🍒Final - 2🍒

3K 222 66
                                    

Uçurumdaydım.

Bilmediğim. Ve uçsuz bucaksız bir denize bakan uçurumda.

Denizi tam olarak göremiyordum. Önümde bir kız vardı. Yanına doğru yürümeye başladım istemsiz bir şekilde. Küçük adımlarım ile karşısına geçtiğimde bu kızın Aleda olduğunu gördüm.

Ellerimi kaldırıp yanaklarına koydum.

Buz tutmuş gibiydi.

"Üşümüşsün. Hadi gel evimize gidelim. Isınırsın."

"Üşümüyorum anne. Bak güneş var."

"Ama yanakların buz gibi."

Gülümsedi bana.

"İyiyim ben anne."

Yanımdan geçip uçuruma doğru yürüdü.

Hemen arkamı döndüm.

"Aleda! Düşeceksin buraya gel kızım."

"Düşmem."

Yürüdü yürüdü ve kollarını açtı iki yana.

Yürümeye çalıştım ama adım atamıyordum.

Ne oluyordu böyle?

Kızım düşecekti.

Ama ben yerime çivilenmiştim sanki.

Seslenmeye devam ettiğimde bir oğlan geldi Aleda'nın yanına.

Kolundan tuttuğu gibi çekiştirmeden yavaşça geri çekti onu. Kendine döndürdüğünde artık karşı karşıyaydılar.

Karşımdaki oğlan, konuşmaya başladı.

Korku, telaş ve biraz da hüzün. Ama ufak bir sevinç yüklü sesi ile.

"Yaşayacak hikayemiz varken nereye gidiyorsun Aleda?"

"Vişne. Vişne. Vişne?"

Korkuyla yerimde sıçrayarak uyandığımda omzuma dokunan Onur'a baktım.

"Sakin ol güzelim. Rüya gördün ağlama."

"Çok değişikti Onur."

Onur karşıma geçip ellerini yanaklarıma koyduğunda gözlerime baktı.

"Anlatmak ister misin birtanem?"

"Hayrolsun diyelim."

"Tamam. Nasıl istersen. Ama unutma sadece rüyaydı."

Başımı salladığımda gözlerimi sildi.

"Hatırlatma için gelmiştim ben ama uyumuşsun. Buluşma saati yaklaşıyor. Bir de ezana az kaldı."

"Tamam. Teşekkür ederim."

Bugün Okyanus ve Vişnelerle buluşacaktık. Herkes öğle namazını kılıp gelecekti. Uzandığım koltuktan kalkıp yukarı çıktım.

Hazırlanıp namazımı kıldıktan sonra da Aleda ile evden çıkmıştık.

Kararlaştırdığımız kafeye geldiğimde içeriye göz gezdirdim.

Burayı çok severdim. İki ayrı bölümden oluşuyordu. Sadece hanımlar için açılmış bir kafeydi. Ve çeşitli köşeleri bulunuyordu. Bir köşe kitap okumak ya da sohbetler için ayrılmıştı. Diğer bir köşe ise tesettür için. Askıda feraceler, raflarda eşarplar vardı. İsteyen kardeşlerimize burada yardımcı olan ablalar da bulunuyordu. Tesettür hakkındaki bilgilerini paylaşıyorlardı onlarla. Bir bölümü bu şekildeyken diğer bölümü ise masalar ve mutfaktan oluşuyordu. Yan yana birleştirilen dört masada oturanlara baktığımda gülümsedim.

Vişne | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin