𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍

•이십일•

《Άργησες.》είπε ο Taehyung κοιτώντας το δερμάτινο ρολόι στον αριστερό καρπό του, όσο χτυπούσε ανυπόμονα το πόδι του στο τσιμέντο του πεζοδρομίου.《Χίλια συγγνώμη.》απολόγηθηκε ο Jimin λαχανιασμένα.《Δεν είχα υπολογίσει ότι ο Jin μένει τόσο μακριά.》είπε ξανά με κομμένη την ανάσα.

《Καλά τότε.》είπε ο Taehyung με χαμόγελο αυτή τη φορά και χάϊδεψε το μάγουλο του άλλου αγοριού. Ο Jimin αμέσως πήρε μια ροζ απόχρωση και χαμογέλασε πλατιά σε αυτή την κίνηση.《Πάμε μέσα;》ρώτησε μετά από λίγο μόλις οι αναπνοές του Jimin ηρέμησαν.《Ναι είμαι καλύτερα, πάμε.》είπε ο Jimin.

Ο Taehyung άνοιξε την πόρτα για το ραντεβού του να περάσει πρώτος μέσα και τον ακολούθησε μέχρι το τραπέζι που διάλεξε ο Jimin, στην άκρη του μαγαζιού μακριά από τον πολύ κόσμο.

《Δεν σ'αρέσει ιδιαίτερα η πολυκοσμία ε;》παρατήρησε ο Taehyung.《Δεν έχω πρόβλημα αλλά μ'αρέσει η ησυχία περισσότερο από τον κόσμο.》είπε ο Jimin.《Θες όλη την προσοχή μου ε;》γέλασε γλυκά ο Taehyung.《Δεν θα με πείραζε κιόλας.》του απάντησε.

《Τι θέλεις να πιεις;》ρώτησε ο Taehyung.《Ένα καπουτσίνο.》του χαμογέλασε. Τότε ο Taehyung σηκώθηκε από την θέση του και πήγε στο ταμείο όπου και παρήγγειλε ένα καπουτσίνο για τον Jimin και μια κρύα σοκολάτα για αυτόν. Ο Jimin από την άλλη έβγαλε το κινητό του και έστειλε ένα μήνυμα που κανονικά δεν θα έπρεπε, ειδικά αυτή τη στιγμή.

Jimin
Ggukah
Να περάσω από το σπίτι σου το βράδυ;

Jeongguk
Έγινε κάτι;

Jimin
Όχι
Απλά δεν θέλω να πάω σπίτι.

Jeongguk
Με ανησυχείς
Έπαθες τίποτα;

Jimin
Yah
Όχι
Απλά μου έλειψες
Η παρέα σου βασικά.

Jeongguk
Minnie-ah
Ήμασταν χθες μαζί
Πάνε σπίτι να ξεκουραστείς

Jimin
Yah
Όχι
Θα έρθω
Εκτός αν έχεις παρέα

Jeongguk
Λες και η παρέα μου θα σε εμποδίσει

Jimin
Έχεις δίκιο
Τα λέμε το βράδυ.

Jeongguk
Yah

Άφησε αμέσως το κινητό όταν άκουσε τα βήματα του Taehyung να πλησιάζουν.

《Τι κοιτάς και χαμογελάς έτσι;》ρώτησε ο Taehyung αφήνοντας τα ποτήρια στο τραπέζι.《Τίποτα ιδιαίτερο, ο Jin μου έστειλε ένα βίντεο.》του είπε ψέματα και γύρισε το κινητό του ώστε η οθόνη να κοιτάει το τραπέζι.

《Τι έκανες αυτές τις μέρες;》ρώτησε ο Taehyung.《Τίποτα ιδιαίτερο, διόρθωσα μερικές εργασίες και πήγαινα στον Jeongguk.》απάντησε ο Jimin όσο έριχνε την ζάχαρη μέσα στο καφέ του.《Θα αρχίσω να ζηλεύω σε λίγο με τις τόσες φορές που πας στον Jeongguk.》είπε ο Taehyung ανακατεύοντας την σοκολάτα του με το μωβ καλαμάκι.

《Δεν θα έπρεπε, είναι ένας απλός φίλος.》δύο στα δύο ψέματα μέχρι στιγμής.《Αφού το λες σε πιστεύω.》είπε το άλλο αγόρι με χαμόγελο.

