραπέζι μαζί με τον Jin ο οποίος γνωριζόταν με τα άλλα δύο αγόρια της παρέας.

《Γιατί το έκανες αυτό;》ρώτησε ο Jeongguk τον διπλανό του μόλις τα αγόρια ήταν αρκετά μακριά για να τους ακούσουν.《Γιατί είμαι ο θεός του έρωτα.》είπε τραγουδιστά ο Hoseok.《Ήθελα να πάμε για παιχνίδια.》είπε ο μικρότερος.《Θα πάμε αύριο.》είπε ο Yungi.

《Δεν είδες πως στεναχωρέθηκε όταν του είπες ότι δεν περίμενες μήνυμα του;》είπε ο Namjun.《Ας μου έστελνε ότι είχε δουλειά χθες.》είπε ο Jeongguk και σταύρωσε τα χέρια του.《Τώρα απλά κάνεις σαν δεκαπεντάχρονο.》είπε ο Hoseok.

《Το ξέρω.》είπε κλαμμένα ο μικρότερος και χτύπησε το κεφάλι του με την παλάμη του. 

《Τέλος πάντων, αύριο θα πάμε για βιντεοπαιχνίδια τουλάχιστον.》συνέχισε.

©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦𝐜𝐬𝐞✦

𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍Where stories live. Discover now