Ertesi sabah bahçeden geçtikleri sırada Sakura nasıl görünüyor olduğunu hayal bile edemiyordu. Teknik olarak bunun insanların bahsettiğini duyduğu utanç yürüyüşü olduğunu sanıyordu.
Ancak utanç hissetmiyordu, aslında sadece mutlu hissediyordu. O ve Sasuke arasında ne olacağına dair bir fikri yoktu, aslında her ikisinin de bundan bahsetmediğini farketmişti ama dün akşamın özel bir gece olduğunu biliyordu ve tam olması gerektiği gibi doğru olduğunu. Bekâretini Sasuke ile kaybetmek beklemesine değmişti, hatta her ay ve yılma bile. Sasuke'nin, ona yangından bahsetmiş olması... Şey, şimdi onun nasıl hissettiğini anlıyor ve bunu paylaşmış olmasının bir yararı olmuş olmasını umut ediyordu. Yararı olmamışsa da en azından Sasuke artık bunu yalnız başına aşmaya çalışmayacaktı çünkü işler zorlaştığında veya konuşacak birine ihtiyaç duyduğunda Sakura orada olacaktı.
Sasuke, Edna’nın evinin önünde park ettiği arabasına kadar Sakura'ya eşlik etti. Onu öptü ve “Dün gece gerçekten özeldi, pamuk şeker,” dedi ve Sakura onun düğünden bahsetmiyor olduğunu anladı.
“Benim için de öyleydi,” dedi. “Umarım bir şeyler hakkında konuşmuş olmanın biraz yararı olmuştur.” Sasuke başını salladı. “Oldu. Bunun için teşekkürler.” Sonra onu tekrar öptü ve uzaklaşıp evin arka tarafında park ettiği arabasına doğru yürüdü.
Sakura arabasının kapısını açtığı sırada evinin perdesinin çekili olduğu penceresinin ardında duran Edna’nın gülümseyip göz kırpan yüzünü de gözden kaçırmadı.
Sakura o öğleden sonra Kapakların Altı dükkânındaki rahat koltuklardan birine oturmuş, Bay Duman ve Pamuğu arkadaş yapma çabalarından birini daha sergiliyordu. Sasuke ile geçirdiği gece moralini o kadar yükseltmişti ki bu iki kedinin arkadaş olmalarını sağlamayı tekrar denemek istemişti.
İçi Miyav Mix ve biraz süt dolu bir tavayı yere koydu. Tava, paylaşmayı öğrenecekleri kadar küçük ama birbirlerinin içine girmeden yemeklerini yiyebilecekleri kadar da büyüktü. Sakura'nın dürtmesiyle beraber Pamuk, Dumanın zaten yemekte olduğu kaba doğru dikkatle adımını attı. Duman başta hafifçe tısladı, bu yüzden Sakura onu azarladı. “Kötü, Bay Duman, hatta çok kötü. İyi ol ve pamuk ile yiyeceğini paylaş. Senin arkadaşın olmak istiyor.” Sonra daha cılız olan kediye baktı. “Hadi Pamuk, korkma,” diyerek onu yeniden yüreklendirdi.
Pamuk, bir gözü Duman'ın üstünde cesaretini toplayıp yemeğe gitti. Yemeğe başladığında Duman buna itiraz etmedi ve Sakura gülümsedi. “Belki siz ikiniz için hâlâ umut vardır.”
O anda Sakura istediği her şeyi bir şekilde yapabileceğini düşünmeye başlıyordu.
Önce mucizevi bir şekilde güzelleşmişti ve biraz fazla çabayla gözleri ve dudaklarının nasıl da ön plana çıktığını gördükten sonra bugünkü makyajına biraz daha zaman harcamıştı.
Sonra Sasuke'nin şefkatini kazanmış ve nihayet bekâretini kaybetmişti.
Şimdi düşman kediler arasında barış bile sağlamıştı!
Koltuğunda geriye yaslanarak mutlu bir şekilde içini çekti. Hiç bu kadar neşeyle dolu olduğunu hatırlamıyordu. Sasuke'nin sayesinde. Ve dün akşam vücutları ve ruhlarının birleşmesi sayesinde. Olan bitenin heyecanıyla alt dudağını ısırdı.
Ona yangın mevzusunu bile açmıştı. Sakura kendisini ilk kez öptüğü gün Sasuke'nin neler yaşamakta olduğunu şimdi anlamıştı. Belki o öpücükler, Hyugaların evinden uzak, trajedinin içinden çıkan tek güzel şeylerdi. Dün gece biraz da olsa Sasuke'ye yardım edebilmiş olmayı umdu ve dua etti, kalbinde bunu yapabilmiş olmayı umdu. Onun acısından nefret ettiği halde kendini ona daha bağlı hissetti çünkü Sasuke onunla paylaşmıştı.
