𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍

•삼십일•

Ο Namjun βρισκόταν ήδη μπροστά από το εστιατόριο που είχε επιλέξει για αυτόν και τον Jin, τον περίμενε περίπου ένα τέταρτο μέχρι τώρα. Στο μυαλό του αρχικά πέρασε η σκέψη πως κάτι του έτυχε αλλά μετά σκέφτηκε πως τον έστησε. Φυσικά ποιος ήθελε να βγει μαζί του έτσι και αλλιώς. Μετά από την αυτήν την απογοήτευση που βίωσε γύρισε να φύγει αλλά ένα χέρι ξαφνικά τον σταμάτησε.

《Χίλια συγγνώμη που άργησα.》του είπε ο Jin μόλις γύρισε να τον κοιτάξει.《Δεν πειράζει.》του χαμογέλασε ο Namjun.《Όχι αλήθεια πειράζει. Είναι λίγο ντροπιαστικό αλλά η γάτα μου ξέρασε στο πουκάμισο που ήθελα να βάλω και έκανα ώρα μέχρι να βρω ένα που να ταιριάζει.》είπε με μια βαθιά υπόκλιση.

《Αλήθεια δεν πειράζει που άργησες, μου φτάνει που ήρθες.》του είπε ο Namjun και του άνοιξε την πόρτα.《Είναι καλά όμως η γάτα σου;》τον ρώτησε μόλις μπήκαν μέσα στο εστιατόριο.《Ναι μια χαρά, απλά ξερνάει κάθε φορά που κάνει υπερβολικό κρύο.》του είπε ο μεγαλύτερος.《Ίσως έπρεπε να κάτσεις σπίτι; Να την προσέξεις;》τον ρώτησε.

《Α όχι είναι μια χαρά. Του έβαλα μια κουβέρτα στο κρεβάτι του και θα τυλιχτεί εκεί.》του απάντησε.

《Για πόσα άτομα;》τους ρώτησε η πρώτη σερβιτόρα που τους πέτυχε.《Εμείς οι δύο.》της είπε ο Namjun.《Ωραία, ακολουθήστε με.》τους είπε η κοπέλα και προχώρησε μέσα στο μαγαζί. Τους έδειξε ένα τραπέζι για δύο άτομα δίπλα στο παράθυρο και τους άφησε τους καταλόγους από το διπλανό τραπέζι.

Ο Namjun έριξε μια κλεφτή ματιά στο πρόσωπο του Jin, και είδε το καθαρό του πρόσωπο και τα ενυδατωμένα χείλη του. Αμέσως σκέφτηκε πως ο μεγαλύτερος μπήκε στον κόπο να πραγματικά ετοιμαστεί για το ραντεβού τους ενώ το μόνο που έκανε αυτός ήταν να πλένει τα δόντια και το πρόσωπο του. 

《Αποφάσισες;》ρώτησε ο Jin μόλις κατάλαβε ότι ο Namjun τον κοιτούσε.《Α;》τον κοίταξε με ορθάνοιχτα τα μάτια.《Ναι. Θα πάρω jajangmyeon.》του είπε βάζοντας το μενού μπροστά από το πρόσωπο του.

《Το σκέφτηκα και εγώ αλλά έχω όρεξη για naengmyeon.》είπε ο Jin κοιτώντας το μενού του Namjun.

《Ωραία, ωραία.》είπε νευρικά ο Namjun και σήκωσε το χέρι του για να έρθει η σερβιτόρα. Μόλις ήρθε και έκαναν την παραγγελία τους ο Namjun συνέχισε να έχει το μενού μπροστά από το πρόσωπο του. Ντράπηκε τόσο πολύ που τον έπιασε να τον κοιτάζει που το πρόσωπο του κοκκίνησε. 

《Μην αγχώνεσαι.》του είπε ο Jin και έκανε τον μικρότερο να κατεβάσει ελάχιστα το μενού, μέχρι την μύτη του.《Αν δεν πάει καλά δεν τρέχει κάτι.》του χαμογέλασε.《Δες το ότι βγήκαμε απλά για φαγητό.》συνέχισε.