Τελικά είμαι μυστικοπαθής, σκέφτηκε ο Jimin απογοητεύμενος με τον εαυτό του.

《Εσύ τι έκανες αυτές τις μέρες;》ρώτησε ο Jimin καθώς σήκωσε το ποτήρι του για να πιει λίγο από τον καφέ του.《Διάβασμα κυρίως και εργασίες, τα πρωινά στην σχολή και το απόγευμα σπίτι. Α, βγήκα και με τα αγόρια μερικές φορές.》του απάντησε.

《Δεν μου είπες ποτέ για τους φίλους σου.》παρατήρησε ο Jimin.《Ναι ε;》είπε ο Taehyung.《Θα μου διέφυγε μάλλον, δεν είναι ιδιαίτερη παρέα, δεν βγαίνουμε συχνά.》συνέχισε.《Δεν πειράζει, θέλω να ξέρω.》είπε ο Jimin, με όση αισιοδοξία είχε.

《Είναι αδιάφοροι, μην σκοτίζεις το όμορφο μυαλό σου με αυτά.》είπε ο Taehyung με χαμόγελο.《Πες μου, τι βιβλίο διαβάζεις τώρα.》συνέχισε.

《Μου φαίνεται ή δεν θες να μιλάμε καθόλου για εσένα;》ρώτησε ύποπτα ο Jimin, αγνοώντας παντελώς την ερώτηση του.《Τι να το κάνεις αν ο άλλος δεν είναι μυστικοπαθής;》είπε ο Taehyung κουνώντας αργά το καλαμάκι του όσο το κοιτούσε.

《Όχι τόσο πολύ όμως.》είπε ο Jimin.《Συγγνώμη, απλά δεν ανοίγομαι πολύ εύκολα.》του είπε τελικά.

《Μπορούσες να μου το πεις, θα το σεβόμουν.》είπε ο Jimin και κοίταξε την άλλη άκρη του μαγαζιού όσο είχε στον αέρα την κούπα του.

《Jimin-ah, μην μου θυμώνεις.》παραπονέθηκε το άλλο αγόρι κοιτώντας τον.《Δεν σου θύμωσα, θα ήθελα απλά να είσαι μια στάλα πιο ειλικρινής.》γύρισε και τον κοίταξε.

《Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ.》είπε ο Taehyung απογοητεύμενα.《Πόσα σου χρωστάω για τον καφέ;》ρώτησε ψυχρά.《Jiminssi, μην μου πεις ότι φεύγεις.》είπε σοκαρισμένα ο Taehyung.

《Έχω κάπου να πάω.》του είπε πάλι ψυχρά.《Jimin-ah~》παραπονέθηκε ο Taehyung, αλλά το αγόρι δεν έκανε πίσω.《Δεν μου χρωστάς τίποτα.》είπε ξανά όταν είδε ότι δεν έπαιρνε καμία απάντηση.

《Θα σου τα δώσω την επόμενη φορά.》είπε ο Jimin και σηκώθηκε από την θέση του. Ο Jimin βγήκε γρήγορα από την καφετέρια και ξεκίνησε για το σπίτι του Jeongguk αλλά ο Taehyung τον σταμάτησε στο δίπλα μαγαζί.

《Μην φεύγεις έτσι.》του είπε πιάνοντας τον από το χέρι.《Συγγνώμη Taehyung αλλά αυτό που σου ζητάω είναι λίγη ειλικρίνεια.》είπε ο Jimin.《Συγγνώμη αλλά χρειάζομαι χρόνο.》είπε ο Taehyung.《Τότε λυπάμαι.》είπε ο Jimin και γύρισε να φύγει αλλά το άλλο αγόρι τον σταμάτησε ξανά και τον γύρισε απότομα στο μέρος του. Με τα χέρια του αγκάλιασε στοργικά το πρόσωπο του Jimin και ένωσε απαλά τα χείλη τους.

Ο Jimin περίμενε πως και πως αυτή τη στιγμή από όταν ήταν δεκαπέντε χρονών αλλά δεν είχε καμία ομοιότητα με αυτό που είχε στο μυαλό του. Περίμενε το στομάχι του να γεμίσει με πεταλούδες και οι σκέψεις του με έρωτα, αλλά με το μόνο που γέμισαν ήταν αδιαφορία.

Τελικά πήρε την απόφαση του.

©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦𝐜𝐬𝐞✦