-Tamamlandı-
Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı a...
"Ama benim canım çok yandı," titreyen sesim içliydi, yanağım hâlâ gözyaşlarımın ıslaklığını taşıyordu. Yüzümü Kartal'a çevirdim. "Canım çok yandı, bir şey oldu diye korktum." Dudağım büküldü, Kartal birleşik ellerimizi kaldırıp dudaklarına yasladı. "Korkunca daha çok acı hissettim sanki."
"Ştt! Tamam, iyisiniz." Yatıştırıcı bir sesle beni telkin etmeye çalıştı. "İyisiniz." Daha kısık bir sesle yineleyince bu seferki telkinin kendisine olduğunu anladım.
"Bebeğinizin büyüme hızı arttıkça bedeninizdeki ağrılarında artması normal, özellikle rahim genişlemesi ve kan akışının hızlanmasından dolayı kasık ağrılarınızın olması normal." Kartal doktorun bu cümlesiyle ilk derin nefesini aldı.
"Yani böyle ağrılarda endişelenmemeli miyim?" Elimin tersiyle yanaklarımı sildim.
"Acının boyutu elbette önemli ama şu an için endişelenecek bir şey yok. Bebeğiniz gün geçtikçe hızla büyüyor dolayısıyla bebeğe yer açmak için büyüyen rahim, diğer organlara ve kaslara baskı yapıyor. Bu ağrılar hatta şiddeti yüksek olmayan kanamalar bile normal."
"Teşekkür ederim," büyük bir minnetle doktora baktım. Kartal tuttuğu elimin üstüne yeniden dudaklarını bastırdı.
"Rica ederim, toparlanabilirsiniz." Aynı nazik sesle konuşup uzandığımsedyenin etrafına çevrili perdeyi çekerek bize mahremiyet tanıdı.