𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍

•사십•

T W O  M O N T H S  L A T E R

Ο Jeongguk είχε φτάσει στο αεροδρόμιο στην Incheon και περίμενε στις αφίξεις, εφόσον σήμερα ήταν η μέρα που ο Jimin θα ερχόταν για τις καλοκαιρινές διακοπές του. Στεκόταν κοντά στις κορδέλες που διαχώριζαν τον ανοιχτό χώρο με την πόρτα που οδηγούσε στον χώρο που έπαιρναν τις αποσκευές τους ο κόσμος. Κάθε φορά που άνοιγε η πόρτα προσπαθούσε να κοιτάξει τον κόσμο από την άλλη μεριά μήπως και πετύχει τον Jimin.

Ήταν τόσο ενθουσιασμένος που δεν μπορούσε να σταθεί ακίνητος να περιμένει, τα μάτια του όλη την ώρα έτρεχαν και πατούσε τις αρθρώσεις των δαχτύλων του για να βγάλουν αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο σπασίματος.

Η πόρτα άνοιξε ακόμα μία φορά και τελικά ήταν ο Jimin με την μεγάλη μαύρη του βαλίτσα, φορώντας μία τζιν βερμούδα και ένα λευκό κοντομάνικο μπλουζάκι. Ο Jeongguk έτρεξε στις κορδέλες και περίμενε τον Jimin να τον πλησιάσει.

《Jeong-》μίλησε ο Jimin αλλά ο μικρότερος τον διέκοψε παίρνοντας τον στην μεγάλη αγκαλιά του.《Minnie-ah μου έλειψες τόσο πολύ.》είπε ο Jeongguk σφίγγοντας τον στην αγκαλιά του.

《Και εμένα μου έλειψες αλλά θέλω να πάω ζωντανός μέχρι το σπίτι σου.》είπε ο Jimin νιώθοντας τον μικρότερο να του λιγοστεύει τον αέρα στους πνεύμονες του.

《Σωστά, συγγνώμη.》είπε ο Jeongguk και τον άφησε. Απομακρύνθηκαν ελάχιστα και ο Jimin κοίταξε με χαμόγελο το όμορφο αγόρι του που τον κοιτούσε σαν να μην υπήρχε κανένας τριγύρω τους.

《Σχέδον ξέχασα πόσο όμορφος είσαι.》είπε ο Jimin και τον φίλησε απαλά. Ο Jeongguk πέρασε το ένα του χέρι γύρω από την μέση του άλλου αγοριού ενώ με το άλλο έπιασε την λαβή της βαλίτσας.

《Πάμε σπίτι.》είπε ο μικρότερος μόλις απομακρύνθηκαν.《Πάμε, θέλω να μου πεις τα πάντα.》είπε ο μεγαλύτερος. 

Τα αγόρια βγήκαν από το αεροδρόμιο και προχώρησαν στην πιάτσα ταξί, όπου πήραν το πρώτο που βρήκαν. Μέσα στο ταξί δεν αντάλλαξαν πολλές κουβέντες παρά μόνο πως ήταν η πτήση του Jimin, και όλους αυτούς τους περίεργους που είχε και το μωρό που έκλαιγε όλη την ώρα.

Μόλις έφτασαν έξω από την πολυκατοικία ο Jeongguk πλήρωσε το ταξί και ανέβασε την βαλίτσα του Jimin παρόλες τις ενστάσεις του Jimin να την ανεβάσει αυτός.

《Πόσο μου έλειψε το σπίτι σου.》είπε ο Jimin καθώς έβγαζε τα παπούτσια του.《Ναι και εμένα μου έλειψες.》είπε ειρωνικά ο Jeongguk από το δωμάτιο του όπου άφησε την βαλίτσα του Jimin.