𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍

•십이•

Μέσα στο άγχος στεκόταν ο Jimin μπροστά από την πόρτα του πατρικού του Taehyung, περιμένοντας την πόρτα να ανοίξει.

《Jimin! Ήρθες!》αναφώνησε η γυναίκα μόλις είδε το καλοντυμένο αγόρι μπροστά της.《Καλησπέρα.》την χαιρέτησε με μια μικρή υπόκλιση.《Πέρνα μέσα. Ο Taehyung ήρθε πριν λίγη ώρα.》είπε η γυναίκα και άνοιξε την πόρτα στο αγόρι να περάσει μέσα. Ο Jimin έκανε το πρώτο του βήμα μέσα στο σπίτι και ήδη ένιωθε πως η καρδιά του θα βγει από το στήθος του από στιγμή σε στιγμή.

Έβγαλε τα παπούτσια του στο χολ του σπιτιού και προχώρησε μέσα στο καθιστικό όπου βρήκε τον Taehyung να κάθεται οκλαδόν πάνω στον καναπέ διαβάζοντας ένα από τα γράμματα του, το πρόσωπο του Jimin αμέσως κοκκίνησε νιώθοντας τόσο μα τόσο εκτεθειμένος.

《Jimin!》αναφώνησε και ο Taehyung με χαρά.《Δεν περίμενα να σε δω μετά από τόσα χρόνια.》συνέχισε και χτύπησε την άδεια θέση δίπλα του στον καναπέ, κάνοντας νόημα στον Jimin να κάτσει δίπλα του.

Πανικόβλητος μεν αλλά συγκροτημένος δε, πήγε να κάτσει δίπλα στον Taehyung με το μεγάλο χαμόγελο του.

《Ο φίλος σου γιατί δεν ήρθε;》ρώτησε η μητέρα του Taehyung μόλις μπήκε στο δωμάτιο με ένα ποτήρι νερό και ένα πιάτο με μπισκότα στα χέρια της.《Είχε μερικές δουλειές να τακτοποιήσει και δεν τα κατάφερε να έρθει.》της απάντησε ο Jimin.《Κρίμα, ήθελα να τον κεράσω τίποτα για τον κόπο που έκανε.》είπε γυναίκα σκηθρωπή αφήνοντας το ποτήρι και το πιάτο μπροστά στον Jimin.

《Μην ανησυχείτε, θα του το μεταφέρω.》χαμογέλασε το αγόρι.

《Yah, δεν άλλαξες καθόλου.》γέλασε ο Taehyung.《Πάντα μιλούσες με τόση ευγλωττία.》συνέχισε.《Σε ευχαριστώ.》του υποκλίθηκε ελάχιστα.《Πες μου, τι κάνεις αυτό το καιρό;》τον ρώτησε.

《Είμαι στο τμήμα της φιλολογίας στο πανεπιστήμιο, τελικά θα ακολουθήσω τον δρόμο του πατέρα μου.》γέλασε πικρά ο Jimin.《Συγγραφέας δεν είναι; Αν θυμάμαι καλά.》είπε ο Taehyung και κουνήθηκε στη θέση του για να βολευτεί καλύτερα.《Ναι, σωστά.》γέλασε, χαρούμενος που ο παιδικός του έρωτας θυμόταν αυτήν την μικρή λεπτομέρεια για αυτόν.

《Συγγραφέας; Αλήθεια πως τον λένε; Μπορεί να έχω κάποιο βιβλίο του.》ρώτησε ενθουσιασμένα η γυναίκα στο δωμάτιο.《Park Sangwoo, μπορεί να μην τον ξέ-》είπε το αγόρι αλλά η γυναίκα τον διέκοψε με τον ενθουσιασμό της.《Φυσικά και τον ξέρω!》αναφώνησε.《Έλα μαμά μην κάνεις έτσι.》είπε ο Taehyung στην μητέρα του.《Δεν με πειράζει.》είπε ο Jimin γελώντας.

《Περίμενε έχω ένα βιβλίο του πάνω.》είπε ενθουσιασμένα η γυναίκα και έφυγε από το καθιστικό.

《Δώσ'μου το τηλέφωνο σου.》είπε απότομα ο Taehyung, πιάνοντας απροετοίμαστο το άλλο αγόρι.《Να πάμε καμιά φορά για καφέ να συζητήσουμε οι δυο μας, έχουμε πολλά να πούμε.》του είπε και τον έσπρωξε απαλά με τον ώμο του.《Ναι, ναι φυσικά.》είπε ο Jimin κουνώντας πέρα δώθε το κεφάλι του καθώς επέστρεψε στην πραγματικότητα.

《Έτσι και αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να πούμε αυτά που θέλουμε με την μητέρα μου εδώ.》του είπε γελώντας.《Το έφερα!》αναφώνησε η γυναίκα με το βιβλίο στο χέρι της.

Η γυναίκα έδωσε το βιβλίο στον Jimin και κοίταξε καλά το εξώφυλλο με τον τίτλο "The Writer", ένα βιβλίο που το έγραψε όταν ήταν δέκα χρονών. Το θυμάται πολύ καλά και το μισεί όσο τίποτα άλλο αυτό το βιβλίο. Θυμάται τον πατέρα του να κάθεται μέρα νύχτα να δουλεύει πάνω στο κείμενο αφήνοντας τον Jimin με την νταντά του, όταν ο μικρός Jimin ήθελε να παίξει με τον πατέρα του.

《Είναι πολύ καλό βιβλίο.》χαμογέλασε ο Jimin χαϊδεύοντας το εξώφυλλο του βιβλίου.

《Μπορείς να το πας στον πατέρα σου να το υπογράψει;》τον ρώτησε.《Ναι φυσικά, δεν υπάρχει πρόβλημα.》χαμογέλασε πλατιά.

Καθ'όλη την συζήτηση ο Taehyung είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω στον Jimin και πόσο κρατιόταν να μην βάλει τα κλάμματα. Θυμάται ακόμα από την κατασκήνωση με τι μίσος μιλούσε για τον πατέρα του και πως τον πέτυχε μία μέρα να κλαίει στην πισίνα όταν έμαθε ότι πέθανε ο παππούς του αλλά ο πατέρας του δεν ήθελε να τον πάρει από την κατασκήνωση επειδή δεν άξιζε και είχε ήδη πληρώσει όλη του την διαμονή εκεί.

《Βάλε απλά μία υπογραφή εσύ στο σπίτι σου, δεν χρειάζεται να πας στον πατέρα σου.》ψιθύρισε ο Taehyung στο αυτί του Jimin, κάνοντας την ραχοκοκαλιά του να ανατριχιάσει σε όλο το μήκος της.

©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦𝐜𝐬𝐞✦

[+]

Δουλεύω πάνω σε μια καινούρια ιστορία και είμαι τόσο ενθουσιασμένη, ελπίζω να δει το φως της δημοσιότητας κάποια στιγμή. 🥰