-Tamamlandı-
Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı a...
Bu aklımda yoktu, öyle bir içimden geldi. Anasını satayım içimden geldi sjsjzjxjdj
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzümde gezinen parmakları hissedebiliyordum, tenimde hiç var olmayan boşluklara dokunup beni tamamlıyordu.
Yanağıma değen soluğu hissedebiliyordum, kalbimin tüm odacıklarına varlığını kazıyordu.
"Yavrum," Kartal'ın sıcak parmağı yanağıma dağılmış saçımı çekti, minik bir buse kondurdu. "Uyanman lazım," yan dönüp kollarımı beline sardım. Tamamıyla ona sokuldum.
"Ayperi mi uyandı?" Bölük pörçük bir sesle gözlerimi bile açmadan konuştuğumda parmaklarını çeneme sarıp suratımı kaldırdı.
"Uzun süre uyanmazsa uyandırıp emzir dedi ya doktor." Kartal'a sardığım kollarımı çözdüm, birbirine yapıştırıcı ile tutturulmuş olsa açmakta bu kadar zorlanacağım kirpiklerimi de araladım. "Sarılık olmaması için," dedi Kartal açıklama yapma gereği hissederek. Uyku halinden sıyrılmadığımınbilincindeydi.
"Bu kızdan başkası beni gecenin bu vaktinde uyandıramazdı." Genişçe esnediğimde Kartal kaşını kaldırdı.
"Ben de uyandırırdım," yataktan yavaşça kalktığında bende doğrulup sırtımı yatak başlığına yasladım. "Tecrübe ettim de o yüzden söylüyorum."
"Kartal senin bize kastın mı var?" Beni uykumdan uyandırdığı anların hepsi görev dönüşü geçirdiğimiz fazla sıcak dakikaları kapsıyordu.
"Hatırlatayım dedim." Boşta kalan yastığı alıp huysuzca sırtının ortasına fırlattım.
"Unuttuk sanki," dudaklarımın arasından sızan kelimelerle sırıttı.
Ayperi'nin yatağa çok yakın olan beşiğine eğildi, odayı aydınlatan kızıl gece lambası onları çok net seçmemi sağlıyordu.
"Babacığım," kolları arasındaki kızımın burnunu öptü. "Uyan bakalım." Ayperi bana mısın demezken Kartal yanıma oturdu, Ayperi'nin çenesini işaret parmağıyla dürterek emme refleksini uyardı, minik dudaklar önce büzüldü sonra aralandı. Tek gözüm açıkta kalarak Ayperi'yi göğsüme çektim.
"Sen mi çıkardın?" Uykuya dalmadan önce üzerimde olan sütyen yoktu, yerini saten düğmeli bir pijama üstü almıştı.
"Evet," çenesini saçlarıma yaslayıp ben kızımı emzirirken bizi seyretti.
"İyi yapmışsın," daha da dolgunlaşan göğüslerim sütyenden hiç haz etmiyordu. Elimi Ayperi'nin eline yasladım, minik avucu parmağımı sarınca uykulu bir tebessüm oluştu dudaklarımda. "Saatlerce gözlerimi ayırmadan seni izleyebilirim kızım." Burnumu alnına yaslayıp teninde gezdirdim, bahar ciğerime doldu. "Ama annelerin de uykuya ihtiyacı vardır."
