Ay!!!
Virgil naman ibaba mo ako!!.
Baka makita tayo nila manang.?!!
Nakakahiya. Nakanguso ko na utos sa kanya. At isiniksik ang aking mukha sa kanyang leeg.
Why. Wala naman sila dito sweetheart, tsaka may dapat ako singilin sayo ngayon. Sabay kindat nito sakin. Na ikinapula nang mukha ko.
Inubos ko ang sobrang asim na sinigang na yun. Halos bumaliktad na nga ang sikmura ko pero kinaya ko ubusin dahil may kapalit. Hahaha.
Kaya lagot ka ngayon sakin sweetheart. Walang pahingahan ngayon. Jingle lang ang pahinga mo o baka wala na din. Hahaha.
Grrrrr. Sinabayan nang pagkagat ng kanyang labi. Sabay halakhak na din nito. Na ikinahagikhik ko din.
Ay!!!
Nagulantang na sigaw ni martha na ikinaangat na din nang ulo ko.
Hala!!!......
Bakit po senyorito,? Napaano po ba si senyorita? Napilayan ka na naman po ba ulit senyorita? Sabay sulyap nito sa may paa ko.
Di ako umimik.Ni tumugon sa tanong ni martha.
Itinago ko nalang ang aking mukha ulit sa leeg ni virgil. Paano nakita ko si manang fe na may sinusupil na pilyang ngiti sa kanyang mga labi. At di maikakatwa ang saya sa kanyang awra.
No. She is fine martha. Kaya wag ka mag alala sa senyorita mo. Nakangiti na paliwanag ni virgil dito.
Ay! Ganun po ba senyorito. Mabuti naman po kung ganun. Kasi baka mahirapan na naman maglakad si senyorita bukas. Kawawa na naman po siya ulit pag nagkagayon eh. Malungkot na dugto nito.
Mas malala pa ang mangyayari sa kanya martha. Pabulong na wika ni virgil. Na dinig na dinig ko naman.
Po.?Ano po yun sinasabi niyo senyorito? Nakakunot-noo nito na tanong sa amo niyang maloko.
Ahm. Wala,.Maiksi nitong tugon sa bata.
Nga pala manang fe....
"Ahmm. Huwag niyo nalang kami kakatukin sa kwarto sa oras nang kain kami na mismo ang baba ng asawa ko.Para makarami kami nitong asawa ko". Seryoso nitong wika sa matanda na ngumiti't-tumango lang.
Samantala'y si martha, ay napakunot-noo ulit at tila naguguluhan sa sinabi nang amo niyang
Hala. Paano po senyorito, di na ako aakyat sa kwarto niyo para kumatok.?
Tapos, ano po yun ibig sabihin niyo na "makarami kayo"? Nang tulog po ba senyorito,? Pangungulit nitong tanong.
Narinig ko ang mahina na hagikhik ni manang fe. Na ikinapula lalo nang aking mukha na lalo ko pa itinago sa leeg nang loko.
Yes, martha.. Kaya ayaw ko nang distorbo ha. Wika pa nito sa bata.
Manang fe, mauna na po kami matulog nang asawa ko. Para makapag umpisa na po kami nang asawa ko. At di ko na nasilayan ang pagkindat nito sa matanda.
Halika kana apo, sabay hila nito kay martha. Na nakanganga pa din at nag iisip sa mga sinabi nang amo niyang loko-loko.
Hindi ko po talaga maintindihan si senyorito..la, ewan ko ba. Himutok pa nito na paliwanag sa lola niya na di padin mawala ang saya't-tuwa sa mukha.
Hayaan mo na at wag mo na intindihin si senyorito mo. Bahala na siya kay senyorita mo doon. Bilisan mo na at may gagawin pa tayo.Panenermon nito sa bata.Na dinig na dinig ko pa din ang boses nito habang nanatili ako nakakarga kay virgil paakyat sa hagdan.
Sweetheart...., ilabas mo na ang mukha mo. Pakibukas na din nang pintuan. Pabulong nitong utos sakin. At tila tuwang tuwa pa sa pagtago ko nang mukha sa bandang leeg niya.
Di ako tumugon. Pero, sinunod ko ang pakiusap niya.
Ibaba mo na ako. Mahina at nakayuko ko na utos sa kanya.
BINABASA MO ANG
Long Time No See, My Wife (Spg) (COMPLETED) (Un-edited)
RomansaPlease Virgil maawa ka sakin h-huwag pagmamakaawa ko sa kanya.Ngunit tila siya bingi at di ako naririnig sa pakikiusap at pagmamakaawa ko sa kanya.Nakangisi siyang lumalapit sakin habang unting-unti niyang hinuhubad ang kanyang mga kasuotan.Habang a...
