my family || taegyu

08: onun için bir çok şeyden vazgeçebilirim.

bölüm 8:
onun için bir çok şeyden vazgeçebilirim.

‣
‣
‣

"Yalnız gelirsin diye düşünmüştüm."

Taehyun sinirle kasılırken, Beomgyu başını yere eğip buruk bir gülümseme kondurdu dudaklarına. Anlaşılan bu gece hiç de Taehyun'un beklediği gibi tozpembe geçmeyecekti.

Taehyun "Anne!" Dedi, uyarı dolu bir sesle. Beomgyu, Taehyun'un koluna dokunup kendisine bakmasını sağladığında, boşver dercesine kafasını iki yana salladı. Taehyun kaşlarını çatıp tekrar annesine döndü. Annesi ise sessiz kalmış, eliyle salonu işaret ettmişti.

"Buyrun."

Taehyun, Beomgyu'nun elini tekrar sıkı sıkı tutmuş öyle geçmişti içeriye. Üçlü koltuğa oturduklarında, Sejun'u da ortalarına oturtmuştu. Annesi de tam karşılarındaki tekli koltuğa oturmuş, bacak bacak üzerine atıp kollarını birleştirmişti.

Beomgyu karşısında tüm güzelliği ve asaletiyle oturan kadına bakarken, istemsizce oturduğu yere daha çok sinmişti.

Sejun'un da babasından farklı olduğu söylenemezdi. Babaannesinden ve sert bakışlarından biraz korkuyordu. Bu yüzden Beomgyu babasının eline uzandı ve tuttu.

Taehyun ise ikisinin aksine, tıpkı annesi gibi bacak bacak üstüne atmış, başı dik bir şekilde ona bakıyordu. "Babam daha gelmedi mi?"

"Duşa girmişti, gelir birazdan."

"Anladım." Dedi Taehyun. Ardından içinden gelmese de sordu. "Sen nasılsın anne?"

Oğlundan böyle kibar bir soru beklemediği için dudakları kıvrıldı kadının. "İyiyim oğlum." Dedi, oğlumun üzerine bastırarak. "Sen nasılsın?"

"İyiyim, sağ ol."

Aralarında geçen buz gibi konuşma, merdivenlerden inerek yanlarına gelen babasıyla son bulmuştu. Sejun dedesini görünce heyecanlanarak baktı orta yaşlı adama. Dedesini seviyordu. Çünkü o Sejun'la oyun oynuyor ve bazen balık tutmaya götürüyordu!

Bay Kang salona girdiğinde gülümsedi. "Hoşgeldiniz."

Beomgyu ve Taehyun ayağa kalkarak selamladıklarında, Sejun koşarak dedesine gitmişti. Bay Kang torununa sarılıp kucakladı. "Aslanım benim! Nasılsın bakalım?"

"İyiyim dedeciğim, teşekkür ederim."

Taehyun ve Beomgyu gülümseyerek yerine otururken, Bayan Kang kucağındaki torunu ile hemen yanındaki koltuğa oturan eşine garip bakışlarla baktı. Ama orta yaşlı adam, kadının bakışlarını umursamadan oğlunun yanında oturan eşine döndü. "Nasılsın Beomgyu?"

Beomgyu saygıyla gülümsedi. "İyiyim efendim, siz nasılsınız?"

"İyiyim ben de teşekkürler. İşler nasıl gidiyor?"

Beomgyu karşısındaki adamın normalden daha ılımlı bir şekilde konuşuyor olmasına şaşırmıştı. Taehyun, babasının davet ettiğini söylemişti, belki de gerçekten aralarını düzeltmek istiyordu.

"Gayet iyi gidiyor, abimle birlikte yürütüyoruz zaten işleri. Onun da yardımıyla üstesinden geliyoruz."

Bay Kang kucağındaki torununun saçlarını okşarken usulca başını salladı. "Ne güzel."

Taehyun da babası ve eşinin böyle konuşuyor olmasına gülümsedi. Şimdiye kadar onaylamamışlardı bu evliliği. Bu yüzden araları iyi sayılmazdı. Hem Taehyun, hem de Beomgyu ile.