Mom, are you sure yan talaga ang ipapasuot mo po sakin....?
Tsaka ano po ba yan. Mommy naman eh. Nagmamaktol ko na sabi kay mommy pagkatapos niya ibigay sakin ang binili niyang pangligo ko daw.
Habang si daddy ay di ko alam kung tatawa o ano ba. Habang nakamasid samin ni mommy.
Tsaka si kuya naman ay nakangisi na pasulyap sulyap samin banda.
No. Di ko po iyan masusuot mom. Thank you po. Pero, sorry po talaga. Di ko po kaya magsuot ng ganyan klaseng pangligo. Nakasimangot at nakanguso kung sabi kay mommy na may nakatagong ngiti sa mga labi niya.
Alam niya kasi na di ako nagsusuot ng ganyan mga ewan na damit.
Di ko alam kung kinulang sa tela ang mamanahi habang gumagawa niyan.
Anak, mahinahon at malambing na sabi ni mommy sakin, bagay sayo yun.
Tsaka maputi at makinis ka. Slim ka anak tsaka may ipagmamalaki ka sa katawan.At lalo na alam kung wala ka peklat o anik anik sa katawan mo. Ako,kaya nag alaga sayo. Kaya alam ko yun. Malambing pa niyang dugtong.
Pero, it's okey kung ayaw mo isuot pero sana anak isipin mo ang hirap ko sa paghahanap niyan. Diba honey,? Pakampi pa nito kay daddy na di mawala wala ang ngisi sa labi.
Naku. Anak, pag nakita mo ang iba sa pupuntahan natin. Tiyak mapapasuot ka niyan. Tsaka, baka magsisisi ka at sabihin mo talaga na dapat nakinig ka sakin. Pangongonsensiya pa na sabi ni mommy ko.
Sige na nga po dadalhin ko na yan. Pero, mom. Huwag po kayo magagalit pag di ko po nasuot yan doon ha..
Oo, naman anak. Nakangiti ng sabi ni mommy ko sakin.
Tsaka isama mo si carren anak ha. Paalala ni mommy sakin.
Naman po. Lagi naman kasama yun sa tuwing nagbabakasyon tayo di po ba kuya.?.
Nakangisi kung sabi habang nilingon ko si kuya na biglang nag angat ng tingin ng marinig ang pangalan ng kaibigan ko.
Hmm. Huwag ako kuya. Sa isip isip ko habang may pilyang ngiti sa mga labi ko.
*** Bunso, bilisan mo na diyan. Kahit kailan talaga ang bagal mo kumilos. Nagrereklamo na sabi ni kuya.
Nakanguso nalang ako at di na umiimik. Kasi kasalanan ko naman.
Habang nasa loob ng kami ng sasakyan ng tinanong niya ako.
Ang kaibigan mo. Dadaan ba natin siya?
Opo, kuya. Mahinahon ko na sabi sa knya. At alam ko na di na siya galit sakin.Hehe.
Tawagan o di kaya text mo kaibigan mo na malapit na tayo bunso, ha.
Okey po kuya. Nakasmile ko na sabi sa kanya.
Bunso, mas okey siguro lumipat kana sa likod para dito na ang kaibigan mo sa front. Biglang basag ni kuya sa katahimikan sa gitna ng biyahe namin.
Ha.. Bakit.. Tsaka mas gusto ko dito. Tsaka di yun papayag si carren na umupo sa unahan kuya,ah.Para di mo naman po alam eh.
Huwag kana mag ngangawa jan. Lipat kana pag nasa harap na tayo ng bahay nila.
Hmm. Nagdadabog ko na sabi at baba na sana ako sa kotse ng pigilan ako ni kuya. At pagsabihan. Ayusin mo mukha mo. Ayaw ko ng ganyan.
Sorry po kuya. Nakayuko ko na sabi.
Oh. Dito na tayo. Asan na kaibigan mo bunso. Lingon ni kuya ko sa akin sa bandang likuran.
Tsaka,dito mo na siya paupuin sa front seat ha. Biglang kindat ni kuya ko sakin. At may pangiti-ngiti pa ito. Samantala kanina. Ang sungit sungit sakin. Hmm. I feel and smell something.
BINABASA MO ANG
Long Time No See, My Wife (Spg) (COMPLETED) (Un-edited)
RomansaPlease Virgil maawa ka sakin h-huwag pagmamakaawa ko sa kanya.Ngunit tila siya bingi at di ako naririnig sa pakikiusap at pagmamakaawa ko sa kanya.Nakangisi siyang lumalapit sakin habang unting-unti niyang hinuhubad ang kanyang mga kasuotan.Habang a...