Chapter 22

44 3 0
                                    

.......

I wanted to open my eyes pero parang sobrang bigat ng pakiramdam ko. Medyo masakit din ang ulo ko. I tried  to massage it. I really hate it when I got drunk. Hindi ko kaya ang hang over kinaumagahan.

Napabalikwas ako bigla.

Wait..

Nasaan ako? Am I dreaming?

No. It was not a dream. It was real.

Here in this room. In this bed.

Inikot ko ang aking paningin. I was right. I am still in the same room.  Nasapo ko ang ulo ko. Parang merong karayom na tumutusok sa sentido ko.  Nang ibaling ko ang paningin ko sa side table. Napansin kong merong note na nakadikit sa baso ng tubig.

        Hi,

I left you some pain reliever for your headache. I thought you might need it since you're kind a drunk last night. Don't worry it's safe even before breakfast.

                                               Tómelo, cuida te siempre..✴

"Take it, take care always." Pag ta-translate ko sa last sentence ng note.  Teka--left. Ibig sabihin..

Agad agad akong bumangon. She's not beside me. I went to the bathroom but no body's inside. Binuksan ko ang mga closet. Binusisi lahat ng sulok. I even flip the bed covers. But I found no signs of her.

The only thing I saw is red stain in the bed.

Red..

"JR. What did you do?" Bigla akong kinabahan.

"Bakit wala siya? San ba yun nagpunta? Oh God! This can't be. What did I do?"  Para na akong baliw na paikot ikot habang nag sasalita mag isa. Nilingon ko uli ang pulang mansta sa kama.

"S. She. She's ..." Napaupo ako bigla. It was her first. God. At Parang ang bata pa niya. She's too young for me. Bakit hindi ko napigil ang sarili ko.

I heard the door bell ring.

I huredly run to open the door. Baka kasi bumalik siya. Baka may binili lang or may pinuntahan lang.  Napaaatras ako ng makita kong lalaki ang nasa tapat ng pintuan. Nakatalikod siya. Hindi ko man maaninag ang mukhang niya. Sure naman ako na staff siya ng hotel na to dahil sa uniform na suot niya.

Nakangiting humarap ang lalaki sa akin. May cart pala siyang dala, hindi ko man lang napansin.

"Good morning po sir JR" magiliw na bati ng lalaki.

"Good morning, may problema po ba?" Hindi naman sa nagsusuplado ako. I just need to get rid of this man. As soon as I can. Para masimulan ko na siyang hanapin. Hindi ko alam kung ano na tong nangyayari but there's one thing I am very sure of right now. And that is to find her.

"Naku wala po Sir. Pinabibigay lang po to ng kapatid niyo." He handed me some folded cloths. Napatingin ako sa suot ko. Hindi ko man lang napansin na robe lang pala ang suot ko ngayon.

Binusisi ko ang mga damit.  It was mine. But. Sino ang nagpapabigay. Sabi ni kuya, kapatid ko.

Huh??Napakunot ako sa naiisip ko. Ano daw? Kapatid? Who?

"Kapatid ko?" Nakasalubong ang kilay kong tanong sa kanya.

"Opo Sir, nag order din po siya ng breakfast para sa inyo. Pinapahatid po niya dito. Saka po i-remind ko daw po kayo ng gamot para sa sakit ng ulo. Baka daw po kasi hindi kayo makabangon agad."

It was not a DreamTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon