~~'Heel erg bedankt dat je kan oppassen!' Zegt Jackson dankbaar.
'Ja tuurlijk, geen probleem!' Antwoord ik vrolijk, met kleine Bas in mijn armen.
Bas is het zoontje van Jackson en Lieve. Het is echt een schat van een kind. Eerlijk gezegd ben ik wel blij dat Jackson en ik weer normaal contact hebben. Misschien waren we ook niet meant to be. We zijn beter af als vrienden.
'Kijk, daar gaan papa en mama.' Ik sta voor het raam en zwaai het armpje van Bas. Jackson en Lieve zwaaien naar ons. Wanneer ze in de auto stappen, loop ik met Bas in mijn handen naar de bank.
Mijn leven is zo anders gelopen dan ik dacht. Om te beginnen had ik nooit gedacht dat ik in het huis van mijn ex zou zitten en op zijn zoon zou passen. Maar goed, dit is niet het enige wat anders is gelopen.
Helaas zijn Anne en Max met elkaar getrouwd. Ik had gehoopt dat Max slim genoeg zou zijn om het niet toe doen. Jammer genoeg heeft hij een te hoog verantwoordelijkheidsgevoel en zijn ze dus wel getrouwd. Ik was niet bij de bruiloft. Niet eens om Anne, ik wilde mijn ouders niet zien. Ook al had ik Max vertelt over hun en wie ze echt zijn, hij wilde het niet geloven. Hij heeft ze toen alsnog uitgenodigd. Tot op de dag van vandaag vind ik het jammer dat ik niet bij de trouwdag van Max ben geweest.
Nu is Max vader van zijn dochtertje Sophia-Isabella. Ik geloof dat ik Max nog nooit zo gelukkig heb meegemaakt. Hij stuurt mij elke dag foto's van Sophia- Isabella. Helaas zie ik ze niet zo vaak. Ik ben verhuist naar Engeland. Daar woon ik in een heel schattig plaatsje genaamd: Eastbourne. Het is op zo'n twee uur van London vandaan.
Bennett had belooft om met mij daarheen te gaan. Hij kwam daar vaak als kind, had hij verteld. Het is er alleen nooit van gekomen. Soms dan ga ik naar London en dan loop ik langs zijn gebouw. In de hoop dat ik hem zie. Ik weet dat het dom is, hij is dood. Ik zou gewoon willen dat hij nog leefde. Dat we het opnieuw konden doen. Dat ik hem niet haatte. Dat ik eerder wist wat ik voor hem voelde. Dat we onze tijd niet verspilde aan ruzie maken of andere onzin.
Misschien in een volgend leven... ~~
JE LEEST
I looked into your eyes || Part two
عاطفيةWe zijn een paar maanden verder in het leven van Layla. Het voelt nog steeds onwerkelijk voor haar als ze terug denkt aan haar tijd met Bennett. Ondanks dat het een afgesloten hoofdstuk is in haar leven, voelt het als een open einde voor haar. Ze ka...
