Converging Souls (Revelation Series #1)

Chapter 16: VU Hearts Night

CHAPTER 16

VU HEARTS NIGHT

Halos ikabasag na ng aking eardrums ang malakas na sigaw ni Blessie sa tapat mismo ng tainga ko habang niyuygyog ang kaliwang balikat ko.

"Ano?" naiinis kong bulyaw at minamasahe ang tengang nagka-anxiety attack yata sa lakas ng boses niya.

"Gwapo ba 'yung driver niyo 'ka ko! Pwede naman kasi kaming dumalaw-dalaw sa bahay niyo para makilala namin siya, 'di ba?" baling niya kay Ciara na malapad din ang ngising tumatango-tango. Muli akong napalingon sa pinanggalingan ng kotse ni Caleb kanina.

Nakilala kaya siya ng dalawang 'to?'Napailing ako.

"H-Hindi kasi pwede," napakamot ako nang mahina sa batok ko, "strict si-s-sina yaya." Peke akong napangiti.

"Ahh ganun ba. Buti pa 'yung sa'yo, MM kasi yaya ang strict, amin kasi both parents, super tight sa rules," unti-unting bumaba ang mga balikat na ani Ciara.

"At kamuntikan pa akong 'di maka-attend tonight because I was grounded." Nakataas ang kanang kamay ni Blessie habang nakanguso.

"Basta, enjoy-in na lang natin ang gabi, okays?" pagpapaganda ko ng atmosphere saka hinila sila nang marinig namin ang pagsisimula ng malakas na tugtog. "Minsan lang 'to wuy, tara na!" patuloy kong paghila sa kanilang dalawa.

Wow, as in WOW!

Malakas ang ilaw mula sa dalawang towers na nasa bawat gilid ng main building habang tumatakbo pataas ang university flag na kulay silver at blue. Mas pina-magical naman ang paligid dahil sa walang tigil na fireworks sa ibabaw ng tatlong naka-U na buildings. Lahat ay heart-shaped na may iba't ibang kulay at laki.

Lumipat ang paningin ko sa main building na nasa tapat namin. Napakalakas rin ng puting ilaw sa bawat gilid ng pader. Tumatakbo pakaliwa ng buong building ang mga salitang Happy Annual Random Hearts Night, Vaundees! sa pagitan mismo ng third at fourth floor ng building. Ang dati'y tinted glass windows ay puno ng pictures ng nagdaang hearts night na nag-f-flash dito.

"This is so exciting, isn't it?" Naghahalo ang emosyong tanong ko sa kanilang napalingon pa't hanggang tainga ang ngiti. Mabilis iyong nawala nang makitang hindi kayang maipinta ang mga mukha nila habang nakatingin sa mga pictures.

"I-I'm sorry," nakokonsensya kong paghingi ng tawad. Namasa ang mga mata nila nang masilayan ang nakangiting mukha nilang tatlo sa mga bintana.

Marahil 'yong isa nilang kasama ay 'yung kaibigan nilang nawala.

"It's fine, MM. Basta you promise na mag-iingat ka ha?" may pag-aalala mang wika ni Ciara'y bakas sa tono nito ang pagbabanta.

"Promise us na mabubuhay ka pa bukas, MM. Mag-promise ka!" utos ni Blessie na pumiyok na sa huling salita niya.

Ngayo'y muli kong naalala kung paano nila ako pinagkatiwalaan sa sikreto ng university dahil gusto nilang maligtas ako sa pwedeng mangyari. Mas pinabigat nila ang dibdib ko.

"I sincerely promise to the both of you." Nginitian ko sila, iyong kita ang ngipin para palakasin ang kanilang mga loob.

"Good, dahil ang pagliligtas sa kaibigan namin noon ang kaisa-isang bagay na hindi namin nagawa. At least ngayon, kahit sa simpleng pagpapaalala'y maprotektahan ka namin." Mapait na ngiti ang iginanti nilang dalawa sa akin.

"Well, it's the very same 'you' but with a very different mindful, smart and wise friend. Let's just enjoy the night!"

Mas diniinan ko ang pagkakahawak sa pulso nila. Nagtuloy-tuloy kami sa loob at sinalubong kami nang malakas na tugtog habang may nakalagay na malaki't mahabang red carpet sa gitna ng hallway.