''Sen, kendini cehennemin kapısındaki Beatrice olduğuna inandırmışsın ama değilsin. Sen, Michelangelo'nun kazıdığı mermerden bir meleksin. Beyaz mermerim yoktu belki de ama ben de seni bu kilden yaratmak istedim. Kendini bir de benim gözlerimden gör...
Uzun bir zaman oldu bölüm atmayalı çünkü bir diğer kurgum olan BEBEK'in finali ile ilgileniyordum. Ama artık kafamda tamamlandığı için BEBEK, RENKLERİN SESSİZLİĞİ'ne her hafta bölüm atmaya devam edeceğim. <3
Bir özet geçmek gerekirse;
Afra, mimarlık üçüncü sınıfa geçmiş bir öğrencidir ve bu yaz tatilinde de İtalya'ya okul geziyle gitmişti. Yakın arkadaşı Kuzey ona katılamamıştı ama Afra, havaalanında Barış isimli işitme engelli biriyle tanışmıştı.
Bölüm hocaları tarafından gezide altışar gruplara ayrıldılar. Afra'nın grubundakiler;
Barış, Cenk, Oğuz, Pelin ve Işıl'dı...
Pelin, İngiliz Edebiyatı'ndandı ve bir önceki bölümde, grupça yaptıkları bir kahvaltıda Afra ile ufak bir sürtüşme yaşamıştı. Pelin Cenk ile sevgili ve bu dörtlü -Oğuz, Cenk, Pelin, Işıl- yakın arkadaşlar. Bu bölümde ise kahvaltı yaptıkları o yerden ayrılıp geziye devam ediyorlar.
<3
Tüm oylarınızı, yorumlarınızı, düşüncelerinizi ve varsa eğer sorularınızı beklerim! <3
Hazırsa çayınız kahveniz,
Hepinize keyifli okumalar dilerim... <3
♫
''I saw a piece of heaven
Waiting, impatient, for me, down...''
♫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5) Beklentiler ve Düşünceler
''Sonra da tuttu öptü Cenk'i gözümün önünde! Of gereksiz gereksiz hareketler...''
''Cidden öyleymiş ya... Ee sen ne yaptın sonra?''
''Ne yapacağım, kruvasanımı yemeye devam ettim. Bir de onun seviyesine mi inecektim?''
''Hıhı, hiç inmemişsin gerçekten. Kıza Shakespeare'la ağzının payını vermişsin resmen!''
Kuzey hattın diğer ucundan kendine has o güzel tınılı kahkahasını attığında istemsizce ben de gülümsemiştim.
''Ne yapayım, sinir etti...''
''Tamam tamam, bir şey demedim... Nereleri gezebildiniz peki? Gezebildiniz mi daha doğrusu?''
