《Κουράστηκες κιόλας;》γέλασε ο Jimin κοιτώντας το αγόρι του στην γωνία να προσπαθεί να ανακτήσει την αναπνοή του.《Γιατί έχεις τόσες αντοχές;》τον ρώτησε με κομμένη την ανάσα.
《Θα είναι ο ενθουσιασμός μου λογικά.》είπε ο Jimin και έκατσε δίπλα του.《Χαίρομαι που σ'αρέσει.》χαμογέλασε ο Jeongguk και πήγε να τον φιλήσει στο κεφάλι αλλά ο μεγαλύτερος έκανε πίσω.
《Τι έγινε;》τον ρώτησε αμέσως.《Πας καλά; Είμαι ιδρωμένος.》είπε ο Jimin προσβεβλημένα.《Μου χρωστάς ένα φιλί τότε.》είπε ο Jeongguk και του τράβηξε το μάγουλο.
《Σίγουρα δεν πειράζει που χρησιμοποιούμε την αίθουσα;》ρώτησε ο Jimin καθώς έβλεπε τον Jeongguk να τεντώνεται.
《Ναι Minnie, είναι ενός γνωστού μου από το ορφανοτροφείο.》είπε ο μικρότερος και έδωσε το χέρι του στον Jimin για να τον σηκώσει από το πάτωμα.
《Αλήθεια; Και έρχεσαι όποτε θες;》ρώτησε ενθουσιασμένα ο Jimin.《Κανονικά ναι, δεν χρησιμοποιούν αυτήν την αίθουσα και την παίρνω εγώ όποτε θέλω.》του εξήγησε.
《Να ερχόμαστε πιο συχνά τότε.》είπε ενθουσιασμένα ο μεγαλύτερος.《Όποτε θες.》είπε ο Jeongguk με ένα χαλαρό χαμόγελο στα χείλη του.
Ο Jimin πήγε μέχρι το κινητό του και έβαλε από την αρχή το τραγούδι που χόρευαν πριν από λίγη ώρα. Ξεκίνησε να κουνάει το σώμα του με το ρυθμό της μουσικής όσο είχε κλειστά τα μάτια του προσπαθώντας να απορροφήσει όσο καλύτερα μπορούσε το τραγούδι. Εκείνη την στιγμή ένιωθε το σώμα του να κινείται από μόνο του, οι κινήσεις του έβγαιναν από φυσικού του. Ένιωθε για πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό ότι όντως μπορούσε να πετάξει.
Άνοιξε για μια στιγμή τα μάτια του και είδε τον Jeongguk από τον καθρέπτη μπροστά του να στέκεται ακίνητος και να τον κοιτάει με το μεγαλύτερο χαμόγελο.
《Τι έγινε;》τον ρώτησε και γύρισε να τον αντικρίσει.《Απλά σε απολαμβάνω.》είπε ο Jeongguk και τον πλησίασε.《Ακόμα λαχανιάζεις;》ρώτησε γελώντας ο μεγαλύτερος.《Yah.》είπε ο μικρότερος και τον έσμπρωξε.《Τράβα στην θέση σου.》είπε ο Jimin και τέντωσε τα χέρια του.
《Δεν θέλω.》είπε ο Jeongguk και τον πλησίασε πάλι.《Eh; Φέρνεις αντιρρήσεις;》ρώτησε ο Jimin παραξενεμένα.《Όταν θέλω.》είπε ο μικρότερος και τύλιξε την μέση του άλλου αγοριού με τα χέρια του.《Gguk~》είπε με παράπονο ο Jimin μόλις διάβασε την ατμόσφαιρα που εσκεμμένα είχε δημιουργήσει ο Jeongguk.
《Τι είναι;》ψιθύρισε γλυκά ο μικρότερος κοιτώντας το αγόρι του στα μάτια.《Δεν θες να πάμε σπίτι και να κάνουμε μπάνιο και μετά να κάνουμε ότι είναι να κάνουμε;》τον ρώτησε ντροπαλά.《Και τι θα κάνουμε;》ρώτησε ο Jeongguk και έσφυξε ακόμα περισσότερο τον Jimin, τόσο που μύριζε τα ρούχα του να ζέχνουν από τον ιδρώτα του αλλά για αυτόν δεν αποτελούσε πρόβλημα να κάνει οτιδήποτε.
《Ξέρεις τώρα.》ψιθύρισε ο Jimin καθώς πήρε μια κόκκινη απόχρωση στα μάγουλα του.《Minnie-ah ντράπηκες;》γέλασε.《Σκάσε.》είπε ο μεγαλύτερος και κάλυψε τα μάγουλα του.《Μωρό μου.》ψιθύρισε ο Jeongguk και τον πλησίασε για να τον φιλήσει.
Ακούμπησε απαλά τα χείλη του πάνω στου Jimin και τα φίλησε όσο πιο προσεκτικά γινόταν, ήταν ένα απλό φιλί από την μεριά του Jeongguk αλλά από του Jimin ήταν ένα τρυφερό φιλί που του έλεγε πόσο τον έχει στην καρδιά του ο μικρότερος.
《Θες να πάμε σπίτι μου;》ρώτησε ο Jeongguk μόλις απομακρύνθηκε.《Περίμενα να το πεις εδώ και ώρα αυτό.》είπε ο Jimin.《Τόσο γρήγορα βαρέθηκες;》ρώτησε.《Όχι, σε είδα πως με κοιτούσε και απορώ πως κρατήθηκες τόσο πολύ.》γέλασε ο μεγαλύτερος και προσπάθησε να φύγει από τα χέρια του άλλου αγοριού για να μαζέψει τα πράγματα του αλλά δεν ήταν ακόμα η ώρα του.
《Έχεις ένα δίκιο.》είπε ο Jeongguk και τράβηξε προς τα πίσω τα μαλλιά του Jimin.《Απλά λατρεύω να βλέπω το σώμα σου.》συνέχισε και πίεσε ξανά τα χείλη του στου Jimin για ένα πιο παθιασμένο φιλί από ότι το προηγούμενο.
《Πότε έγινες τόσο διεστραμμένος;》ρώτησε ο Jimin μόλις χωρίστηκαν.《Ποτέ δεν ήμουν, μάλλον μου βγάζεις καινούργιες πτυχές του εαυτού μου.》του απάντησε.
《Και θα τις αγαπήσω μίας προς μία, όπως κάνω και τώρα.》είπε ο Jimin.
©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦𝐜𝐬𝐞✦
ESTÁS LEYENDO
𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍
Fanfic✑ᴅᴇᴀʀ ᴡɪɴᴛᴇʀ✑ ‒亲爱的冬天‒ ❛𝘐 𝘸𝘢𝘴 𝘸𝘳𝘰𝘯𝘨 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘩𝘪𝘮 𝘧𝘳𝘰𝘮 𝘵𝘩𝘦 𝘣𝘦𝘨𝘪𝘯𝘯𝘪𝘯𝘨, 𝘣𝘶𝘵 𝘯𝘰𝘵 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶.❜ 【𝘉𝘰𝘰𝘬 𝘴𝘦𝘳𝘪𝘦𝘴/2nd】 ©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦...