𝐃𝐄𝐀𝐑 𝐖𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍

•이십사•

《Minnie-ah, γιατί έκανες τέτοιο χαμό;》ρώτησε αγανακτισμένα ο Jeongguk βλέποντας την στοίβα με τα πιάτα και τα κατσαρολικά στην κουζίνα του Jimin.《Άστα, θα τα καθαρίσω όταν φύγεις.》είπε ο Jimin από την τραπεζαρία.《Έλα εδώ τώρα, θα κρυώσει το φαγητό.》συνέχισε.

Ο Jeongguk αναστέναξε βλέποντας την στοίβα με τα πιάτα αλλά ενέδωσε στο κάλεσμα του μεγαλύτερου και γύρισε από την κουζίνα με το μπουκάλι νερό στα χέρια του.

《Αν είναι κάθε φορά που έρχομαι να κάνεις τέτοιο χαμό τότε να μην έρχομαι καθόλου.》είπε ο μικρότερος μόλις έκατσε δίπλα στον Jimin στην τραπεζαρία.《Απλά ήθελα να σου κάνω κάτι ωραίο και πρώτη φορά έκανα αυτή τη συνταγή.》είπε ο Jimin κοιτώντας το πιάτο του με την σούπα μίσο με μύδια.

《Το ξέρω αλλά την επόμενη φορά φώναξε με για να καθαρίζω από πίσω σου.》είπε ο Jeongguk και πέρασε το χέρι του πάνω από το χέρι του Jimin το οποίο καθόταν ακίνητο πάνω στο τραπέζι.

《Καλά.》αναστέναξε ο Jimin και σήκωσε το κουτάλι του για να δοκιμάσει την σούπα.《Πως είναι;》ρώτησε ο Jeongguk.

《Καλύτερη από ότι περίμενα.》γέλασε ο μεγαλύτερος.《Δεν θα πεθάνω δηλαδή;》είπε σαρκαστικά ο Jeongguk.《Αν δεν θες μην τρως.》είπε ο Jimin και κοίταξε από την άλλη.

《Πλάκα σου κάνω.》είπε γελώντας ο μικρότερος και έσφιξε το χέρι του, το οποίο ακόμα ακουμπούσε το δικό του.

《Ξέρεις, είμαι πολύ χαρούμενος. Νομίζω ότι για πολύ καιρό δεν ήμουν τόσο χαρούμενος.》είπε ξανά μετά από αρκετά λεπτά, όσο έτρωγαν την σούπα.

《Πως σου ήρθε τώρα αυτό;》ρώτησε ο Jimin και κατέβασε το κουτάλι του για να κοιτάξει τον Jeongguk.《Δεν ξέρω, απλά μου ήρθε και ήθελα να στο πω.》του απάντησε με χαμόγελο.

《Εσύ με κάνεις χαρούμενο.》συνέχισε και τον κοίταξε με τα αστραφτερά του μάτια.《Yah, Jeonggukahh μην με πειράζεις.》παραπονέθηκε ο Jimin και γέλασε ύστερα.

《Καθόλου, δεν σε πειράζω.》είπε ο Jeongguk τώρα κοιτώντας το χέρι του Jimin.《Park Jimin, με κάνεις τόσο χαρούμενο και σε ερωτεύτηκα για αυτό το λόγο.》συνέχισε.

《Jeon Jeongguk, νιώθω ότι τα λες όλα αυτά για να μην φας την σούπα μου.》είπε ο Jimin.《Τι; Όχι, είναι υπέροχη.》είπε με γουρλωμένα μάτια ο μικρότερος.

《Ναι ναι.》του είπε ειρωνικά.《Να σε δω να τρως.》συνέχισε πιο επιτακτικά αυτή τη φορά.

Ο Jeongguk τον κοίταξε με δυσπιστία αλλά παρόλαυτα πήρε μια μεγάλη κουταλιά και αμέσως την έφαγε και μετά έφαγε και δεύτερη και τρίτη για να ευχαριστήσει τον μεγαλύτερο του.

《Είναι υπέροχη, σαν εσένα.》του είπε όταν επιτέλους τελείωσε το πιάτο του.《Τώρα ίσως σε πιστεύω λίγο περισσότερο.》είπε ο Jimin.

《Έλα εδώ.》είπε ο Jeongguk και έσπρωξε την καρέκλα του μακριά από το τραπέζι για να κάνει χώρο στον Jimin να τον πλησιάσει. Χωρίς δισταγμό και με χαμόγελο ο μεγαλύτερος πήγε και έκατσε στα πόδια του καθώς τύλιξε τα χέρια του γύρω από το λαιμό του.

《Τι είναι;》τον ρώτησε όσο έπαιζε με τις τούφες των μαλλιών του πάνω από το σβέρκο του.《Τίποτα.》απάντησε ο Jeongguk όσο χάζευε τα μαγευτικά χαρακτηριστικά του Jimin που τον έκαναν να τον ονειρεύεται κάθε βράδυ.

《Τότε;》ρώτησε ξανά ο Jimin και αυτή τη φορά πήρε το δεξί του χέρι και άρχισε να χαϊδεύει το αριστερό μάγουλο του μικρότερου.《Ήθελα να σε δω καλύτερα, αυτό είναι όλο.》είπε ο μικρότερος και τύλιξε τα χέρια του γύρω από την μέση του Jimin.

《Σου είναι τόσο δύσκολο να μου πεις ότι θες να με φιλήσεις;》ρώτησε ο μεγαλύτερος καθώς έκλεισε ελάχιστα τα μάτια του για να κάνει πιο λάγνο το βλέμμα του.

Αυτό το σαγηνευτικό βλέμμα ήταν η τελευταία σταγόνα σε μια ολόκληρη κούπα γεμάτη νερό. Ο Jeongguk, όχι απλά τον πλησίασε, αλλά όρμηξε στα χείλη του Jimin κάνοντας τον να χαμογελάσει αχνά στο φιλί του.

Αγκάλιασε απαλά τα χείλη του μεγαλύτερου του, προσέχοντας την κάθε κίνηση του, καθώς δεν ήξερε ακόμα τι του άρεσε και τι όχι. Αλλά ο Jimin άνοιξε το στόμα του και έγλυψε απαλά τα χείλη του Jeongguk για να του ζητήσει πρόσβαση όπου με χαρά του την έδωσε.

Οι γλώσσες τους ακούμπησαν η μία την άλλη μεταφέροντας ένα κύμα ηλεκτρισμού ή ζωντάνιας στα σώματα των αγοριών, μια αμοιβαία λαγνεία.

Ο Jimin τύλιξε τα χέρια του γύρω από τον λαιμό του Jeongguk και τον τράβηξε πιο κοντά στο σώμα του καθώς ήθελε περισσότερο από αυτό το στόμα με την παραδεισένια γεύση, ενώ ο δεύτερος έσφιξε το άγγιγμα του στην μέση του μεγαλύτερου. Προσπαθούσε πως και πως να μην επιτρέψει στον εαυτό του να αφεθεί, γιατί αν γινόταν αυτό δεν ήξερε και ο ίδιος που θα ήταν η επόμενη στάση του.

《Γιατί δεν αφήνεσαι;》τον ρώτησε ο Jimin μόλις απομακρύνθηκαν καθώς λαχταρούσαν για οξυγόνο.《Δεν θέλω να κάνω κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις άβολα.》του εξολογήθηκε.

《Εσύ κάντο και θα σου πω αν νιώσω άβολα.》είπε ο μεγαλύτερος καθώς πέρασε τον αντίχειρα του πάνω από το κάτω χείλος του αγοριού.

Τότε ο Jeongguk μετακίνησε τα χέρια του κάτω από τους γοφούς του Jimin και τους πίεσε δυνατά κάνοντας τον δεύτερο να αφήσει έναν μικρό αναστεναγμό έκπληξης.

《Τώρα μάλιστα.》είπε ο Jimin και πήγε για το δεύτερο φιλί του.

©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦𝐜𝐬𝐞✦