-Tamamlandı-
Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı a...
Geçen sene 23 Mart'ta Gönül Kapan'ın birinci bölümünü yayımlamışım, bugün tam bir yıl olmuş onlara kavuşalı. Birinci yılımız kutlu olsun canlarım 💘
Yorumlarınızı aşkla bekliyormuşummm✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
İnsan dediğin hayaller yığınından ibaretti gözümde, çocukken kurmaya başladığımız düşler büyüyünce de hiç bitmiyordu. Daima, hiç yılmadan düşleyen biri olarak bu anı da sayısız kez hayal etmiştim.
Kartal evimdeydi, Sakarya'da çocukluğumun geçtiği salonda elleri dizlerinin üzerinde, yüzünde bariz bir heyecan ile yere bakıyordu. Gözleri açık kahverengi parkeler de olsa da ara ara bana değmeyi ihmal etmiyordu.
Onlar geleli neredeyse iki saat olmuştu, yemekler yenmiş, klâsik tanışma faslı gerçekleşmişti ama ben hâlâ içimde durumdan kanat çırpan gönlümün kuşunu sakinleştirememiştim.
"Oraların havası da pek güzel olur şimdi." Babam samimi bir hevesle konuştuğunda Ayhan amca da hiç şüphe duymadığım samimiyetiyle karşılık verdi.
"Sizi misafir etmek isteriz." Gözlerini eşine çevirdiğinde Müjgan Hanım da aynı şekilde tebessüm etti. "İlkbahar da pek güzel olur, yaylaya da çıkarız birlikte." Gözlerimi kocaman açıp anneme baktığımda yüzümüzdeki sırıtmayı bastırmak için epey çaba harcadık.
"Kız," teyzem kolumu dürttü. "Hani istemiyordu seni kaynanan?" Fısır fısır kulağıma eğilince Kartal'ın büyük halası ile göz göze geldim. Hayatta olan tek yakın aile büyüğü olunca onu da getirmek istemişlerdi.
Tebessüm ettiğimde aynı karşılığı verdi, sessiz, sıcak bir kadındı.
"Dur teyze, ben de hâlâ şoktayım." Kıkırdamamak için tırnağımıavucumun içine batırdım.
"Siz ne düşünüyorsunuz bilmem ama bence uzatmanın alemi yok," dedi Fatma hala nazik bir tebessümle. "Gençler birbirlerinden eminler, bizim anlaşıp anlaşmamız da pek umurlarında olmaz sanki." Gülüşlerinin arasından nispet yapar gibi Müjgan hanıma baktı.
Sevgili kayınvalidem derin bir iç çekti karşı ki dağlar yıkılmadığı için şükür duasına çıkacaktım.
"Pardon, aklıma komik bir şey geldi de." Elini özür diler gibi kaldırdığında Kartal gözlerini ona çevirdi. Bakışlarındaki tehdidi anlamamak mümkün değildi.
