-Tamamlandı-
Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kara bir hasret derin düşüncelerin üstüne sıçrıyordu, sessizliğin bastırdığı salonda Kartal ellerini başının arasına almış, dışarıdan gözüktüğü gibi dağılmış bir şekilde bekliyordu. Gece sessizlikle son bulmuş, ne Kartal ne de Dilruba arkadaşlarının en mutlu gününe gölge olmamışlardı, yaşanan olayın sonunda eğlence alanına geri dönmüş her şey yolunda taklidine devam etmişlerdi.
Birkaç saat önce eve geldiklerinde Kartal daha fazla dayamamışEymen'i de alıp buraya gelmişti.
"Kartal," dedi Esra gözleri kapalı kapıya dönerken. "Dilru uyanırsa çiğ çiğ yer beni," elini stresle beline attı. "Saçlarımı yolar elime verir."
"Esra," Kartal sağ avucunun içiyle yüzünü sıvazladı. "İki dakika, fazla değil. İki dakika yüzünü göreyim, çıkacağım."
"Ya uyanırsa?"
"Güzelim," dedi Eymen nişanlısının yüzünü avuçlarının arasına alarak. "Bir müsaade etsen?" Gözlerinde yatan bir anlayış vardı, arkadaşını anlıyor, sevdiği kadına birkaç dakika da olsa kavuşmasını diliyordu.
"Uyanmaz," Kartal'ı gören herkes sabrının son deminde olduğunu anlardı. "Uyanırsa zorla girdiğimi söylersin. Tamam mı?"
"Yok, yapmam öyle bir şey. Sana daha fazla öfkelenmesin şimdi." Eliyle odanın kapısını işaret etti. "Git hadi."
Eymen hissettiği rahatlama ile sevdiği kadını belinden tutup göğsüne çekti, "Merak etme hiçbir şey olmayacak." Esra da tam olarak öyle olmasını ümit ediyordu.
Kartal rahatlamış bir nefes vererek elini kapının kulpuna attı, yavaşça aşağıya indirdiğinde çıkan minik ses Esra'yı tedirgin etti. Ona nazaran Kartal kaygısızdı, ilk adımını içeri attı, Dilruba koyu çarşafların arasında uyuyordu, fersiz bir gece lambası odanın içini aydınlatırken bile güzeldi.
Üstüne örtülü pikeyi bacaklarının arasına almış, yüzünün yarısını yastığa gömmüştü, ona doğru yaklaşan adımların farkında bile değildi.
Kartal yatağın kenarına oturup sırtını yatak başlığına yasladı, dudakları hasretten acı acı yanarken daha fazla beklemeden Dilruba'nın alnına dokundu. Öpücüğü öylesine yumuşaktı ki Dilruba onun varlığıyla uykudan uyanamazdı. İşaret parmağını yüzüne dökülen saç tutamına takıp çekerken bir anda duraksadı, eğilip o tutamı da öptü.
O sırada Dilruba kıvranıp yatakta ona doğru kayınca kaskatı kesildi, sevdiği kadının eli gömleğinin üstüne kapanınca kalbi delice bir hızla atmaya başladı.
