Converging Souls (Revelation Series #1)

Chapter 40: How It All Began

CHAPTER 40

HOW IT ALL BEGAN

Nakipagsukatan ako ng tingin sa lalaking nagpakilala bilang Jonash. Jonash, who?

"I-I'm sorry?" nalilito kong usisa pero nagkatinginan lang sila ni Zebbe.

"She can't remember people so much, Sir, sorry. 'Yun nga po ang pakay namin ngayon dito. Maybe you can help us," sabat ni Zebbe.

Patagong bumuntong-hininga si Jonash. "Pasok, pumasok muna tayo't sa loob natin pag-usapan ang tungkol dun." Tumalikod siya kaya sumunod na rin kami. "Maupo na muna kayo. May kukunin lang ako sa taas."

Naupo kami ni Zebbe sa sofa habang hinihintay siya. Ilang sandali pa'y muli siyang bumalik dala ang maliit na photo paper na inabot niya sa'kin. "Para saan po 'to?" Tumingin muna siya kay Zebbe bago naupo sa kaharap naming sofa.

"Caleb and I were elementary batchmates. Naging ahead lang ako sa kaniya during high school since I took the placement exam to advance to the next year level. Matigas kasi ang ulo ko back then," natatawa niyang pagkukuwento, "ayokong mag-aral. Gusto ko lang mag-mobile gaming sa bahay kaya napag-iwanan ako ng mga kasing edad ko."

Nakatitig ako sa kaniya the whole time na nagsasalita siya. Mukhang matalino rin siya't sa pananalita niya'y malalaman mong mataas ang pinag-aralan. Naisandal ko ang aking likod sa sofa at komportableng nakinig, ganun din si Zebbe sa tabi ko.

"I graduated college first, obviously, pero sinundan pa rin niya ako sa tinuturuan ko which was Vaund University."

Napaayos ako ng upo sa narinig. "Naging professor ka rin po sa VU?" curious kong tanong. Tumango siya. "Pasensya na po pero hindi ko po kayo namumukhaan, Sir."

Ngumiti siya bago muling nagsalita. "I taught in the university only for four years kaya hindi mo na ako naabutan, Mariyah." Nang banggitin ulit niya ang pangalan ko'y pakiramdam ko nakilala ko na nga siya noon, hindi ko lang maalala. "Sobrang close namin ni Caleb, in fact, I know all of his secrets. Mula sa family background niya, sa mga failures sa buhay up to his past relationships. I saw how he admired someone and tried to keep their relationship private and strong."

That's when my curiosity level reached a hundred and ninety-nine percent. Tumango ulit siyang parang nababasa niya ang nasa isip ko.

"He met a girl who softened his long-time numb heart. Bukambibig niya ito kung paano niya unang nakita. He was hit by Cupid's arrow bigtime. He even stalked her kada-out namin sa univ at every weekends pinapadalhan niya ng mga bulaklak-"

"Awei, how sweet naman," naka-pout pang sabi ni Zebbe na nakatukod ang mga siko sa hita niya't naka-face palm. Binigyan ko siya ng anong-ginagawa-mo look pero lalo lang lumawak ang ngiti niya.

"He really is a sweet guy. Every after niya ipadala ang flowers, nagsusumbong 'yun sa'kin dahil hindi man lang daw siya tini-text ng girl kahit inilagay niya ang kaniyang phone number sa note. And all I could do was comfort him but laugh at him eventually."

"Sinukuan niya po ba 'yung girl?" This time, ako naman ang nag-but in sa usapan. Without a second thought, umiling siya.

Sobrang sweet pala ni Caleb dati. Ewan ko kung bakit naging ganun siya ka-cold at snob nung kami na ang magkasama. Sanaol na lang kay ate girl.

"Giving up was not in his vocabulary and destiny was on his side. Nagkatagpo sila sa isang public library sa town center-he was there to do his research for his thesis and the girl, according to him, was there para umidlip dahil hindi niya raw 'yun magagawa sa bahay nila for some reason."

Teka lang-

"Nagkakilala sila and her name meant the world to him-even if he already knew her in the past. Her candid photos were all over his gallery and believe it or not, he secretly recorded her laughter and made it as his ringtone. He also set it as his alarm."