“Lena” tawag ko sa kapre kong kaibigan. Nasa taas kasi sila ngayon ni Juan. Lena is prepairing to go to work. Pero parang hagikgikan at kulitan lang ata ang ginagawa ng dalawa sa taas. Sobrang kulit talaga nila..
“Lena--- 6:30 na po. Baka ma late ka na nman niyan. Go down and eat before you leave.” Kanina pa sila nag lalaro pero hindi pa din nag sasawa. Lena decided kasi to permanently schedule her work at night. Para daw sa hapon eh masundo niya si Juan. Kawawa naman daw ang bata pag whole day nasa center which is true. Kawawa nman talaga ang baby ko. Mas okay talaga pag andito siya sa bahay. Mas okay na si Lena ang kasama niya than there. Atleast eh alam kong safe at nag eenjoy sila. Plus nag volunteer pa tong isa na siya na daw bahala sa check up ni Juan. Oh well I can trust her nman talaga. Pero if I know kaya parang sobrang high sa energy tong kapre kasi masosolo niya si Dr. Lee pag siya ang nagdala sa bata. Pakipot pa daw eh halata naman.
“Nanay we’re going down na po.” Sagot ng anak ko.
Ang ingay naman nila, ang bigat ng paa ng kapre kong friend. Hagikgikan pa, parang hindi matigil tigil harutan ng dalawang to.
“Here we go “baby” Liana.”
“Lena Grace Viera, pwede dahan dahan sa pagbaba." Agad ko silang nilapitan at inalalayan pababa. Tawa kasi ng tawa tapos parang nagmamadali pa sa pagbaba. Tinawag pa ako sa palayaw ko. “At pwede si Juan lang ang baby dito sa bahay. Kaya tigilan mo na yan.” Pinaningkitan ko pa siya ng mga mata ko.
I already set the table para makakain na si Len. Mula kasi nung mag volunteer si Lena sa pag pick up kay Juan eh nagkaroon na ako ng time magluto. Kaya ayun pagdating na pagdating ko from work eh naghahanda na ako agad. Plus na isisp ko din na parang ito nalang yung magawa kong favour para sa mga best friends ko. They’ve been there from the start of my pregnancy. Mas pinili ko kasing hindi na lang umuwi sa probinsya. Kahit ayaw ng parents ko inintindi nila ako. Regular din yung visit nila sakin dito.
“Juan, your ninang needs to eat. Go and play with your toys.” Nakakarga padin kasi sa ninang niya.
“Opo Nanay.”
Lena hug and kiss Juan before she put him down. My son then run to his toy box and started playing with his ball.
“Lena, upo na para makakain kana.” nakatitig lng kasi sa bata.
“Wow, sinigang na sugpo. For sure maglalaway na naman si Joshua nito.--- Pero three days na puro sea food. Mukhang buong week tayong kakain ng laman dagat nito ah. Unfair nman puro favourite ni Joshua… Pano naman mga favourite ko?” Wow at parang nagtampo pa ang kapreng to.
“Ano ka ba. Fresh kasi yan kaya yan binili ko kanina. But don’t worry I’ll make your lasagne tomorrow .” adik kasi sa pasta ang isang to.
“Wow naman, ngayon palang naglalaway na ako friend.” Parang biglang nabuhayan sa reaction niya.
“Loka ka talaga. Bawi ka bukas okay.”
“Sure ang sarap mo kayang gumawa nun. Ahmm .. Baka nga pala kulang ang ingridients mo huh. Text mo lng sakin para madaanan ko bukas para hindi ka na ma malengke.”
“Galing ah, sure ka ba talagang okay lang na dumaan ka sa palengke pag may kulang dito?” bihira kasing mamalengke to. Ayaw sa mamasa-masang sahig ng palengke. Maarte ng konti.
“Hindi naman ako sa palengke bibili. Dadaan akong grocery.” Sabi na nga ba eh. Sosyal lang.
I smirked at her. “Okay.”
“Swerte talaga ni Joshua pag kinasal kayo.” Pabulong niyang sabi.
“Ano sabi mo Len?” Hindi ko kasi masyadong narinig.
